Herman Keppels: een vertrekkende trainer richting de Eredivisie

Na twee jaar WHC gaat een vertrekkende trainer richting de eredivisie! Hoe bijzonder is dat! Een trainer die dacht te vertrekken met een degradatie als afsluiter maar dat liep gelukkig net even iets anders! Wekelijks stuurde Herman zijn visie over de wedstrijd richting de redactie van Wegdamnieuws waarvoor dank. Tijd voor een afsluitend interview met de kersverse Eredivisie-trainer.

Herman, Hoe kijk jij terug op 2 jaar bij WHC?
“WHC is een mooie club, waar verenigingsgevoel zeer hoog is. We hebben met ons spel helaas veel pech gehad. Toen ik het van Theo over nam was het op de eerste plaats belangrijk om de spelvreugde en plezier weer terug te brengen. Dit is zeker gelukt waardoor we uiteindelijk 5e zijn geworden. Het nieuwe seizoen was puzzelen na het afscheid van Loes en Monique. Uiteindelijk hebben we een mooie voorbereiding gedraaid en we waren klaar voor het seizoen. Echter in de 1ste wedstrijd sloeg het noodlot al toe met een zware enkelblessure van Nieke Stortelder. 

Daarna kwam de zwangerschap van Debby van de Made (Heel mooi voor hun natuurlijk!) en de blessure van Jolien ten Thije. We moesten dus roeien met de riemen die we hadden. De laatste 5 wedstrijden zaten we weer goed in de lift, alleen onze concurrentie won ook steeds waardoor we genoodzaakt waren om degradatiewedstrijden te spelen in Duiven. Met een 4de plek daar hebben we uiteindelijk het toch net gered en blijft WHC gelukkig behouden voor de Hoofdklasse!”

 

Wat zou je omschrijven als het hoogte en dieptepunt in jouw periode?
Dieptepunt zie ik toch meer in de blessures van Nieke en Jolien. Beide waren zeer goed bezig en ontwikkelden zich super. (Het hele team trouwens hoor). Door hun blessures hebben we toch een ander spelletje moeten spelen dan we gewend waren.
Als ik dan over een hoogtepunt moet spreken is dat het doorschuiven van de jeugd, Lisa Wegereef, Lois Morsink en Julia Brinkman. Mede door de blessures (Zoals een geweldige voetballer ooit zei, elk nadeel heb zijn voordeel) hebben die reuze stappen gemaakt in hun ontwikkeling”.

Wat zou je WHC mee willen geven voor komend seizoen?
“Meer voor de toekomst. Maak een keuze als club wat je wilt zijn. Wil je hoger op? Zet daar een plan voor op en sla dan die weg in. Dit zal ten koste gaan van andere zaken, hier zal iets voorop zij gezet moeten worden. Of blijft actief op dit niveau en blijft die supergezellige leuke club, waar helemaal niets mis mee is”. 

Hoe zou jij WHC als handbalclub omschrijven?
“WHC is een superleuke gezellige club die draait op fanatieke vrijwilligers die er alles aan doen om iedereen het zoveel mogelijk naar de zin te maken. Een club met goede jeugd die de toekomst heeft”.

Is Borhave voor jouw als thuiskomen gezien je verleden daar? Hoe zou je dat omschrijven?
“Ik heb in een eerder stadium 4 jaar Borhave gedaan ja dat klopt, alleen was het toen wel anders. Een zeer jonge groep die leergierig was/is, en dus op een geheel andere manier benaderd diende te worden dan nu met veel meer ervarende speelsters in de selectie. Ik hoop mijn deel te kunnen bijdragen aan het verder ontwikkelen van de speelsters en groep.

Hoe voelt het, trainer in de Eredivisie?
“Uiteindelijk is dit wel waarom je het allemaal doet. Na ook zelf Eredivisie te hebben gespeeld is het een absolute uitdaging om dit ook als trainer-coach te gaan doen. Ik zie er naar uit en heb er zin om in juni te gaan beginnen”.