Nog 3 dagen te gaan tot het jubileum van Carnavals- en Revuevereniging de Höftemennekes (deel 42)

Wij tellen af. Het hoogtepunt zal zijn op zaterdagavond 21 april in onze residentie bij de Gebrande Waateren middels een grootse reünieavond. Vandaag aan het woord:

Naam : Ignaat Brummelhuis Carnavalsjaar: 2015 - 2016
Motto: “We gaan nu even geen karbonades hakken want, het carnavalsvirus heeft ons flink te pakken”.
Scepter: Een hakmes met een paar ski’s en een voet/volleybal
Schlager: Melody: Dutch Boys – Heb jij myn zwien ook zien. Ignaat van Brummelhoes. Hij löp veur op.
Bijzonderheid: Ik heb 2 Carnavalsschlagers. Er is er ook 1 gemaakt door de kameraden. Zie: https://www.youtube.com/watch?v=l7o__LWkMWo 
En nog een bijzonderheid: Mijn dochter Noah is jeugdprinses.

Hieronder een stukje uit de uitnodigings flyer:

Het was halverwege september toen Gerrit-Jan Veelers met een vraag bij me kwam of ik een buffet voor hun kon regelen met geitenvlees. Uiteraard wilde ik daar wel aan meewerken en Gert-Jan zei tegen me dat José zojuist wat op de mail had gezet en hij vroeg of ik daar even naar wilde kijken. Hij wist uiteraard dat ik de computer op kantoor heb staan en dat daar normaal gesproken niemand bij is. Dus zijn we naar het kantoor gegaan en hij haalde nog snel een boek uit de auto over de bereiding van geitenvlees. Hij zei tegen me. “kijk daar maar eens even in. Ik heb al wat opgezocht voor je”. Toen ik daarin keek lag er een papiertje in van een foto van mij met een steek en een grote veer. Ja. Dan val je even stil want je hebt direct door wat dan de bedoeling is. Ik hoefde gelukkig niet lang na te denken want ik had het er al wel eens met Hilke erover gehad en ik ken mijn vrouw langer dan vandaag (uiteraard is zij ook wel in voor een feestje) dus heb ik maar direct verteld dat ik het een hele eer vond om prins te worden. Gert-Jan vroeg nog wel even of ik nog eerst moest overleggen maar:

Dat was niet nodig dacht ik. Dus ‘s avonds in huis maar eens gevraagd aan Hilke of ze wel eens naast een echte prins wilde slapen. Hoezo zei ze. Nou, ik word Prins Ignaat de 1e.
Ze geloofde me eerst helemaal niet maar, nadat ze me eens goed aankeek begreep ze wel dat ik het echt meende. En Hilke vond het ook een hele eer.

De weken daarna zijn eigenlijk best wel lastig want, hoe dichter je bij de revuedatum komt, hoe meer mensen het erover gaan hebben “wie zal er toch dit jaar prins worden”. Uiteraard discussieerde ik ook volop mee met allerlei speculaties ondanks dat ik wel erg vaak gevraagd werd “is dat niet wat voor jou” Met veel smoezen kon ik die verdenkingen zoveel mogelijk weg nemen.
Ik kreeg nog wel een keer de schrik flink te pakken op de kermis in Diepenheim. Ik kwam daarbinnen op het terrein en het eerste wat verschillende mensen tegen me zeiden: Gefeliciteerd hé Prins. Ik dacht hoe kan dat nu?????????
Maar wat bleek. Mijn schoonvader was die middag schutters Koning geworden en aangezien ik zijn schoonzoon ben werd ik als prins benoemd. Pjeeuuuuu!
Ook op het werk werd er vaak over gediscussieerd wie er toch prins zou worden en ze hadden de poll ook gezien op Wegdamnieuws. Maar Stefan (mijn broer) was er heilig van overtuigd dat ik geen prins zou worden want, volgens hem heeft Wegdamnieuws het in al die jaren niet 1 keer goed gehad.
Op de avond van de prins opkomst hadden we het Vormen voor de kerk van onze dochter Noah en dat hebben we met de hele familie samengedaan want, ook Sem en Pim Brummelhuis deden het Vormsel. En na die tijd was er feest bij ons thuis. Die avondrond half 10 hadden we het er nog over wie er prins zou worden. Mijn broer Stefan, was er heilig van overtuigd dat het Stephan ter Doest zou worden. Maar nog geen 10 minuten later kwam Jules Aarnink (de voorzitter van de carnavalsvereniging) mij al ophalen om te komen schminken en klaar te maken voor de opkomst. Je had die gezichten moeten zien van mijn broers, de familie en uiteraard al die kinderen die er waren.
Vooral de kinderen die er allemaal waren van de familie Brummelhuis en de familie Doeschot werden helemaal wild en wilden graag zien hoe ik werd geschminkt. Ze waren allemaal wilt enthousiast.
De opkomst was ook prima geregeld ook al was die een beetje vroeg. Niemand herkende mij in de vermomming en het moest eerst even medegedeeld worden wie er nu achter deze vermomming zat. En dat was prins Ignaat 1.
Die avond bij de revue hebben wij (Hilke en ik) erg genoten van de vele felicitaties en vooral de mensen die thuis waren en die hoorden dat ik prins carnaval ben geworden. Dat deze mensen “1 zelfs met de kinderen” de moeite hebben genomen om de visite weg te sturen of zelfs uit bed te komen om ons te komen feliciteren en een borrel met ons te komen drinken.
Die dag erna word je helemaal geleefd door het protocol, wat overigens geen straf is. Ik vond vooral de huisbezoeken erg gezellig en je wordt overal met open armen ontvangen. Er is echt niemand bij die zegt als je aan de deur komt. Nou bedank en tot ziens. We moesten echt van iedereen binnen komen. Helemaal geweldig vonden wij dat.

Uiteraard gaan we voor een supergezellig carnaval met alle familie, vrienden, sportvrienden, buurt, collega’s, carnaval liefhebbers enz, enz, enz, enz,
Waarbij ik ook alle lezers van Wegdamnieuws uitnodig via deze weg.
Onder het motto; “We gaan nu even geen karbonades hakken want, het carnavalsvirus heeft ons flink te pakken”.

Tot morgen met Prins ………..

Carnavalsvereniging de Höftemennekes bestaat 44 jaar. En dat gaan ze groots vieren in de vorm van een reünie op zaterdag 21 april bij de Gebrande Waateren. In het carnaval is het gekkengetal 11 "heilig"; het 44-jarig bestaan betekent dus 4 x 11 jaar, daarmee het vierde jubileum. Elke dag, tot 21 april zal een Prins op WegdamNieuws de revue passeren met een terugblik op zijn regeerperiode.