Het wolvarken van Schreijer: “Ik sta ouderwets aan de greep, wat een nostalgisch gevoel geeft”

Automobilisten die vanuit Hengevelde richting Bentelo rijden is het misschien opgevallen bij erve Schreijer: Het Franse hek, het nieuwe domein van de wolvarkens van Arjan Schreijer! De schrijver van dit artikel heeft reeds de eer gehad om van de vleesproducten te mogen genieten. De smaken van de diverse soorten worst, met namen als Buitenbeentje, Boere worst en Italiaanse worst zijn origineel en bijzonder lekker. Arjan, hoe kom je erop om wolvarkens te gaan houden?
Ik zat er al langer over na te denken om zelf varkensvlees te gaan verkopen. Maar daarbij was ik ook op zoek naar een meer onderscheidend varken, ik wil niet hetzelfde vlees thuis verkopen als wat je ook in de winkel kunt krijgen. Ook was de wens om de varkens buiten te laten lopen, daarvoor zocht ik een varken dat tegen alle seizoenen bestand is. Zo kwam ik uit bij Het Hongaarse wolvarken (mangalitsa). Dit is qua uiterlijk al een heel ander varken. Daarnaast is het vlees ook anders, meer doorregen. De kleur van het vlees is hierdoor ook roder dan regulier varkensvlees. En door de dikke speklaag die het varken heeft kan zij het hele jaar buiten lopen. Uiteraard hebben ze wel een hok waar ze droog en uit de wind kunnen liggen als ze dat willen.
Wat is voor jou het verschil in beleving ten opzichte van gewone varkens?

Een wolvarken heeft, zoals de naam al doet vermoeden, ook echt een dik pak krullend haar. Het aaibaarheidsgehalte is hierdoor veel hoger. Doordat ze buiten lopen kan het varken zijn natuurlijke instincten beter laten zien. Ze woelen de boel lekker om, graven kuilen om in te liggen, dat vind ik mooi om te zien. In hun binnen hok liggen ze op stro, dus ik sta ‘ouderwets’ aan de greep, wat een nostalgisch gevoel geeft.
Het opvallend rode vlees is sterk doorregen, mals en smakelijk. Hoe merk je dat dit voor de Nederlander een totaal onbekend product is?
Ik merk dit vooral door de grote hoeveelheid vragen die ik van bekenden maar ook van wildvreemden krijg. Mensen zijn het niet meer gewend om varkens buiten te zien lopen. Ik zie in de zomer dan ook regelmatig mensen achterstevoren op de fiets zitten omdat ze aan het kijken zijn naar mijn varkens. Ook de snelheid waarmee ik het vlees van de eerste twee varkens verkocht kreeg, binnen een half uur, geeft voor mij aan dat de consument wel willen gaan voor varken dat lekker buiten loopt.

Wat zijn je toekomstplannen in deze?
Het liefst zou ik het vlees van mijn eigen buitenvarkens aan huis willen verkopen, en dus ook jaarrond aan de vraag kunnen voldoen. Maar zoals al gezegd, wil ik wel een ander stukje vlees kunnen aanbieden dan in de supermarkt ligt, dus vlees met meer ‘beleving’ en een goed gevoel.Het is nu nog een hele leuke hobby, waar ik enorm van kan genieten.

Wat zouden potentiele klanten moeten weten over het wolvarken?
Het wolvarken is nog een zuiver ras, en het vlees is qua roodheid en doorregenheid vergelijkbaar met de rundveerassen Angus en Wagyu. Het vlees bevat ten opzichte van regulier varkensvlees significant meer onverzadigde vetzuren wat hoog is aan omega 3, het is dus ook heel erg gezond.
Daarnaast is het varken heel veelzijdig, het levert niet alleen vlees, maar ook vet. Dit vet wordt, door de bruikbare structuur, bijvoorbeeld gebruikt door Gerben Slaghekke om zeepjes van te maken.

Wat wil je verder nog kwijt over je nieuwe passie?
Het houden van deze wolvarkens zorgde bij mij voor een andere kijk op vlees. Vlees is een enorm mooi natuurproduct, en is het lekkerst als er zo min mogelijk bewerkingen aan gedaan zijn. Ik zou de consument dan ook willen adviseren om het vlees zo veel mogelijk via rechtstreekse kanalen, bijvoorbeeld bij de kwaliteitsslager of direct bij de boer, te kopen.