Twente staat bekend om goed ondernemerschap en z’n vele netwerken. Ook in de Hof van Twente kunnen we d’r wat van. Vind je het gek als je bedenkt dat er 2.500 bedrijven gevestigd zijn in een gemeente met amper 35.000 inwoners.

Ellen te Riele, communicatieadviseur, SEO tekstschrijver en trainer, is met haar bedrijf ‘Mail-me-nu.nl’ zelf één van die ondernemers in de Hof. Ze is dan ook regelmatig te vinden bij een van de netwerken in de regio. Heeft u de bijeenkomst gemist? Lees erover in haar column ‘Netwerken in de Hof’.

 “Roep 1 x Dakar, en de bus zit vol”

Ondernemersvereniging SIO Hengevelde bezoekt Autosport Wevers in Markelo

Ken je dit: je moet iets organiseren voor de club. Met een groepje mensen – altijd ‘dezelfden’ – pak je dit op. Je doet écht je best om er iets leuks van te maken. Je verstuurt een uitnodiging en dan … de ijzige stilte die volgt. Slechts een paar man en een hondenkop – weer anderen, maar ook altijd dezelfden – geven zich op en komen.

Hoe anders is dat als je een uitnodiging verstuurt met de titel: ‘Excursie SIO naar Erik Wevers, autosportcoureur Dakar’….. Zelfs het noemen van de datum is overbodig. Binnen een paar uur ‘ontploft’ de mailbox van de secretaris zowat. “Ik heb zelfs een paar mannen teleur moeten stellen. Tja… vol is vol.” En je leest het goed; vooral mannen gaven zich op. Is dat onvermoeibare sleutelen, dat alles ontziende, verschrikkelijk ruige en geldverslindende racen dan toch vooral een mannending?

Nou moet ik ook eerlijk zeggen: meneer Wevers weet die ‘honger’, die ‘lust’, er ook wel in te houden bij de mannen. Na ontvangst in zijn ‘kantine’ - originele naam voor zo’n gezellig, luxe uitgerust bruin privécafeetje – blijkt al snel dat het vrij uitzonderlijk is dat we hier ontvangen worden. Voorzitter van Ondernemersvereniging SIO, Martijn Tuinte die dit feestje voorgekookt had, ging gedegen te werk. Tot drie keer toe had hij Wevers subtiel bewerkt om dit speciale ‘verzoeknummer’ mogelijk te maken. Een keer telefonisch, een keer bij een ander netwerk en nog een keer persoonlijk, toen Erik Wevers bij Martijns bedrijf; Tumakon, een paar op maat gefabriceerde auto-onderdelen kwam ophalen. “ik kon er niet langer onderuit” bekent Erik. “Zeker niet toen ik bedacht dat het om Hengeveldse ondernemers ging, waar meer goede vrienden tussen zitten van mij.” En die vrienden zijn dan ook vooral medesleutelaars, leveranciers, amateurcoureurs en -racers zoals Marcel Ottink, de jongens van Kuipers, Ten Vregelaar, Zwienenberg etc.”

De oogjes van Erik wevers gaan écht glinsteren als hij vertelt over het racen. Hoe het begon in de Audi van z’n vader over het maïsland tijdens het zoeken van ‘een binnendoorweggetje’ naar de buurman. Over zijn avonturen tijdens de beroemde en net zo beruchte tochten in Dakar. Over het eerste jaar, toen hij nog meeging als supporter en zich verbaasde over de stickers die bij de grens uitgerold werden om op de ‘reguliere auto’s te plakken’. “Dat doen we omdat je hier dan overal gewoon mag doorrijden”, verklaarde de ervaren chauffeur. Hij vertelt over de onvoorspelbare en vaak barre tochten, als lid van het Dakar-team. Over de vindingrijkheid, het slimme sturen en het essentiële vermogen om je te beheersen ondanks je enthousiasme… Ze zeggen dat een netwerkavond, waarbij je een bedrijf bezoekt, zo goed is omdat je elkaar dan ook eens op een andere manier leert kennen. Huhummm… dat lukte vorige week woensdag. Norman Smit (BMD Advies Oost) en Marcel Veenhof (schrijver machinedocumentatie) die gaan duwen om als eerste achter het stuur van de ‘dakar servicevrachtwagen’ te mogen kruipen. Frank Slijkhuis (Geurs Beton) die ‘met moeite’ de sleutels van diezelfde vrachtwagen teruggeeft aan de eigenaar. Ondernemers, verder niet bij naam te noemen, die wilde stuurbewegingen maken en racegeluiden produceren….  

Na een uur lang slenteren van schuur naar schuur, onderweg heel veel ‘raceauto’s en vrachtwagens kiek’n’, zegt Erik: kom op, we gaan d’r één drinken want ik heb dorst. Nou… daar kon ik me alles bij voorstellen want hij is bloedsnel achter het stuur maar kan ook ‘kletsen’ als de beste: hij vertelt over z’n levensgeschiedenis op de prachtige boerderij in het glooiende buitengebied van Markelo. Waar tot enkele jaren geleden naast kippen ook varkens en stieren gemest werden. Het is nog steeds een gemengd boeren bedrijf. Maar nu worden de schuren naast opfok moederdieren, vooral ‘bewoond’ door raceauto’s. En ja Erik Wevers (44 jaar) heeft het bedrijf inmiddels van zijn ouders overgenomen, maar op de vraag: “Wie doet het boerenwerk”, geeft hij met een brede glimlach toe: “m’n vader”.

Zelf heeft Erik Wevers het overgrote deel van het jaar z’n handen meer dan vol aan de handel in onderdelen binnen de racesport. Met behulp van internet is Wevers wereldwijd dé partij waar race-minnende klanten hun Toyota-onderdelen bestellen. En daarnaast bemoeit Erik zich nog met het ‘vertroetelen’ van een hele speciale racecollectie in de voormalige schuren waar vroeger andere stiertjes stonden.

Wat direct opvalt op Erve Wevers is; rust, reinheid en regelmaat. De auto’s waar overdag aan gesleuteld wordt, zijn overzichtelijk opgesteld op oogverblindend witte vloeren, waar geen vetspat of schroefje te vinden is op de vloer. Dus ook deze avond, als het ’s avonds donker is en de klok slaat elf keer, komt moeder Wevers binnen. “Zo”, zegt ze tegen Erik en zijn vrouw, “oene jong’s sloapt en ik dacht dat het lech hier ok zo oet ging,… toch?” Waar de autocoureur zijn bijzonder prettige karakter en vlotte babbel aan te danken heeft, is snel duidelijk. Moeders boodschap is helder. Met een tevreden glimlach, moe en uiterst voldaan druipen de ‘Wegdamse boys’ af, de bus in, terug naar Hengevelde.

Ellen te Riele

Mail-me-nu.nl