‘Musikantje’: verslag tournee Slovenië

Hieronder een verslag van Marcel Wolterinck, die op een festival met meer dan 2.500 duizend bezoekers per avond. Hij vertelt in geuren en kleuren zijn avontuur op zo'n 17 uur rijden vanaf Hengevelde.  "Na een valse start op af start woensdagavond vanwege het feit dat onze bus niet op tijd terug was van een vorige rit, vertrokken we rond 22.00 uur naar Begunje in Slovenië. In 13 uur hebben we 1200  km gereden. Dat schoot lekker op. Geen enkele file. Een 4 sterren hotel opgezocht dat netjes voor ons gereserveerd was,  heerlijk gegeten in het muziek restaurant van de Avsenik’s.  ‘s Avonds tot vrij laat nog enkele Pivo’s (biertjes) gedronken. 
Musikantje is het Sloveense woord voor Muzikanten. Het woord deed wonderen. Zo kwamen we als Muzikantje langs  de “beveiliging “ van het 60-jarig jubileum van de Slavko Avsenik . Het roepen vanuit de bus: 'Musikantje!' was voldoende. Later hadden wel persoonlijke pasjes.

Even voor de niet kenners , de Oberkrainer muziek,  die ook veel in Oostenrijk gespeeld word komt oorspronkelijk uit Slovenie. 80% van alle nummers die daar geschreven zijn komen van de broers Slavko en Vilko Avsenik. Zij hebben inmiddels meer dan 1000 titels en verkoop van 10 tallen miljoenen lp’s, en cd’s op hun naam staan.

De muzikanten voor dit jubileumfestival '60 jaar Avsenik' kwamen uit heel Europa.  Duitsland, Oostenrijk, Italië en natuurlijk uit Slovenië, waar het festival werd georganiseerd.  De jodelkoningin Melanie met  Oechs die Dritten uit Zwitserland  bekend van TV  zaten  bij ons in de kleedkamer en bleken hele gezellige mensen en heerlijk gewoon gebleven, net als wij. Ik kon bovendien mijn Zwitsers weer een beetje ophalen. Gruet Sie Miteinand, wat zoveel als goedendag betekend.


Vrijdags ‘s morgens  een beetje ingespeeld in de tuin van ons hotel, daarna  de soundcheck om 13.30. We hebben ons verbaast over de professionaliteit. Niets werd aan het toeval over gelaten. Ik zei nog; het lijkt de Hengeveldse revue wel (het draaiende podium hebben we overigens wel gemist). Een scherm van een meter of 10 breed liet een trein binnenrijden terwijl wij ons nummer “Die kleine Eisenbahn” begonnen.  Dit moet er vanuit de zaal ‘s avonds fantastisch uit hebben gezien als we het publiek mogen geloven.

We hadden vooraf verwacht, dat we wel in het begin van de avond zouden spelen, maar we werden na de pauze ingedeeld na de groep van de kleinzoon Saso. Dat maakte het voor ons al weer een stuk spannender, want dan zit de stemming er meestal al wel in. Om half 11waren ‘’ wir dran’. We werden van achteruit de tent naar voren gestuurd. Niemand wil dan voorop lopen, dan doe jij dat maar zei onze muzikale leider Horst, voordat ik het wist liep ik niet helemaal vrijwillig vooraan in onze optocht naar het podium toe. De groep voor ons speelde die ‘Autobahn’ en wij werden tijdens dit nummer aangekondigd en konden daarna het podium op. De zenuwen waren gelukkig weg en we hebben nagenoeg geen hoorbare fouten gemaakt. Nu was hier ook niet zoveel kans voor want we speelden maar vijf nummers net als de rest van de artiesten. We hebben veel goede reacties ontvangen en daar doe je het voor!

Zoveel tijd en moeite erin stoppen voor een half uurtje muziek? Jazeker, het was een geweldige ervaring die geen van ons had willen missen. Hans, onze trompettist noemde het zelfs de heilige grond van de Oberkrainermuziek en heeft de vloer op het podium gekust.  Hierbij was hij nog volkomen nuchter. Waar heb ik dat meer gezien. Onderling hebben we een prachtige klik met elkaar, dit is ook na het optreden ‘sehr gemutlich naturlich’. Pivo(bier) helpt ook trouwens.

Op zaterdagmorgen hebben we onze technieken nog wat bijgeschaafd onder professionele begeleiding. De gitaar is zo’n beetje het drumstel van de Oberkrainer, en moet voor het ritme in deze muziek zorgen. Ik kan u vertellen dat dit lang niet altijd meevalt. Maar je bent nooit te oud om te leren.

Om een uur of 9 ‘s avonds waren we weer in de tent. Er zaten weer net als vrijdagavond zo’n 2500 mensen in de tent en weer een geweldige sfeer. Allemaal liefhebbers en dat merk je. Slavko had inmiddels al een onderscheiding van de president van Slovenië ontvangen, dat was ons dus misgegaan. Hij werd onder meer bedankt voor de enorme promotie van Slovenië en zijn muziek. Het werd nog erg laat s ’nachts, ik vertel het nog wel een keer hoe laat. Zondags om 10.00 uur weer ‘nach Hause’, nu deden we er 17 uur over door alle files, maar de jetlag is al weer vergeten door deze geweldige ervaring.

Aanstaande  zondag spelen we in Beltrum op het Festunique, voor tijdens en na het bloemencorso. De start voor ons is om 12 uur, het laatste optreden om 16.3 uur."

Voor aanmelden van onze nieuwsbrief www.dieneuenoberkrainer.de

Gruss, Marcel Wolterinck namens Horst Hermann und die neuen Oberkrainer.