Peter en Carla op Alpe d’HuZes: ‘De teksten op straat en de verhalen die je onder het fietsen hoort” (deel 3)

Wegdamnieuws is bezig met een vierdelige serie over deelnemers rondom Hengevelde die meedoen aan Alpe d’HuZes. (Morgen deel 4 met Team TruMo; Oud Hengeveldse Trudie ter Braak en Monique Schepers)

Alpe d’HuZes, allen met een eigen verhaal, allemaal een eigen achterliggende gedachte. Nagenoeg niemand die aan de start verschijnt is niet geraakt door deze vreselijke ziekte. Door hun verhalen op te tekenen hoop ik dat er met nog meer respect naar deze kanjers gekeken gaat worden. Ik heb de berg aan den lijve mogen aanschouwen. Wat heb ik een ontzag voor degenen die deze enorme puist hebben weten te bedwingen, lopend of fietsend!

Speciaal
Deze had voor mij een heel speciaal tintje, hier moest ik naar mijn gevoel bij zijn. Ik heb het van nabij meegemaakt bij mijn vrienden Carla en Peter en heb enorm veel respect hoe ze zich er samen doorheen hebben geslagen. En zelfs terug hebben geslagen door deze top prestatie samen neer te zetten. Om nooit te vergeten, wat een karakter! Daarbij ook in ogenschouw nemend wat ze er allemaal voor hebben moeten doen en laten.

Chapeau!

Raymond Wegdam

Vandaag dus Peter ten Buuren en Carla Koenderink:

Hoe kijken jullie terug op jullie eigen Alpe d’HuZes?
Peter: “Wat was het donderdag een topdag! Wel vroeg je bed uit (iets voor drieën) maar dat was het waard! De eerste keer naar boven in het donker, een prachtig gezicht met allemaal lampjes voor je op de berg van fietsers, hardlopers en wandelaars. Met allemaal hetzelfde doel, boven komen op de Alpe! En dat is ons gelukt!”

Carla: “Ik ben 3 keer naar boven gefietst en Peter 4 keer. En in die laatste beklimming zat het weer niet meer mee. Het laatste stuk in regen en onweer gefietst. En eenmaal boven mochten we vanwege het weer bijna 2 uur niet afdalen. En dat was 💩. Dus daar eindigde onze dag.
Helaas kon Peter niet meer starten voor een 5e en eventueel 6e keer wat hij op voorhand in gedachten had.
Maar wat hebben we genoten!! Wat een prachtig en hartverwarmend event om aan mee te mogen doen!”

Wat heeft de meeste indruk op je/jullie gemaakt in de afgelopen dagen?
Carla: “Wat iedereen zegt: alle verhalen van de mensen. De spandoeken in de bochten met de foto’s en leeftijden. Maar ook de teksten op straat en de verhalen die je onder het fietsen hoort. En de mensen die over de finish komen met foto’s van hun overleden dierbaren die worden opgewacht door familie en vrienden. Dat zet je wel weer even met beide benen op de grond. Maar ook de saamhorigheid”.

Peter: “Mensen doen alles voor elkaar. Je wordt op woensdag en donderdag door iedereen aangemoedigd. En om familie en vrienden die er bij zijn bij elke beklimming te zien dat is fantastisch”.

Als je/jullie zou moeten omschrijven hoe zwaar het was, waar kom je dan op uit?
Carla: “Na twee keer werd de derde keer wel zwaar. Je benen hebben geen enkel moment rust. Je kunt ze een beetje ontlasten door de buitenbochten te nemen omdat die vlakker zijn. Maar ook alle emoties erbij maakt het niet makkelijker”.

Peter: “Tot op het eind van de 4e beklimming ging het goed. Alleen het onweer en regen op het laatste stuk maakten het zwaar. Dan schieten je benen in de kramp en pakt de kou je”.

Hoe kijken jullie terug op het afgelopen half jaar?
Carla: “Een half jaar met veel trainingskilometers, de krachttraining bij Suzan van Beijmerwerdt van Innercircle en veel energierepen en sportdrank. En dat laatste gaan we zeker niet missen. Maar ook hoe je denkt dat het zal zijn. En dan kom je hier en dan is de beleving wel even anders. Zoals gezegd, je moet er zijn geweest om het te ervaren. En die ervaring is heel bijzonder!

Wat zou je nog graag kwijt willen over de afgelopen periode en het evenement zelf?
Carla: “We hebben genoten van alle trainingskilometers (en dat waren er veel)! We hebben ontzettend veel leuke, lieve en prachtige reacties gehad. En een geweldig bedrag, € 13.735, binnen gehaald voor KWF. En daarvoor willen we iedereen die ons gesponsord heeft ontzettend bedanken!!!!”

Peter vult aan: “Maar daarnaast alle hulde aan de organisatie van Alpe d’ HuZes. Aan alles is gedacht, alles wordt voor je geregeld, alleen het fietsen moet je zelf doen😉.
En niet te vergeten alle vrijwilligers die dit evenement ieder jaar tot een groot succes maken, ook dat zijn de toppers!”

Waarom ik meedeed aan Alpe d’HuZes

CARLA

3-1-2020: De dag dat ik te horen kreeg dat ik borstkanker had. De dag dat onze wereld op zijn kop stond en de dag die we nooit meer zullen vergeten, ook al is dat de dag die we het liefst zouden willen wissen. Nu, bijna 4 jaar later, ben ik een operatie, bestralingen, 3,5 jaar hormoontherapie (met nog een paar jaar te gaan) en 7 halfjaarlijkse controle momenten verder.
En het gaat nog steeds goed met me!!!!!! Dank aan alle lieve mensen om ons heen die altijd voor ons hebben klaar gestaan! Maar ook voor de geweldige begeleiding die je in zo’n periode kan wensen van het team van Borstkliniek Oost-Nederland (Mammapoli) in het ZGT Hengelo.

Maar helaas geldt dat niet voor iedereen en overlijden er nog steeds te veel mensen aan deze verschrikkelijke ziekte. Om dit te stoppen is er veel geld nodig voor onderzoek naar behandelmethoden.
Door mee te fietsen aan Alpe D’HuZes hopen wij hier een steentje aan bij te kunnen dragen.

Want opgeven is geen optie!

Waarom ik meedeed aan Alpe d’HuZes

PETER

Waarom ik meedoe aan Alpe d’HuZes
“Ik doe mee aan Alpe d’HuZes omdat ik geloof dat wij samen kunnen werken aan een wereld waarin je niet meer doodgaat aan kanker”.

KLIK HIER voor de foto’s van Peter en Carla

Opbrengst

De zeventiende editie van Alpe d’HuZes heeft meer dan 18 miljoen euro opgebracht voor onderzoek naar kanker.