zaterdag 26 mei, 2012 om 06:48
Geplaatst in Algemeen
Terug naar nieuwsoverzicht

Afspraken gebruik hoofdveld en handbalveld

koetsier 1

De Hengeveldse jeugd kan in de avonduren nergens meer terecht als het gaat om een potje voetbal”. Het trapveldje achter de Marke is demate verwaarloosd dat het onbespeelbaar is en de bovengenoemde velden zijn binnen afzienbare tijd ’s avonds na 18.00 uur verboden gebied. Nadat de spanning hoog opliep tussen de familie Koetsier,andere omwonenden en voetbalvereniging WVV’34 is men samenspraak met burgermeester Goudt gekomen tot de volgende afspraken:

  • Het handbalveld is iedere dag gesloten voor spelende kinderen en er zal sleutelbeheer worden toegepast
  • Het hoofdveld is opengesteld van 9.00 uur tot 18.00 uur en niet op zon en feestdagen

  • Aangrenzend aan het handbalveld zal een heg worden geplaatst aan de zijde van familie Koetsier en over de dug-outs zijn hoezen geplaatst ter beperking van geluidsoverlast. Wanda Koetsier doet haar verhaal:

     “In 2005 waren we op zoek naar een andere woning. We hadden er al veel gezien, tot ons oog viel op de Nieuwstraat 21 in Hengevelde. Wij wisten uiteraard dat het huis precies naast voetbalvelden en een handbalveld ligt. Wij zijn naar de gemeente geweest om het bestemmingsplan in te zien t.a.v. het gebruik van de sportvelden. De bestemming was: buitensportbeoefening. Ze bevestigden dat er geen kinderen mochten spelen op de voetbalvelden. Dat hadden wij al gehoord van de vorige bewoners, maar altijd prettig als iets bevestigd wordt. En de voetbalvereniging wilde dat zelf ook niet i.v.m. het eventueel vernielen van het gras.

    Verder hebben wij documenten waarin staat dat B&W en burgemeester Oosting in 2000 opdracht hebben gegeven om het handbalveld totaal af te sluiten voor spelende kinderen en dat daar sleutelbeheer op moest komen. Dit in verband met jarenlange overlast door spelende kinderen. Ondertekend in 2000 door burgemeester Oosting en wethouder Eshuis.

    Met deze kennis van zaken hebben we besloten om dit huis te kopen. We hebben er veel verbouwd en er 5 heerlijke jaren gehad. We hebben nooit last ervaren van trainingen en wedstrijden. Niet van de voetbal en niet van de handbal. Voor en na de trainingen en wedstrijden was het hier altijd heerlijk rustig en konden we volop genieten van de rust en de vogeltjes.

    Maar daar kwam in 2010 dramatisch verandering in toen na het voltooien van de kunstgrasvelden, zowel op het voetbalveld als op het handbalveld werd toegestaan om er onbeperkt te spelen door kinderen. Ook op het handbalveld dus. Er werd dus aan voorbij gegaan dat de burgemeester Oosting in 2000 bevolen had dat het handbalveld gesloten moest worden/blijven voor spelende kinderen omdat dat handbalveld te dicht op de woning staat van nummer 21. Het handbalveld ligt 6 meter van ons raam/woonkamer af en grenst rechtstreeks aan de tuin.

    Toen begon voor ons de ellende en de stress.

    We hebben dagelijks enorm veel overlast in de vorm van geschreeuw, schuttingtaal, geknal, kinderen die in de hekken klimmen, plassen, tegen het hek aan knallen, zwerfafval, ongevraagd in de tuin komen om de bal op te halen die weer eens in de tuin was beland, of erger nog hekken en gaas werd vernield om in de tuin te kunnen komen. Geen dag meer rust. Zelfs binnen met ramen en deuren dicht en de radio of tv aan kwam het geschreeuw en geknal er met gemak bovenuit.

    Buiten zitten met mooi weer is niet meer te doen. Laat mensen voor de gein zelf maar eens kijken hoeveel 3 meter is van waar je zit in de tuin of 6 meter vanuit je raam/huiskamer en stel je daar dan ook nog eens 2 tot ca. 20 spelende en schreeuwende en knallende kinderen bij. Wij hebben wel eens mensen hier gehad die er van schrokken hoe dicht het handbalveld eigenlijk bij ons huis en onze tuin is. Dat heb je zo niet in de gaten als je aan de voetbalveldkant staat.

    Er zijn ook wel eens ouders van kinderen geweest, die ik dan vroeg of ze even mee wilden lopen om zo te zien waar we het over hadden. Ook deze mensen schrokken en zeiden dan ook meteen dat ze ons nu heel goed konden begrijpen en vonden eigenlijk nu zelf ook wel dat het handbalveld gewoon weer dicht moet zoals de burgemeester niet voor niets geëist had in 2000.

    Wij hebben niets op kinderen tegen, integendeel zelfs ( ik werk mijn hele leven met kinderen) en vinden het heerlijk dat ze buiten willen spelen en niet de hele dag achter de computer zitten. Maar er is jaren geleden een mooi trapveld achter de Marke speciaal voor hun gemaakt. En nu ze zelfs op het hoofdveld mogen spelen, dan is het toch logisch dat het handbalveld weer gewoon gesloten blijft zodat wij nog een klein beetje woonplezier kunnen beleven.

    Want alleen al het feit dat er nu voor het eerst gespeeld mag worden sinds jaren en jaren is het gedaan met de rust na schooltijd en in de weekenden en vooral zelfs hele dagen in de schoolvakanties. Altijd geknal en geschreeuw, het is al een echte hangplek/verzamelplaats geworden in de vrije uurtjes. Regelmatig zijn er ergens tussen de 10 en 40 kinderen op het voetbalveld.Ik heb zelfs de voetbalverenging aangeboden dat ik als vrijwilliger iets zou willen doen voor de kinderen. Als er bijvoorbeeld op het trapveld achter de Marke meer speelmogelijkheden zouden komen, zoals een skatebaan en wat meer speeltoestellen. Met een soort clubgebouw er bij. Ik wil zelfs mijn EHBO diploma er voor gaan halen. De sportvelden van Rupertserve liggen veel te dicht bij de woningen om het te gebruiken als speeltuin.

    Wat wij zeker hebben willen bereiken in het afgelopen anderhalf jaar is dat wij ondanks dat wij van binnen kookten altijd zeer correct naar de kinderen zijn gebleven. Ook al zorgen ze voor geluidsoverlast en voor ballen in de tuin etc. De kinderen weten niet beter dan dat ze er mogen spelen, dus hun treft geen blaam. Alleen als ze brutaal of zo waren dan floten we ze vriendelijk terug, maar eigenlijk is dat maar zelden gebeurd.

    Toch konden wij dit niet over onze kant laten gaan, dus zijn we de strijd aangegaan met de gemeente om handhaving van de uitspraak in 2000 en dat in combinatie uiteraard ook met de voetbalverenging. Waar we ook boos over zijn/waren is dat er in het Höfteblad dingen werden geschreven die behoorlijk naast de waarheid zijn en dat gaf ons een machteloos gevoel. Mensen lezen dat en nemen het voor waarheid aan, wat logisch is. Waardoor we ook wel eens het idee kregen dat we er op aan gekeken werden dat we voor ons recht op komen.
    Ik raad iedereen aan die een vooroordeel heeft om bij ons te komen en de situatie eens te bekijken van onze kant. Ik zeg wel eens voor de grap, kom maar eens een weekje inclusief het weekend hier. Dan voorzie ik je van eten en drinken en dan mag je na die week zeggen wat je er zelf van vind. Het is zo gemakkelijk te oordelen als het ver van je eigen bedje is.

    Maar we hebben ook goed nieuws. Het is namelijk zo dat onze moeite en inspanning niet voor niets is geweest. De gemeente en de voetbalvereniging hebben eindelijk in gezien dat zo wie zo het handbalveld weer gesloten moet worden voor spelende kinderen,  zoals burgemeester Oosting al bevolen had in 2000. Wat inmiddels ook al een feit is.

    Dit ook naar aanleiding van een zelfde soort gebeuren bij een andere voetbalvereniging, waar zelfs de rechter heeft moeten beslissen dat de velden gesloten moesten worden voor spelende kinderen omdat het te dicht bij de woning was van iemand. Wij zijn hier zo enorm blij mee, dat is met geen pen te beschrijven. Al zal het hier nooit meer zo heerlijk rustig worden als de eerste 5 jaren dat we hier woonden. Toch nog een heel verhaal al is dit nog maar een topje van de ijsberg van alles wat er afgespeeld heeft in de laatste anderhalf jaar.

    Maar hopelijk gaat het nu de goede kant op en blijft het zo".

    Wanda en Dik Koetsier