Alpe d’HuZes Hoeve: ‘De vele spandoeken in de bochten met foto’s van overleden mensen met daarachter het geboortejaar en sterfjaar maakte indruk’ (Deel 2)

Alpe d'Hoeve met Sander van de Weegh, Rick Vossebeld, Jelle de Waart, Lars Buschers, Remon Masselink en Joost Regterschot

Wegdamnieuws is bezig met een miniserie over deelnemers rondom Hengevelde die meedoen aan Alpe d’HuZes. Allen met een eigen verhaal, allen met een achterliggende gedachte. Nagenoeg niemand die aan de start verschijnt is niet geraakt door deze vreselijke ziekte. Door hun verhalen op te tekenen hoop ik dat er met nog meer respect naar deze kanjers gekeken gaat worden. Ik heb de berg aan den lijve mogen aanschouwen. Wat heb ik een ontzag voor degenen die deze enorme puist hebben weten te bedwingen, lopend of fietsend!
Alpe d’HuZes: Een evenement met zoveel gemengde gevoelens, met een lach en een traan gaan mensen over de finish na een zware wandel-of fietstocht nagenoeg enkel bergop. En dat met pittige stijgingspercentages. Mensen die huilend over de eindstreep gaan met een foto van een overleden dierbare in de hand is geen uitzondering.

Raymond Wegdam

Vandaag Ivo Temmink namens het team Alpe d’Hoeve:

Rick Vossebeld in de Nederlandse bocht 7

Waarom ik meedoe aan Alpe d’HuZes

“Ooit schreef Tim Krabbé in zijn iconische wielerboek de Renner dat al het lijden na de eindstreep verandert in een herinnering aan genot, en hoe groter het lijden is geweest hoe meer genot!

Een zin die altijd is blijven hangen. Dit jaar ga ik samen met mijn team de strijd aan tijdens Alpe d’Huzes om 6x de mythische Alpe d’Huez te beklimmen op de racefiets. Om daar geld op te halen voor onderzoek tegen kanker. Zo hoop ik dat iedereen die lijdt aan deze verschrikkelijke ziekte in de toekomst ook de eindstreep kan halen, met weer genot in het vooruitzicht!”

Hoe kijken jullie terug op jullie eigen Alpe d’HuZes?

“Het was een onvergetelijke dag, die veel indruk heeft achtergelaten. Aan de ene kant heb je de verhalen en redenen waarom mensen meedoen. Maar wat vooral opviel was de eindeloze positiviteit aan de kant van de weg. Dezelfde mensen die vanaf de eerste klim om 04.30 tot aan het eind van de dag staan en je aanmoedigen”.

Ivo Temmink en Jelle de Waart op de ‘Nederlandse berg’

Het begon ´s ochtends om 03.45 met een frisse afdaling naar Bourg D´Oisans waar de start om 04.30 zou zijn, maar door de drukte was het al 5 uur geweest. Langzamerhand werd het warmer, waarbij onze derde klim al aardig in de brandende zon was.

Regen
“Tijdens de 4e beklimming begon het net voor de top te regenen. Hier hadden we het idee om even te wachten tot het droog was en daarna weer af te dalen, helaas begon het alleen maar harder te regenen en werd op een gegeven moment ten strengste afgeraden om nog aan de afdaling te beginnen. Echter moesten we op dat moment nog 2x en waren we bang dat ze de afdaling zouden sluiten (Wat uiteindelijk ook even het geval is geweest’, dus toen toch maar besloten om in de regen af te dalen waardoor we om 15 uur aan de 5e keer konden beginnen. Toen we daar eenmaal aan begonnen waren, wisten we dat 6 keer mogelijk moest zijn en dat is uiteindelijk ook gelukt. De laatste klim werd het wel bochten tellen, maar uiteindelijk waren we voor 19 uur gefinisht, waarna de biertjes heerlijk smaakten”.

Wat heeft de meeste indruk op je gemaakt in de afgelopen dagen?

“De vele spandoeken in de bochten met foto’s van overleden mensen met daarachter het geboortejaar en sterfjaar. Als je dan de leeftijd gaat berekenen, kom je erachter dat er veel in je eigen leeftijdscategorie zitten of zelfs jonger. Aan de andere kant ook de vriendelijkheid en positivisme daar heerst op de Alpe. Mensen die ondanks de regen blijven aanmoedigen en de muziek in de laatste bochten die je er wel doorheen sleept”.

Lars Buschers in bocht 7

Als je zou moeten omschrijven hoe zwaar het was, waar kom je dan op uit?

“Tot zover was het lopen van de marathon het zwaarste wat ik gedaan heb, maar dit is nog wel een gradatie zwaarder. Uiteindelijk heb ik ruim 11 uur op de fiets gezeten, waarbij na een uur of 6 eten ook moeilijker wordt en je gewoon langzaamaan leegloopt”.

“Hoe groter het lijden is geweest hoe meer genot”, hoe kijk je daar op terug?

“Het lijden is aardig gelukt tijdens de laatste beklimmingen. Op een gegeven moment was het bochten aftellen. Maar om na de finish familie en de rest van het team weer te zien, dat gevoel is onbeschrijfelijk”.

Ivo Temmink passeert de finish en gaat voor 'ZES'...

Je bent hier met Sander van de Weegh, Rick Vossebeld, Jelle de Waart, Lars Buschers, Remon Masselink en Joost Regterschot. Hoe is deze groep tot stand gekomen?

Na een training van Hoeve 2 (dat team dat dit jaar 2 keer van Hengevelde heeft gewonnen) is dit idee aan het einde van de avond een keer ontstaan tussen Sander, Rick, Michel Eijsink (Helaas was deze kersverse vader zelf afwezig, maar heeft wel het uitzwaai comité verzorgd) en mij. Waarbij de overige 3 toen nog niet in het bezit waren van een racefiets. Hier zijn toen wel fietsers uit de Hoeve (en Haaksbergen) bij gekomen, waardoor dit team tot stand kwam.

Wat wil je nog graag kwijt over de afgelopen periode en het evenement zelf?

“Ik wil graag de organisatie bedanken voor het voortreffelijk verzorgen van dit evenement. Op voldoende plekken was fruit, bouillon en ander eten beschikbaar. Daarnaast gaat een groot woord van dank uit naar alle onze donateurs, door hen hebben we ruim 33.000 euro opgehaald! Iets wat natuurlijk voor veel motivatie zorgde tijdens het klimmen!”

Ook doneren? Dit is nog steeds mogelijk via https://www.opgevenisgeenoptie.nl/fundraisers/alpedhoeve

KLIK HIER voor meer foto’s

De zeventiende editie van Alpe d’HuZes heeft meer dan 18 miljoen euro opgebracht voor onderzoek naar kanker.

Alpe d’HuZes bestaat sinds 2006. Sindsdien is al 230 miljoen euro opgehaald voor onderzoek naar kanker. Op de eerste donderdag van juni beklimmen 5000 deelnemers de berg Alpe d’Huez in de Franse Alpen. Dat kan fietsend, hardlopend of wandelend.

De weg naar de top is 14,5 kilometer lang en telt 21 bochten. Het hoogteverschil tussen de start en de finish is 1100 meter. De tocht werd vanmiddag even onderbroken: door de regen was het te gevaarlijk om af te dalen. Na iets meer dan een uur hield het op met regenen en konden deelnemers weer naar beneden.