Terug naar 44 jaar Höftemennekes Terug naar nieuwsoverzicht

50 jaar Hengeveldse Revue: Een terugblik met Mark Escher (1)

zondag 28 september, 2025 om 05:26
In het voorcafé bij Assink. "De tand des tijds heeft ook op ons invloed gehad. Wij worden allemaal ouder"

De Hengeveldse Revue bestaat 50 jaar; een iconisch moment om bij stil te staan. In samenwerking met het bestuur van Carnavalsvereniging De Höftemennekes brengt WegdamNieuws een serie verhalen en herinneringen van oudgedienden uit alle geledingen. Vandaag is het de beurt aan Mark Escher.

Feestavond
PS: Op 15 november 2025 vindt de grote feestavond Revue plaats. Vanaf 22.30 uur is iedereen van harte welkom om samen te proosten op 50 jaar Hengeveldse Revue!

Helmuth Zwienenberg en Mark Escher. Hier speelden ze een boertje en een Turk. Met allerlei misverstanden en flauwe grappen

In welke periode was je betrokken bij de revue?
“Ik ben bij de revue gegaan toen ik 15 jaar was, samen met Brian Wegdam, Stephan ter Doest, Wilco Hoesstee en Richard Leusink. Onze eerste act was Cliff and the Young Ones met Living Doll. We hadden een deur van piepschuim gemaakt waar Cliff (Richard) dwars doorheen het podium opliep. Richard kon zo droog kijken dat de zaal meteen in een deuk lag. De act zat vol special effects en werd al snel legendarisch. Ik heb meegedaan tot ongeveer mijn 45e. Een geweldige tijd!”

Hoe kijk je terug op je tijd bij de revue?
“Met heel veel genoegen. Eerst met de jongens waarmee ik begon, later met Helmuth Zwienenberg en Valentijn Brummelhuis, waarmee we veel succes hadden. Weer later vooral met Helmuth, een paar jaar ook solo, en daarna met verschillende revueleden. Het was een prachtige tijd waarin ik veel lol heb gehad, zowel op het podium als daarachter; en vooral ook na afloop”.

"Nico Bebseler, de toenmalige regisseur doet een aanmoedigend woordje vlak voor de revue. En vertelt voor 268ste keer dat je goed moet uitspelen. Hij was altijd redelijk gestrest voor de tijd tot de revue weer voorbij was. Dan was hij apetrots op iedereen dat het weer een mooie show was"

Hoe ben je er ooit bijgekomen?
“Dat kwam via mijn neef en kameraad Brian. Hij had toen verkering met Aniek Doeschot. Haar vader Harrie was de toenmalige voorzitter en hij zei tegen Brian: “Jullie kunnen mooi meedoen met de kameraden.” En zo is het gekomen. De rest is historie”.

Wat was je allereerste rol of bijdrage bij de revue?
“Dat was dus Cliff and the Young Ones. Echt legendarisch. Later hebben we die act nog een keer herhaald, maar dan live en in een iets andere setting”.

Hoe werd er destijds gerepeteerd en voorbereid?
“De eerste jaren oefenden we onder in de kantine van WVV. We kregen de sleutel van Macky (Hennie Wegdam) en oefenden daar in goed vertrouwen. Alles wat we dronken betaalden we, en we zorgden dat het netjes achterbleef. Veel drinken deden we niet, haha!”

"Uit de beginjaren, met Richard Leusink, Brian Wegdam, Mark Escher en Stephan ter Doest. Het ging over een jongen uit Appelschaar die belande in de jungle van Oeganda. Ik ken het liedje nog steeds hahahaha"

Wat was voor jou de meest memorabele voorstelling?
“Dat is moeilijk kiezen, want er waren er meerdere. Natuurlijk de allereerste keer met Cliff and the Young Ones. Maar ook mijn imitaties van Helligen Hendrik waren geweldig om te doen. Hij was toen nog niet zo bekend, dus ik kon er mijn eigen draai aan geven. Ook mijn rol als pastoor Mack samen met Richard Leusink als misdienaar Sam staat me nog helder voor de geest. De Marke lag in een deuk. Voor mij was dat een mooi eerbetoon aan Hennie Wegdam. Zijn pastoorspak draag ik nog altijd, wel tien keer per jaar. Afgelopen zomer nog tijdens de schoolfeestrevue in Goor. En ook mijn laatste optreden samen met Tom ten Breteler; wij speelden twee vissers met de ene oneliner na de ander; was onvergetelijk”.

"Mooie foto met donkere halve liters zie ik haha! Verder een Mark Ruttetje; geen actieve herinneringen aan"

Heb je nog een leuke anekdote van achter de schermen?
“Zeker! Bij een generale repetitie werd ons stuk met Helmuth en mij compleet afgekraakt. Het oordeel was dat het “niets voorstelde”. Helmuth wilde afhaken, maar ik had vertrouwen. Gelukkig was hij er toch. Tijdens de uitvoering sloeg het stuk enorm aan. We hadden afgesproken dat we terug het podium op zouden komen als er veel gelachen werd. Dat deden we, met de uitspraak: “De een die vindt het humor, de ander vindt het niks.” Een gouden moment!”

Daarnaast waren ook de feesten na afloop onvergetelijk. In de schöppe bij Assink ging het altijd los. Platen van Normaal knalden uit de speakers, alles werd als gitaar gebruikt en Ronald Rikkert en Marcel Keizer sloegen op de drums. Dat waren momenten die je het liefst voor altijd vast zou houden”.

Wat zie je als de grootste verschillen tussen de revue van vroeger en nu?
“Wij klooiden vroeger maar wat aan. Oefenen was niets voor mij, ik maakte mijn stuk vaak een dag van tevoren. Tegenwoordig wordt er maandenlang gerepeteerd. Dat past niet bij mij. En ik vind dat de revue soms best wat scherper mag. Je hoeft niet gemeen te zijn, maar prikkelend wel. Arie Wegereef kon dat fantastisch”.

"2e jaar dat wij meededen. Wij hadden wat videobanden gekregen van andere revues in Twente. Hier zongen wij een lied over een hond die dood ging. Best zielig maar er werd enorm om gelachen. Op de foto van links naar rechts Richard Leusink, Brian Wegdam, Mark Escher en Stephan ter Doest"

Hoe zou je jouw revue-tijd in één zin samenvatten?
“Het was een geweldige tijd waarin ik ontzettend veel gelachen heb tijdens de optredens, tijdens de voorbereiding en zeker ook daarna”.

Wat betekent de Hengeveldse Revue na 50 jaar voor jou persoonlijk?
“Voor mij betekent de revue herinneringen voor het leven. En natuurlijk altijd die spanning rondom de bekendmaking van de nieuwe prins”.

Cliff en The Young Ones. Het ziet ernaar uit dat Cliff hier de volle laag krijgt

Wat wil je verder nog kwijt?
“Hengevelde mag ontzettend trots zijn op de revue. Op alles en iedereen die erbij betrokken is: de opbouwers, licht en geluid, schmink, artiesten en natuurlijk. De Höftemennekes zelf. Je doet het met elkaar, en dat is echt Hengevelds. Daar mogen we met zijn allen trots op zijn. En leuk dat ik hiervoor gevraagd ben. Succes mensen van de revue en tot snel!”

Groet,
Mark Escher

Jolanda Sak speelt hier een jongedame die aan het vissen is
Clemens Bos als André Hazes
"Richard Leusink en Roy Rupert doen de Beatles . Net echt overigens. Was ook geweldig mooi toen"
"Tijdens het oefenen. Je ziet aan mijn blik dat ik dat niks vond hahahaha. Verder op deze foto Helmuth Zwienenberg, Valentijn Brummelhuis en een bijna onherkenbare Marcel Keizer"