Bentelo in de spotlights bij lintjesregen in Hof van Twente

Geen Hengeveldsen dit jaar bij de lintjesregen in het gemeentehuis van de Hof van Twente. Wel stond Bentelo in de spotlights. Onder hen mevrouw M.S. Heshusius. Zij werd Ridder in de orde van Oranje Nassau. Dat is een onderscheiding die je krijgt wanneer je internationaal belangeloos gepresteerd hebt. De andere twee werden Lid in de orde van Oranje Nassau. Foto nr. 63 is M.J.E. (Marinus) Nijland en foto 57 is H.A.F. (Harry) Kolkman. Harry woont al lang niet meer in Bentelo, maar hij is wel gedecoreerd vanwege zijn inzet voor de paardensport in Bentelo. Harry staat op de foto met Benteloër Ferdinand Fluttert, samen met Harry is ook Ferdinand bij de paardensport betrokken en dit heeft gemaakt tot inmiddels internationaal befaamd ringmeester.
Hieronder de toespraken voor de Bentelose 'helden'.

FOTO'S MET DANK AAN JAN SCHONEVELD

Hieronder de toespraken:

2. )Mevrouw M.S. Heshusius uit Bentelo. Graag nodig ik u uit naar voren te komen.

“Omzien naar elkaar” mevrouw Heshusius, is een belangrijk thema in uw leven. U heeft een indrukwekkend CV waaruit dit thema volop blijkt.

Om gezondheidsredenen heeft u in 1987 uw werkzame leven in het basisonderwijs moeten beëindigen. Maar als vrijwilliger bent u zich voor onze en onze wereldlijke maatschappij blijven inzetten. Ruim 25 jaar was u zeer actief voor UNICEF, eerst in de regio Enkhuizen en omstreken, later in de regio Zuidoost Twente. Als Dagelijks Bestuurslid en als afgevaardigde van de Vrijwilligersraad van de Raad van Toezicht heeft u vol overgave uw kwaliteiten ingezet voor het welzijn van kinderen, waar dan ook op de wereld.

Tijdens een bezoek aan Nepal, heeft u zich verbaasd, en terecht, over dat ene dorpje waar wél straatlantaarns brandden, in tegenstelling tot die andere dorpen die u passeerde. U werd verteld dat de straatlantaarns er waren gekomen na een ruil van jonge meisjes aan India. Werkelijk onvoorstelbaar en iets wat ongetwijfeld een diepe en nare indruk op u heeft gemaakt…Ik moest er nog weer aan denken toen India enkele dagen geleden weer in het nieuws kwam met een maatregel ter bescherming van jonge meisjes.

Na beëindiging van uw werkzaamheden voor UNICEF koos u een andere doelgroep, namelijk ouderen. Namens de Katholieke Bond voor Ouderen, ik was er zelf ook nog een tijdje bestuurslid van, behartigt u de belangen van onze senioren, met name op het gebied van gezondheid en welzijn. U was gezondheidsvoorlichter voor het project “Meer bewegen” en ambassadeur voor “Tea Dansant”, beide met als doel de bevordering van beweging door ouderen en ter vergroting van het sociale netwerk van die ouderen. Als senior-scout bezocht u ziekenhuizen om te onderzoeken of het betreffende ziekenhuis voor het Keurmerk Seniorvriendelijk ziekenhuis in aanmerking kwam. Bijzonder is ook uw inzet voor het thema Ouderenmishandeling.

Als voorlichter ouderenmishandeling, geïnstalleerd door toenmalige staatssecretaris Van Rijn, en met een enorme zorgvuldigheid wist u een taboe te doorbreken. Grote waardering is er voor de wijze waarop u heeft bijgedragen aan de onderkenning en het bespreekbaar maken van dit vraagstuk.

Met uw enthousiasme, zorgvuldigheid en uw grondige voorbereidingen bent u een zeer waardevolle kracht voor de Bond. Bovendien een kracht die haar kennis en kunde op voortreffelijke wijze deelt met veel ouderenadviseurs in Overijssel.

Daarnaast deelt u als ‘senior’ in de klas, uw ervaringen, kennis en kunde met docenten, onderzoekers en studenten Toegepaste Gerontologie en Verpleegkunde aan de Christelijke Hogeschool Windesheim in Zwolle. Studenten verwachten dan een oude dame met grijs haar, in hun ogen ben je dan pas echt een oudere, en niet zo’n vief iemand als u. U bent open en oprecht, u beschikt over een brede competentie, geeft doeltreffende feedback maar bent ook vooral bescheiden en een warme persoonlijkheid. U heeft op menig student indruk weten te maken.

Voor Stichting Informele Zorg en tegenwoordig onze lokale welzijnsinstelling Salut bent u ook een belangrijk vrijwilliger die ondersteuning biedt aan verschillende mantelzorgers in onze gemeente. Als er bijeenkomsten of uitjes georganiseerd moeten worden, bent u van de partij.

Verder kan ik nog noemen uw inzet voor de dagvoorziening ouderen in Bentelo, het koken voor het project Samen aan Tafel van de voormalige Stichting Welzijn Ouderen, gastvrouw Logeerhuis Twente voor de ondersteuning van mantelzorg.

Ik zei het in het begin al; u heeft een indrukwekkend CV. Niet voor niets gebruikte u in één van uw presentaties de foto die we ook hier tonen met als bijschrift ‘freelance vrijwilliger’.

Mevrouw Heshusius, uw verdiensten hebben een bovenlokale uitstraling en zijn van zo’n grote betekenis, met name de activiteiten op het terrein van ouderenorganisaties, dat Zijne Majesteit de Koning u, Maria Susanna Heshusius, heeft benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau.

Van harte proficiat.

Dan heb ik vandaag ook de eer om mede namens mijn collega uit Ede te spreken.

1. )Hiervoor vraag ik graag de heer H.A.F. Kolkman naar voren
2. )De heer M.J.E. Nijland uit Bentelo, graag nodig ik u uit

Meneer Kolkman, bijna 10 jaar geleden verhuisde u naar Otterlo in de gemeente Ede omdat u in Otterlo de liefde had gevonden. Een legitieme reden om Hof van Twente te verlaten, alhoewel deze gemeente dat natuurlijk ook wel jammer vindt... Maar u heeft nóg een grote liefde. En die liefde bleef hier. Die andere grote liefde is de paardensport.

Meneer Kolkman, bijna 40 jaar geleden werd u bestuurslid van Paardensportvereniging De Hagmolenruiters. Gedurende vijf jaar was u secretaris en de daaropvolgende 11 jaar voorzitter. In die 16 jaar nam u het initiatief om het Concours Hippique in Bentelo te organiseren. Een groots opgezet buitenconcours dat jaarlijks een grote deelname kent. Tot op de dag van vandaag bent u de grote animator van dit succesvolle evenement.

Aangestoken door het succes van het Concours Hippique slaagde u er ook in om in 1999 de Galoppade, de Overijsselse Kampioenschappen, naar Bentelo te halen. Een flinke uitdaging want daar moet natuurlijk heel veel voor geregeld en georganiseerd worden. Onder uw voorzitterschap werd een wat andere opzet gegeven aan de Galoppade. De Overijsselse Bond kreeg hier geen spijt van, verre van dat zelfs, en besloot bij hoge uitzondering dat De Hagmolenruiters ook in het jaar 2000 de Overijsselse Kampioen-schappen mocht organiseren. Zelfs met toevoeging van heel andere pk’s. Brullende motoren werden op het concoursterrein toegelaten en het Internationaal Motor Spektakel werd een jaarlijks terugkerend succesnummer.

In de daaropvolgende jaren bleef u als concoursvoorzitter of lid van de concours-commissie, als omroeper, of als jurylid nauw betrokken bij uw vereniging die afgelopen weekend haar 40-jarig jubileum vierde.

Op 1 april 1979 is de Stichting Paardensportcentrum De Hoffmeijer opgericht en al snel daarna trad u als afgevaardigde van de Hagmolenruiters toe tot het bestuur. U heeft een belangrijke rol gehad in de aanleg van technische installaties bij de bouw van de 1e hal. Ver voordat deze hal er kwam, had u al eens gekscherend een eerste steen aangeboden voor de realisatie van een manege. Een centrum als De Hoffmeijer had u toen vast nog niet voor ogen.

Vrijwel al uw vrije tijd was u te vinden bij De Hoffmeijer heb ik me laten vertellen. U werd lid van de beheercommissie en zorgde niet alleen voor het onderhoud van de technische installaties maar stelde u ook verantwoordelijk voor het horecagedeelte, de inkoop, verkoop en bijbehorende administratie.

Met een enorme passie heeft u talrijke activiteiten en het beheer van de accommodatie georganiseerd en geregisseerd. Alles tot in de puntjes verzorgd.

Na een paar jaar vice-voorzitterschap werd u in 2002 voorzitter van Stichting Paarden-sportcentrum De Hofmeijer en droeg u de voorzittershamer van De Hagmolenruiters over aan uw opvolger.

Meneer Kolkman, toen u in eind 2011 uw bestuursfunctie neerlegde is een mooi aantal karaktereigenschappen over u opgetekend. Zomaar een aantal: oplossingsgericht, gedreven, sociaal bewogen, een harde werker, goede spreker en de zaken altijd voor elkaar, al is het soms op het laatste nippertje. Ook is er grote waardering voor uw vooruitstrevende ideeën. Die zagen wij bij de Hagmolenruiters al door het opzetten en organiseren van mooie outdoor-concoursen, maar ook bij De Hoffmeijer ging u niets uit de weg waardoor De Hoffmeijer over een geweldige accommodatie beschikt met een grote wedstrijdhal en zelfs een derde rijhal. Ook na uw verhuizing naar Otterlo bleef uw inzet voor de De Hoffmeijer haast onverminderd groot.

Een derde en niet de minst bijzondere verdienste vind ik uw zorg voor uw noaber Ferdinand Fluttert.

En dames en heren, een bijzonderheidje daarbij is dat mijn collega uit Haaksbergen, burgemeester Kok, vanochtend al vroeg op pad is gegaan om één van zijn inwoners tijdig te decoreren voor haar geweldige inzet als vrijwilligster en als mantelzorger. Voordat vanochtend ook in Haaksbergen de bijeenkomst ter gelegenheid van de jaarlijkse ‘lintjesregen’ begon, ging hij eerst op huisbezoek, zodat mevrouw vanochtend ook hier present kan zijn. Mevrouw Paula Brevink-Fluttert, komt u ook maar even naar voren alstublieft.

Mevrouw Brevink, vanaf uw vroege jeugd bent u bekend met het begrip mantelzorg. Zorg voor een overbuurvrouw, zorg voor een tante, de zorg voor uw ouders maar zeker ook de zorg voor uw broer Ferdinand. Nog dagelijks zorgt u voor uw moeder en voor Ferdinand. En dit maakt dat Ferdinand nog steeds zelfstandig kan blijven wonen. Deze zorgtaken weerhielden u niet van andere vrijwilligerstaken. Namens gemeente Hof van Twente dank ik u heel hartelijk voor uw inzet en feliciteer ik u van harte met uw benoeming tot Lid in de Orde van Oranje Nassau. Dames en heren, graag een applaus voor mevrouw Paula Brevink uit Haaksbergen.

Mevrouw Brevink, u heeft ook veel respect en waardering voor hetgeen de heer Kolkman voor uw broer Ferdinand betekent en heeft betekend, is het niet?

Ferdinand is geen onbekende in onze samenleving en velen van u zijn bekend met het feit dat Ferdinand graag naar De Hoffmeijer gaat. Grote aanstichter hiervan is de man die hier naast mij staat, Harrie Kolkman. Regelmatig nam hij zijn buurjongen Ferdinand mee naar concoursen en andere evenementen. Ferdinand kreeg, op voordracht van u meneer Kolkman, de eervolle taak van ‘ringmeester’ en werd verantwoordelijk gesteld voor het in en uit de wedstrijdring laten van de deelnemers. Een serieuze taak die hij al jaren met flair vervult. Oorspronkelijk alleen tijdens wedstrijden in De Hoffmeijer, later ook bij nationale wedstrijden elders in het land. Fantastisch dat Ferdinand zich op deze manier op het sociale vlak kon en kan bewegen en ontwikkelen. Fijn ook voor het thuisfront om even de zorg voor Ferdinand aan buurman Kolkman over te kunnen dragen. Meneer Kolkman, samen met de heer Ten Breteler zorgde u zelfs voor een officieel pak voor ringmeester Ferdinand. Een kostuum, overhemden en stropdassen. Zelfs voor een echte Engelse bolhoed reisden jullie naar Londen, zodat Ferdinand’s outfit gelijk is aan die van de ringmeesters tijdens internationale evenementen.

Telkenmale worden dingen bedacht die het belangrijke werk van Ferdinand als ringmeester makkelijker en beter maken. Bijzonder is ook dat Ferdinand tegenwoordig zelf naar de wedstrijden gaat en uw directe hulp daar niet meer bij nodig is. Fantastisch!

Meneer Kolkman, u kwam hier vanochtend naar toe in de veronderstelling dat aan mevrouw Brevink een onderscheiding uitgereikt zou worden en dat u daar, als coach van Ferdinand, toch niet bij mocht ontbreken. Zoals ik al zei, die onderscheiding heeft ze inderdaad ontvangen. Maar in haar woongemeente Haaksbergen; niet in Hof van Twente.

U woont weliswaar ook niet meer in Hof van Twente maar al uw verdiensten hebben betrekking op onze gemeenschap hier en ik vind het een grote eer dat ik, mede namens burgemeester Verhulst van Ede, en met bewondering voor uw enorme bevlogenheid, u mag melden dat Zijne Majesteit de Koning u, Hendrikus Antonius Franciscus Kolkman, heeft benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.

Van harte proficiat.

<Opspelden versierselen en aanbieden bloemen>

<Vragen of decorandus nog iets wil zeggen?>

Meneer Nijland, de meest in het oog springende verdiensten van u zijn uw verdiensten voor de Rooms Katholieke geloofsgemeenschap in Bentelo. Maar liefst 30 jaar vervult u een belangrijke taak als koster van de Onze Lieve Vrouwekerk in Bentelo. Tot 2012 deed u dit naast uw reguliere werk bij de gemeente Almelo. In geval van verhindering of afwezigheid kon u een beroep doen op een vervanger. Mij is echter bekend geworden dat u hier slechts zeer beperkt gebruik van maakt. Bij vrijwel alle diensten, zowel de reguliere als bijvoorbeeld de rouw- en trouwdiensten, bent u aanwezig.

Ook bent u al een aantal jaren als lector verbonden aan de Bentelose parochie en gaat u voor bij uitvaartvieringen. Eigenlijk als gevolg van het teruglopende aantal priesters.

Ruim 40 jaar verleent u uw medewerking aan de jaarlijkse reizen naar Kevelaer door de Broederschap Haaksbergse Processie Kevelaer. Al meer dan honderd jaar trekken gelovigen uit Haaksbergen en omliggende plaatsen naar de Duitse bedevaartsplaats Kevelaer waar Maria wordt vereerd als “Troosteres van de bedroefden”. Ruim 15 jaar voert u inmiddels het secretariaat van de Broederschap heb ik begrepen. Op de foto achter ons zien we u als vaandeldrager, zoals u dat vele jaren heeft gedaan.

Daarnaast bent u nog coördinator van de jaarlijkse collectes voor de KWF kanker-bestrijding in Bentelo, samen met uw echtgenote, en bent u penningmeester van de regio Zonnehof, bestaande uit acht lokale afdelingen, van De Zonnebloem.

Meneer Nijland, u wordt zeer gewaardeerd om uw vakmanschap en collegialiteit en bent een belangrijke speler in de Bentelose gemeenschap met ruim 1.700 inwoners. U neemt uw taken uiterst serieus en zorgt ervoor dat alles erg goed geregeld is.

Begin van deze maand, de periode van 1 t/m 8 april, was het 73 jaar geleden dat de kernen van Hof van Twente zijn bevrijd. Dat er een einde kwam aan die verschrikkelijke oorlog die zoveel slachtoffers heeft gekend. Zowel militaire als burgerslachtoffers.

Het is ook ruim 70 jaar geleden dat een einde kwam aan het leven van de 21-jarige Herman Rupert uit Bentelo. De jonge Herman was als dienstplichtig militair uitgezonden naar Nederlands Oost Indië en sneuvelde daar op een veel te jonge leeftijd.

U was één van de initiatiefnemers om een monument ter nagedachtenis aan Herman Rupert op te richten. In 2015 is het monument gerealiseerd en sindsdien wordt jaarlijks op 4 mei ook stil gestaan bij het vroege overlijden van deze oud-Benteloër.

Meneer Nijland, Zijne Majesteit de Koning heeft ook u, Marinus Johannes Egbertus Nijland, benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.

Gefeliciteerd!