“Gait van de Boonhere, de ideale gastheer”
Gait van de Bonehere is niet meer. Wederom en karakteristiek figuur die Hengevelde is ontvallen. Gerrit ten Dam, in de volksmond Gait van de Bonehere. In de krant stond zijn bijnaam als Gait van de Boonheegde geschreven.
Wie heeft er niet genoten van zijn feest boerderij. Vele gelegenheden hebben daar plaats gevonden. Voetbalfeesten, reünies, familiedagen: Te veel om op te noemen. Het zal vast vele anekdotes hebben opgeleverd.
Eén ervan is van Erwin Schonenborg die er als pak-em beet 14-jarige jongen werkzaam was. Dus in de middag moest er voor twee personen eten besteld worden. Cafetaria Braakhuis gebeld en er werden vier halve hanen besteld met patat. Nadat de hoorn op de haak was gelegd (ja zo ging dat toen nog) Kwam de hond de keuken binnenlopen.
“Ja, met gait nog ne moal. Köj der nog ene halve haan bie doon, de hoond keump net de kök’n binnenloop’n?”
Eten was toch wel zijn grote passie, te zien aan zijn hond. Daar naast zijn dikke Mercedes.
Wat boven nog niet benoemd is, het erf diende ook met enige regelmaat als logeerboerderij, met name met de Zomerfeesten.
Hieronder de inzending van Arjan Hoekstra, een veel geziene gast uit Hillegom die hieronder zijn herinneringen aan ‘onze Gerrit’ heeft beschreven.
“Gait van de Boonhere, de ideale gastheer”
Het verhaal is bij menig Wegdammer bekend, Hengevelde en Hillegom/Lisse ontmoeten elkaar in Aruba. Mark en Rianne Aanink kwamen Stef en Sjaan tegen tijdens een “stage” en we hadden wel zin om bij elkaar op bezoek te gaan met de groep.
In het najaar van 1995 (toen nog koud) werd er een potje gevoetbald en sliepen we bij Gait van de Boonhere op de deel. Er was een varken aan het spit geregeld, biertjes werden gedronken en Gait had zichzelf wat gezelligheid geregeld voor in zijn eigen huis! De nacht was volgens ons -10 graden, maar door de gezelligheid hebben we het allemaal overleefd op de deel onder de dekbedjes. Zomerfeesten 1996 kwam het 1e kleine groepje richting Hengevelde en de jaren erna groeide dat uit tot 20+ gezellige mensen uut ’t Westen. We sliepen in die tijd bij Broekkamp aan de Needsestraat tot en met het jaar 2000.
De jaren erna, tot en met 2019 (even de Corona 20, 21 niet mee te rekenen) sliepen we altijd bij de Boonhere, ook al liepen de aantallen terug. De vaste bezoekers, Stef, Jezus en Aad waren er altijd.
Vorig jaar had hij er niet zoveel zin meer in, wellicht was er al iets aan de hand. Dit jaar is hij 1 dag voor ons verzoek helaas overleden. We wisten al wel dat het slecht met hem ging.
Wat maakte de overnachting zo uniek bij Gait?
Ten eerste was het de accommodatie. Mooie schuur, koel, super toiletgebouw, douchen bij Gait in huis en de kosten waren altijd goed geregeld.
Ten tweede waren het de vaste vragen van Gait iedere ochtend als we wakker waren.
1) Koffie? Kon hij altijd over het erf bulderen, met een Jodenkoek erbij.
2) Ben je goed te pas? En steevast de vraag:
3) “Wast druk in de tent”? Als je daar antwoord op wilde geven praatte hij gewoon door…
Op spontane momenten al pratende over onze eigen bedrijven en Gait zijn perceel, kwamen we erachter dat hij veel meer verstand had dan we dachten, de voorbeelden van hem over Box 2 en Box 3 wist hij ons haarfijn uit te leggen. Daar hebben wij zelfs van geleerd. Er zat meer in die man dat je wellicht zou denken.
Gait is altijd aan de maat geweest, zeker toen die stopte met roken. Zijn sjekkie hing vroeger altijd aan zijn lip en bewoog mee met zijn lippen. Ook de Mercedes van Gait was groot, net als zijn honden, die kregen ook wel eens een koekje of een worstje….. Zijn gastvrijheid voor ons was zijn grootste goed vonden wij.
Van de buurmannen aan de Diepenheimsestraat hoorden we nog een mooie anekdote afgelopen zondag. Gait vond het eten helemaal niks waar hij verbleef de laatste tijd en hij heeft toen eigenhandig voor iedereen Chinees besteld en betaald. Sjapoo, wat een gastheer!
Drie personen verloren
Als groep hebben we nu helaas al drie personen verloren uit Hengevelde. Gerard de Witte, Debbie Bebseler en nu Gerard ten Dam. Deze mensen hebben voor ons heel veel betekent (net alsnog meer mensen die er nog zijn). We zijn graag geziene gasten en we vinden het fantastisch om de zomerfeesten te mogen bezoeken bij jullie.
Gait, bedankt voor al die jaren, het ga je goed!
Aad, Jezus, Stef
