WVV-voorzitter Maurice Workel: ‘Degradatie naar vierde klasse was domper met hoofdletters’

Hij beleefde zijn tweede jaarvergadering als opperhoofd van WVV’34. Maurice Workel was afgelopen seizoen voor de zoveelste keer topscorer van de club en beschouwt de promotie van WVV naar de tweede klasse - nog maar vier jaar geleden - als het hoogtepunt van zijn carrière. Maar Maurice noemt de recente degradatie naar de vierde klasse een DOMPER met hoofdletters. Het meest opzienbarende besluit dat hij tot nu toe nam als voorzitter van WVV, was de aanstelling van zijn broer Roy als hoofdcoach van de club. Redenen genoeg voor een interview aan de vooravond van het nieuwe seizoen.
(foto: De voorzitter spreekt...)

WVV 1 MOET EEN STABIELE DERDE KLASSER WORDEN

<<Voorzitter Maurice van WVV feliciteert zijn broer Roy met zijn contract als nieuwe trainer van WVV.

Het lijkt een klein wonder. Maurice Workel is veertig jaar en is als speler van WVV 2 topscorer van de club geworden. Hij is als veertigjarige in de reserve tweede klasse nog een van de beste spelers. Dat is uitzonderlijk en veelzeggend. Maurice is topfit en handhaaft zich schijnbaar moeiteloos tussen spelers die nog geboren moesten worden, toen hij al een aantal seizoenen in WVV 1 voetbalde. Hijzelf vindt het echter niet zo bijzonder. ‘Ik ben spits en ben daarbij afhankelijk van mijn medespelers. En inderdaad bleef ik meestal fit. Mijn broer is vaak geblesseerd geweest, maar ik zelden. Spierblessures heb ik bijna nooit. Daags na een wedstrijd heb ik nauwelijks last. Ooit heb ik wel een paar keer wat gebroken. Mijn neus, een arm, maar dat werd dan veroorzaakt door een ander. Dit jaar ben ik topscorer geworden met 16, 17 doelpunten. Dat is niet veel, maar er was verder niemand in de club die er meer maakte.'

LOCHEM 2013
Maurice speelde 21 seizoenen in het eerste elftal van WVV en heeft er nu twee jaargangen op zitten in het tweede. We bespreken zijn sterke punten. Hij is snel, doelgericht en heeft een goed schot, dat zijn wel de voornaamste eigenschappen van de voetballende voorzitter. Zijn kapbeweging is behoorlijk effectief en zijn techniek is prima. Koppen? ‘Dat doe ik één keer per jaar', lacht hij. Hij noemt zichzelf vanaf de jeugd al heel gedreven. ‘Ik wil nog steeds altijd winnen. Dat heb ik in het tweede elftal ook. Daarom wil ik ook niet in een lager elftal spelen.’

Zijn mooiste momenten: ‘Die woensdagavond in mei 2013 in Lochem toen we kampioen werden van de derde klasse.’ Hij scoorde het enige doelpunt en schoot WVV daarmee voor het eerst in de geschiedenis naar de tweede klasse. Hij denkt ook terug aan de talloze kampioenschappen in de jeugd. ‘Joop Surink was toen jarenlang onze jeugdtrainer. Hij was heel goed.’

En ook noemt Maurice het kampioenschap met WVV 2 in 2016 als een van de hoogtepunten in zijn loopbaan als speler van WVV (foto hierboven).

KIEPMAN
We praten door over de historische titel en promotie in mei 2013. Maurice: ‘We hadden toen onder leiding van Jeroen Kiepman echt een team. We waren allemaal qua conditie topfit en trainden heel veel op passen en trappen. Dat zag je echt terug in de wedstrijden. Jeroen was ook hard voor ons en trok zich nergens wat van aan. Hij was tactisch heel sterk en was bij alle spelers geliefd. Bij de supporters was hij minder populair, maar dat boeide hem niet zo. Daar kwam hij ook niet voor.’

2015. Afscheid van coördinator Gerrit Put, Jeroen Kiepman, Joost Assink en Maurice Workel.

BROER
Kiepman ging, Joost du Gardijn kwam en ging na tweeënhalf seizoen ook weer. Tussenpaus René Hoekstra kon WVV’s vlaggenschip niet in de derde klasse houden, waarna Maurice en zijn mensen broer Roy aanstelden als hoofdcoach. Dat verraste menigeen. Het is in de voetbalwereld zelfs een uniek feit, dat de twee belangrijkste posities in een vereniging worden bezet door twee broers. Maar Maurice heeft er een simpele verklaring voor. ‘Rob Snijders was onze kandidaat. Maar hij wilde wel de nieuwe hoofdtrainer assisteren en noemde zelf Roy en Mike te Wierik. Ik was de enige die dat niet wilde en ik wilde hem ook niet als hoofdtrainer. Maar we hebben toen een gesprek gehouden en waren overtuigd. Roy moest het worden. Ik kan heel goed met mijn broer en we hebben goeie afspraken gemaakt. Er is een afbreukrisico. Maar we hebben dat goed besproken met elkaar en ook met Rob en Mike. Ik vind dit drietal een goede combinatie. Rob is een ervaren trainer, Mike is een ervaren profvoetballer die er als speler van FC Groningen zo vaak mogelijk zal zijn en Roy is een getalenteerde trainer. Hij heeft dat bij HSC als trainer van de A1, de B1 en assistent bij het eerste laten zien.’

Het gezin Workel-Bebseler. Vlnr Inge, Hendrik, Anouk, Maurice, Engelien, Jolande en Roy.

RUURSTRAAT
Maurice is van 10 mei 1977. Hij heeft een oudere zus (Inge) en de al genoemde Roy is zijn enige en jongere broer. Vader Hendrik en moeder Engelien zijn afkomstig uit Wiene. Ze vestigden zich in de jaren zeventig in de Ruurstraat en stichtten daar een gezin. ‘Het was een perfecte buurt om op te groeien.

<<Vlnr Maurice, Inge en Roy

We voetbalden de hele dag op het grasveld van Marinus Kuipers. Ik herinner me de familie Jongman, Harold Hofmeijer, Arjan Roetgerink, Bert ter Hedde en andere kinderen uit de buurt.’
Hij volgde de lagere school, de mavo Raesfelt in Delden, de MTS werktuigbouw, het Saxion commercieel technische bedrijfskunde en werkte in die tijd acht maanden bij een bedrijf in Bilbao, in Spaans Baskenland. Ik was er verantwoordelijk voor de Engelstalige klanten. Ik was 20 jaar, heb er Spaans geleerd en voetbalde er bij Astrabudua. Drie keer trainen, vergelijkbaar met de oude vierde klasse hier.’

REGIOMANAGER
Terug in Hengevelde werd hij relatiemanager bij de firma Kluin in Wijhe, werkte daarna tien jaar bij uitzendorganisatie Vedior als intendant, vestigingsmanager en areamanager en nu sinds vijf jaar bij ABOost, de Agrarische bedrijfsvoering. Hij is regiomanager Oost, stuurt drie kantoren aan met twintig medewerkers die de boeren langs gaan en ervoor zorgen dat de klanten voorzien worden. In totaal hebben we 600 medewerkers.
Hij is bijna twintig jaar samen met zijn partner Anouk Kiezenbrink. Ze is lerares Engels en muziek op het Staring College in Borculo. Ze hebben drie kinderen. Sepp (9), Lois (6) en Diese (3).

21 SEIZOENEN
Vrijwilligerswerk in de vorm van bestuursfuncties waren ook altijd aan Maurice besteed. Hij zat tien jaar in het bestuur van de zomerfeesten met de programmering als taak. Bij WVV was hij in 1994 een van de initiatiefnemers van het JAC, de Jeugd Activiteiten Commissie van de club. Hij was trainer en leider bij de jeugdafdeling. Toen hij 16 was, debuteerde hij in het eerste elftal en stopte na 21 seizoenen toen het eerste elftal uit de tweede klasse degradeerde.

Hoe ben je voorzitter geworden?
Maurice: ‘Jan de Witte had me al een paar keer off the record gevraagd. Hij wilde mij als opvolger. Uiteindelijk heb ik ja gezegd.’

Waarom wilde je dat wel?
‘Ik ben een voetbaldier, hou van regelen, van organiseren, zoals ik ook deed bij de Zomerfeesten. Ik ben betrokken. Voetbal is de rode draad in mijn leven. En ik wil graag bijdragen aan het beleid en de toekomst van WVV.’

Wat vindt Anouk ervan?
‘Ze moet er wel tegen kunnen, ja. Maar zelf komt Anouk ook uit een voetbalfamilie. Haar vader Clemens was jarenlang rechtsback van WVV 1. We moeten natuurlijk wel de agenda van ons gezin goed invullen.

GESPREID BEDJE
Verliep de overstap van jouw voorganger Jan de Witte naar jou soepel?
‘Jan heeft de verenging goed opgebouwd. Ik begon als voorzitter in een gezonde club. Ik viel in een gespreid bedje. Vooral in stenen en materiaal hebben Jan en zijn mensen veel bereikt. Ik wil veel aandacht geven aan het jeugdbeleid met gediplomeerde trainers en ik wil invloed hebben op speelwijze en spelvreugde. Ik zal een voorbeeld geven. De beste voetballer van het elftal wordt vaak als laatste man opgesteld. Maar het is de vraag of dat goed is voor zijn ontwikkeling. Zo’n jongen moet steeds uitgedaagd worden en niet op halve kracht spelen. En verder loopt alles best goed. We hebben zoveel vrijwilligers die altijd klaar staan. Klussers, de papierboys en vele anderen. We draaien 8000 uur per jaar aan vrijwilligerswerk.’

Hoe lang wil je voorzitter zijn?
‘Ongeveer 9 jaar, denk ik.’

Hoe is het eerste elftal aan het seizoen begonnen?
‘Ze hebben verloren van HSC en de rest hebben ze gewonnen.’

De jongens van het eerste zijn afgedaald naar de vierde klasse, terwijl ze vorig seizoen in de slotfase nog twee keer van de koploper in de derde klasse wonnen. Hoe heb je dat ervaren?
'Als heel jammer. Het was een grote domper en schrijf dat woord maar in hoofdletters. Doodzonde, zeker als je kijkt waar we naar toe willen. We hebben alles goed voor elkaar en ik ben ervan overtuigd dat we een stabiele derdeklasser kunnen zijn. Het is natuurlijk wel een geluk bij een ongeluk dat we in een mooie vierde klasse zijn ingedeeld, als je ziet wie de tegenstanders zijn. Allemaal clubs uit de buurt. Veel bezoekers dus. Het zal druk worden in de kantine.’

Ik denk dat het team mentaal bepaald niet sterk is en dat dat de oorzaak is van de degradatie. Dat was bijvoorbeeld mooi te zien in de cruciale wedstrijden tegen Hengelo. Vind jij dat ook?
‘Deels wel. Maar vooral de bepalende spelers waren door blessures te vaak afwezig, conditioneel waren de spelers niet topfit en het was geen hecht team.’

<<Maurice winnaar van de Gouden Schoen in mei 2017.

STABIELE DERDE KLASSER
Wat voor doelen moeten de prestatieve elftallen van WVV zich stellen?
‘Het eerste elftal moet dus een stabiele derdeklasser worden, WVV 2 moet zien aan te klampen bij de eerste klasse, het derde moet ook een klasse hoger en in de jeugd moeten ook wat stappen omhoog gezet worden. A1 bijvoorbeeld speelt te laag en zal in de nabije toekomst hogerop moeten.’

Wat ga je doen na deze functie? In de politiek?
‘Ik ben wel eens benaderd. Maar ik denk het niet.’

Voorzitter van de Zomerfeesten?
‘Ik heb het werk in het bestuur met heel veel plezier gedaan. Maar het feest draait nu prima. Ze hebben mij niet nodig. Nee, ik weet het niet. Ik blijf sowieso voetballen. Misschien word ik leider en uiteindelijk kom ik uit bij de papierboys.’

Blijf je Hengevelde altijd trouw?
‘We hebben hier een huis gekocht en wonen half buitenaf. Schitterend. Ik heb de intentie hier oud te worden. Hengevelde bevalt me goed. Het is een actief dorp met veel bedrijvigheid. Prima zo.’