Pieter Column: Hoe presentator Paul Wegdam veel plaatselijke en wereldse sterren afgelopen zondag liet optreden, om Hengevelde op te vrolijken (31)

Afgelopen zondagmiddag van 11.00 tot 13.00 uur was er een speciaal Hengevelds programma op Hofstreek.fm. Het programma “Rondom 12” werd gepresenteerd door Paul Wegdam. Een uitzending om het “binnenzitten” te “versieren” met mooie muziek en treffende teksten!
De organisatie van de zomerfeesten zal het een primeur vinden. Zoveel talenten bij elkaar op de radiobühne in een programma van 2 uur. Welk artiestenbureau krijgt dat nou voor elkaar? Wat dat betreft kun je Paul Wegdam wel swingende zaken laten regelen. Zijn sonore rustige stem en fluwelen handen weten heel goed wat hij wil.

We horen plaatselijke sterren zoals Linde Tijhof, Rock & Rollband Around ‘69, Lennard Kiezenbrink en Swing-top Bottle. Maar ook landelijke artiesten weten hun muzikale noten uit te strooien in de huiskamers. André van Duin, Marco Borsato en Ogene. Internationaal zien we James last, van Morrison, Roger Whittaker en Andrea Bocelli.
Maar het begint allemaal met Lennard Kiezenbrink. Zijn vertolking van het nummer “Wish you were here” van Pink Floyd, is weer op zijn “Kiezenbrinks” goed. Roger Waters zal verbaasd geapplaudisseerd hebben van Lennards vertolking van dit beroemde nummer. Ik hoop dat ik een keer bij de opname aanwezig mag zijn. “I wish i was there” Nu even niet, maar dat haal ik zeker wel een keer in!

Via Rob de Nijs komen we terecht bij Marco Borsato. Hij zingt het lied: “wat gaat de tijd toch snel”. In deze tijd echter, denken we dat alles juist heel langzaam gaat. Dan horen we onze eigen Claudia de Breij, Linde Tijhof. Zij kan niet alleen heel goed wandelen (vorig jaar heeft ze meegedaan aan de Nijmeegse Vierdaagse) maar zij is ook een groot zangtalent. Op een prachtige manier heeft zij dit geweldig lied “Mag ik dan bij Jou” gezongen. In menig huiskamer in Hengevelde is dit lied meegezongen. We mogen elkaar dan niet ontmoeten, maar samen zingen in de huizen zorgt voor verbinding. Applaus nog vanaf mijn plek aan mijn bureau, Linde!
André van Duin laat ons ouderwets genieten van een deurscène. Hoe komt die man toch aan al die briljante ideeën? Originele grappen, rond een deur, die bij iedereen een lach op het gezicht tovert. Gait en Dika van de Wierdense Revu bespreken op de vrome zondagmorgen ook nog even hun huwelijksproblemen. Ze zitten ook echt bij elkaar op de lip. Ouderwets gezellig in onze moedertaal het Twents. Geweldig genieten. Daarnaast ondersteunt André met het liedje “Als de zon schijnt” de activiteiten van de plaatselijke Zonnebloem.

Zelfs Olga Commandeur doet een speciale oproep aan alle Hengeveldenaren om vooral te bewegen. Juist in deze tijd. Zij is elke dag te bewonderen op TV met Bewegingsoefeningen. Kijkend naar haar postuur moet ik toch nog wel heel veel oefenen. Ik weet niet of me dat thuis alleen lukt. Hoe Olga aan Hengevelde gelinkt kan worden weet ik niet zo goed. Maar ik vermoed dat Paul, as voormalig fysiotherapeut, gewoon in de telefooncontacten van Olga staat!
Bijzonder is ook het optreden van de Rock & Roll band 69 Around. Zij zingen een lied van de Creedence Clearwater Revival. Ik denk dat ik zelfs John Fogerty hoor spelen. Het is wel een John(ook met gitaar), maar het blijkt John ten Heggeler te zijn. Het liedje “Cotton Fields” wordt meerstemmig gezongen. Net als de werknemers vroeger op de katoenplantages in Amerika. Na de uitzending heb ik het liedje van de echte CCR even opgezet. De vertolking van 69 Around was zeer geslaagd. Ik krijg zere handen van het applaudisseren.

Ook Jürgen Peerik en Hermien Berendsen laten zich op een zeer verdienstelijke manier horen. Zeer gewaagd om een liedje van Tina Turner te durven zingen. “River deep Mountain high” wordt heel mooi gebracht. De sopraanstem van Hermien maakt er zelfs een liefelijk lied van terwijl Tina altijd juist met heel veel power en “rauwheid” zingt. Een mooie eigentijdse vertolking van een bekend lied van Tina Turner.
Muziek van James Last, Andrea Bocelli met het Avé Maria. Het was een uitzending voor elk wat wils. Vooral de ingesproken teksten van kinderen voor opa’s en oma’s klonken als muziek in de oren.

Op het einde spoort Paul iedereen nogmaals aan om te blijven bewegen. Met een muziekje erbij zal dat zeker wel lukken.
Tijdens de uitzending borrelt bij mij toch nog wel een andere wens naar boven. Zo’n eigentijdse radio-uitzending van, voor en door Hengeveldenaren wordt door veel mensen beluisterd. Met weemoed denk ik dan ook aan de “Wegdam Weekend” jaren. Origineel en plaatselijk. Ja, je moet wensen houden! Wie weet.......

Ik vlieg weg....... Pieter Column