Alle leeftijden bij Sinterklaascafé de Marke

Sinterklaas, Zwarte Piet, Sinterklaasliedjes, vertrouwde Nederlandse liedjes, pepernoten, speculaas, cadeautjes, gezellige bezoekers en vrolijke muzikanten waren de ingrediënten van Sinterklaascafé de Marke op woensdag, 4 december 2019. Feestelijk verkleedde kinderen die hun Sinterklaascadeautjes ‘kwijt’ waren, waren een leuk extraatje.

De bezoekers van het gezellige en goed gevulde Sinterklaascafé de Marke werden op woensdag, 4 december, in afwachting van de komst van Sinterklaas en Zwarte Piet, muzikaal vermaakt door een gelegenheidscombinatie van het dameskoor 'De Vrolijke Noot' uit Eibergen en door ondergetekende.

Het dameskoor begon met het zingen van vertrouwde Nederlandse liedjes die door de bezoekers werden meegezongen. Om het dameskoor even de tijd te geven om weer wat op adem te komen, speelde ik daarna een paar evergreens op mijn mondharmonica’s. O.a. een serenade aan mijn buurvrouw Truus Essing; het lied Ständchen van Schubert.

Ik wist dat later op de dag Theo Nollen zou worden begraven. Sinds maart dit jaar mocht ik aan Theo mondharmonica les geven. Aan Theo droeg ik het lied Il Silenzio (De Stilte) op. Na mij was het weer de beurt aan het dameskoor die haar repertoire voorzette met gezellige Sinterklaasliedjes.

Plotseling ging de deur open en kwamen feestelijk verkleedde kinderen samen met een paar Zwarte Pieten binnen. Het waren de kinderen van Kinderopvang 't Hummelheukske. Zij vertelde dat hun Sinterklaascadeautjes zoek waren. Of deze cadeautjes bij ons lagen? Neen, maar voor de kinderen en de Zwarte Pieten werd wel een Sinterklaasliedje gezongen. Daarna gingen de kinderen en de Zwarte Pieten elders verder met het zoeken naar de Sinterklaascadeautjes. De vrolijke dames van De Vrolijke Noot vervolgden hun repertoire. Tot het moment dat....

Hoor wie klopt daar ouderen, hoor wie klopt daar zachtjes aan de deur! Neen, het was geen vreemd’ling die verdwaald was. Het waren Sinterklaas en Zwarte Piet. Beiden wisten gelukkig het Sinterklaascafé de Marke te vinden. Het viel op dat Zwarte Piet flink moest sjouwen met een zak vol met cadeautjes, maar voor wie? Sinterklaas en Zwarte Piet keken bewonderend rond hoe mooi Sinterklaascafé de Marke na de verbouwing was geworden. Daarna werd er begonnen met het voorlezen van de gedichten en het uitdelen van de Sinterklaascadeautjes.

Aan de beurt kwamen dorpsgenoten en buitenstaanders. Om beurten werd men bij Sinterklaas geroepen. Sinterklaas las dan eerste hun persoonlijke gedicht voor. Dit ging gepaard met genegenheid en soms ook met spontane hilariteit. Daarna kreeg men een Sinterklaascadeautje. Maar Sinterklaas wilde dan wel - indien het ging - een Sinterklaasliedje horen.

Zo liep het Sinterklaascafé op zijn einde. Het werd tijd om Sinterklaas en Zwarte Piet uit te zwaaien.

Wie weet, tot volgend jaar.

Jan Mulleman