In de gemeente Hof van Twente hebben vandaag twaalf inwoners te horen gekregen dat ze een koninklijke onderscheiding ontvangen. Ze werden verrast en gedecoreerd door burgemeester Ellen Nauta-van Moorsel. Een daarvan was Gerard Vehof uit Hengevelde! Gerard kwam vandaag totaal verrast het gemeentehuis binnen, want hij dacht een gesprek te hebben voor de Hofvogels samen met zijn broer. De tweede verassing stond hem thuis te wachten toen broers en zussen, familie en vrienden hem coronaproof op stonden te wachten.
Vanwege het totaal aan verdiensten is de heer Vehof benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.

De heer Vehof trad op 1 april 1976 samen met broer Jos in dienst van de vrijwillige brandweer van de voormalige gemeente Ambt Delden. Vanwege gezondheid en de afstand van de woning tot de kazerne na samenvoeging van de posten Ambt en Stad Delden, besloot hij de repressieve dienst te beëindigen in 2007. Nog zo’n tien jaar is hij verbonden gebleven aan de Deldense brandweer als oefenondersteuner en in deze rol heeft hij diverse realistische oefeningen georganiseerd en geënsceneerd, niet alleen voor de post Delden maar ook voor andere regionale korpsen. Daarnaast heeft hij jarenlang een indrukwekkend beeldarchief bijgehouden en dit na jouw afscheid eind 2016 overgedragen aan zijn zoon die ook zijn intrede bij de vrijwillige brandweer Delden had gedaan.

Noemenswaardig is ook zeker zijn grote bijdrage aan het bevorderen van de brandveiligheid bij zijn werkgever HEBO Kozijnen in Hengevelde. In de loop der jaren zijn talrijke oefeningen door hem geïnitieerd en georganiseerd. Oefeningen die bijzonder waardevol zijn gebleken tijdens een grote brand in 2014 in de fabriekshal. Oefeningen die hebben geleid tot een adequaat optreden van de brandweer waardoor een grote brand is voorkomen. Directeur Norbert Kuipers is hem hier nog dagelijks dankbaar voor.

Als ouder van twee volleyballende dochters heeft de heer Vehof zich de regels van de volleybalsport eigen gemaakt door cursussen te volgen en zijn diensten beschikbaar te stellen aan de vereniging. Zo was hij gedurende drie seizoenen trainer/coach van een aantal jeugdteams, hielp hij bij de op- en afbouw van de volleybalvelden en heeft hij tijdens talrijke wedstrijden gefungeerd als scheidsrechter of teller. Waar zijn talentvolle dochter selectietrainingen volgde, was hij ook altijd behulpzaam. In de jaren daarna hielp hij nog lange tijd met het organiseren van activiteiten voor de jeugd, van toernooien tot feestavonden en van jeugdweekenden tot het verzorgen van de maaltijd voor grote groepen.

Een van de hoogtepunten in de Hengeveldse gemeenschap is het jaarlijkse Zomerfeest gedurende twee weekenden in de maand juni. Grote feesttenten met landelijk bekende bands en artiesten, kermis en cultureel en sportief vermaak.

Steeds belangrijker bij dergelijke evenementen is de (brand-)veiligheid. Met zijn brandweerachtergrond en een kundig oog voor de veiligheid en brandveiligheid is de heer Vehof een belangrijke vrijwilliger voor de Stichting.

Van een meer recente datum is zijn vrijwillige inzet voor Stichting Hofvogels. Een stichting die zich in onze mooie gemeente inzet om inheemse broedvogels in het algemeen en inheemse uilensoorten in het bijzonder te beschermen en in hun levensonderhoud te ondersteunen. De Stichting doet dit in het belang van een gezonde en gevarieerde biodiversiteit en behoud en bescherming van de natuur en het kleinschalige Twentse cultuurlandschap. Als vrijwilliger draagt hij zorg voor het controleren, onderhouden, vervangen en ophangen van ca. 50 nestkasten en het nauwkeurig registreren van broedresultaten.

Voor een effectieve bestrijding van de eikenprocessierups hebben wij als gemeente de Stichting Hofvogels verzocht het aantal nestkasten voor de kool- en pimpelmees uit te breiden. De coördinatie van de werkzaamheden die hiervoor benodigd zijn, is in de vertrouwde handen gesteld van de broers Gerard en Fons Vehof. Ook voor het behoud van de kerk- en steenuil in onze natuur hebben zij zich opgeworpen om de contacten te onderhouden met ca. 35 erfbewoners waar nestkasten zijn geplaatst. Tijdens de broedperiode worden de kasten op de veelal particuliere erven meerdere keren gecontroleerd en worden de bewoners geadviseerd over een natuurvriendelijke inrichting van het erf. Als gemeente Hof van Twente zijn wij erg blij met het werk van de Stichting Hofvogels en de gebroeders Vehof.

Ook namens de redactie van harte gefeliciteerd Gerard!

Benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau:
(in alfabetische volgorde)

• Mevrouw J.W. Brunnekreeft, uit Goor
• Mevrouw R. van Dam-Broeze, uit Goor
• Mevrouw A.H. Diepenbroek-Bruins, uit Goor
• Mevrouw J.J.W.H. Huistede-Ankersmid, uit Goor
• De heer J.B. Leushuis, uit Delden
• Mevrouw M.G. Ridha-Smit, uit Markelo
• De heer F. Schutte en mevrouw J.W.M.S. Schutte-Lock, uit Goor
• De heer G.J. Tijhuis, uit Goor
• Mevrouw E.W. Toet-Woolderink, uit Goor
• De heer H.H. van Veelen, uit Markelo
• De heer G.B. Vehof, uit Hengevelde

De uitreiking door burgemeester Ellen Nauta-van Moorsel vond plaats in het gemeentehuis (raadzaal en bedrijfsrestaurant) tussen 09.00 en 13.00 uur.

Motivatie overige gedecoreerden

Hieronder treft u per gedecoreerde de motivatie en het tijdstip waarop de plechtigheid plaatsvindt.

1. Mevrouw W. Brunnekreeft, Goor (09.00 uur)

Mevrouw Brunnekreeft is benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.

Samen met heel veel andere vrijwilligers in onze Hof vormt mevrouw Brunnekreeft het cement van onze samenleving. Zonder inzet van talrijke vrijwilligers zou het slechter gesteld zijn met de leefbaarheid in onze kernen en buurtschappen.

In het jaar 1991 werd in Goor de Stichting Leendert Vriel opgericht en in 2008 kwam een fusie tot stand met de Stichting Leendert Vriel Delden. De Stichting heeft tot doel ondersteuning te bieden aan terminale patiënten en hun families, naast de professionele zorg. Ik heb daar zoveel bewondering voor.

Als vrijwilligster van het eerste uur biedt mevrouw Brunnekreeft dus al 30 jaar hulp aan patiënten die in hun laatste levensfase zijn beland en hun naaste families. Veelal wordt tijdens de nachtelijke uren het waakproces van de naaste familieleden overgenomen om ervoor te zorgen dat de mantelzorgers ook zelf voldoende rust krijgen. Bovendien biedt zij als vrijwilliger de mogelijkheid aan de patiënt om thuis te sterven. Ze volgt daarvoor de nodige trainingen en in de vrijwilligersbijeenkomsten worden ervaringen gedeeld om te leren van elkaar en om elkaar een luisterend oor te bieden of een luisterend oor te vinden. Mevrouw wordt gezien als een zeer betrokken vrijwilliger en is vaak bereid andere afspraken te verzetten als om haar inzet wordt gevraagd. Bij de families waar ze wordt geplaatst, schept ze een groot vertrouwen.

Het Goorse School- en Volksfeest kent een geschiedenis van 145 jaar en is niet meer weg te denken uit de gemeenschap. Al 25 jaar bent u actief vrijwilligster tijdens het jaarlijkse feestweekend. Naast een inzet als vrijwilligster tijdens het jaarlijkse School- en Volksfeest maakt mevrouw ook deel uit van het “Schoolfeestfonds” die de taak heeft de netto- opbrengsten ad ca. € 35.000,- per jaar terug te laten vloeien in de Goorse gemeenschap. De vijf leden beoordelen hiertoe jaarlijks ongeveer 40 aanvragen. Door haar goede kennis van het Goorse vrijwilligersleven heeft ze hier een belangrijke rol in.

Als betrokken lid van de Nederlands Hervormde Gemeenschap Goor heeft mevrouw ook haar sporen verdiend. Jarenlang maakte ze deel uit van de kerkenraad en met een groep vrijwilligers draagt ze zorg voor de wekelijkse schoonmaak van de kerk en het naastgelegen zalencentrum. Ze geeft leiding aan deze groep vrijwilligers en steekt ook zelf altijd de handen uit de mouwen. In de aanloop naar en tijdens een recente verbouwing heeft ze zowel de vrijwilligers als gebruikers vertegenwoordigd en leverde ze een waardevolle inbreng.

Tot slot, in 2017 is een prachtige historisch muziektheaterproductie uitgevoerd onder de naam “Stem van de Regge”. Een waar spektakelstuk met ca. 2000 bezoekers over de geschiedenis van Goor en de belangrijke betekenis van de Regge daarin. Indrukwekkend was de uitvoering met een groot aantal lokale acteurs en figuranten, een projectkoor, een balletgroep en het harmonieorkest van Apollo Goor. Vanwege een grote kennis van Goor en ervaringen als speler en regisseur bij de lokale toneelvereniging werd mevrouw Brunnekreeft gevraagd als bedenker, schrijver en regisseur van de productie. Het werd een ongekend succes.

2. Mevrouw van Dam-Broeze, Goor (09.20 uur)

Mevrouw Van Dam ziet altijd om naar de mensen in haar omgeving die haar hulp zo goed kunnen gebruiken. Nu is ook naar haar gekeken en naar alles wat ze voor onze maatschappij heeft betekend sinds eind jaren zeventig en is ze benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

Bijna 40 jaar lang was mevrouw Van Dam een uiterst bevlogen vrijwilligster van het Rode Kruis, afdeling Goor/Hof van Twente. Bij tal van activiteiten/evenementen binnen haar woonplaats Goor werd ze voor het Rode Kruis ingezet. Maar ook daarbuiten. Bijvoorbeeld tijdens de Nijmeegse Vierdaags en de Rolstoelvierdaagse in Delden. Gezellige en feestelijke activiteiten met de nodige blaren en andere verwondingen. Een week na de vuurwerkramp in Enschede begeleidde ze bewoners van de getroffen wijk Roombeek die voor een keuring naar een hangar op vliegveld Twente kwamen. Daar was niets feestelijks bij. Slechts ontreddering, ongeloof over wat gebeurd was en onzekerheid.

In de beginjaren (1978-1992) was ze 2 à 3 dagen per week chauffeur op de ambulance, een dienst die destijds nog door het Rode Kruis werd verzorgd. In 2018 besloot het landelijke Rode Kruis tot een andere koers en alle sociale hulpactiviteiten te beëindigen; zich alleen nog te richten op de kerntaken noodhulp, evenementenhulp en het stimuleren van zelfredzaamheid. Hierdoor kwam voor vele vrijwilligers een ongewild einde aan onbaatzuchtige Rode Kruis inzet. Een aantal vrijwilligers, waaronder mevrouw Van Dam, sloot zich aan bij de EHBO- afdeling Markelo-Diepenheim om toch de zo belangrijke eerste hulp te kunnen blijven verlenen.

Een deel van de sociale hulpactiviteiten die door ons lokale Rode Kruis geïnitieerd waren, zijn overgeheveld naar de nieuwe Stichting Franje. Een stichting die het mogelijk maakt toch nog een beetje ‘franje’ te geven aan het leven van ouderen en hulpbehoevenden. Ook binnen deze stichting is mevrouw een zeer gewaardeerd vrijwilligster voor o.a. het (rolstoel) busvervoer en het wandelproject voor onze inwoners die van een rolstoel gebruik moeten maken.

Mevrouw verricht verschillende mantelzorgtaken. Voor buren, vroegere buren en familie. Ze is een grote steun en toeverlaat voor haar omgeving.

Ontspanning vindt mevrouw door te wandelen met de wandelgroep van Trimgroep Kariboes. Sinds 1996 heeft ze de leiding over de vaste groep wandelaars van de maandagavond en draagt ze zorg voor de veiligheid tijdens de wandeling. Haar warme persoonlijkheid heeft gezorgd voor een hechte groep waar lief en leed met elkaar wordt gedeeld.

3. Mevrouw H. Diepenbroek-Bruins, Goor (09.40 uur)

Mevrouw Diepenbroek-Bruins is een fantastische ambassadeur van en voor de wijk ’t Gijmink in Goor en is hiervoor benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

Vrijwel haar gehele leven woont mevrouw Diepenbroek al in de wijk ’t Gijmink in Goor. Een woonwijk die in de jaren ’50 is gebouwd en waar zich destijds veel werknemers van Eternit vestigden. Heel gebruikelijk was het in die tijd dat medewerkers van Eternit aan het einde van de werkdag/-week asbestmateriaal mee naar huis namen om op verschillende manieren te verwerken.

Na het instellen van een algeheel asbestverbod in 1993 voor heel Nederland volgden in 1999 de eerste gesprekken om te komen tot sanering van de arbeiderswijk ’t Gijmink. Er zou nog heel wat water door De Regge stromen voor het daadwerkelijk zover was en met de werkzaamheden gestart werd… Maar een Bewonerscommissie Gijmink werd wel al ingesteld als gesprekspartner voor toen nog de gemeente Goor en de woningcorporatie. Een commissie die adviseerde over de bouw, sloop en sanering van de wijk, alsmede over de bouw van een nieuwe school en over groenplannen. Lid en voorzitter van het eerste uur van die commissie is mevrouw Diepenbroek. Voor haar was het een grote vanzelfsprekendheid lid te worden van deze Bewonerscommissie Gijmink die namens de buurt als klankbord fungeerde. Een klankbord richting de gemeentelijke en provinciale overheid, alsmede richting woningcorporatie en andere betrokken partijen. Met uw kritische maar constructieve inbreng was ze voor alle partijen van grote waarde. Ook voor de bewoners van de wijk. De gedrevenheid waarmee ze zich inzet om de belangen van de buurtbewoners te behartigen is ongekend groot. Ook bij activiteiten van de buurtverenging.

De rol van gastvrouw in de wijkvoorziening Villa 70 is haar op het lijf geschreven. Niets is haar te veel om de huurders van de accommodatie te faciliteren. “Anneke is altijd vrolijk en stralend, soms kritisch ook, maar vaak met een glimlach. Dat is een kunst die Anneke prima beheerst”, volgens wethouder Scholten.

4. Mevrouw J.W.H. Huistede-Ankersmid, Goor (10.00 uur)

Vanwege haar inzet voor deze samenleving is mevrouw Huistede benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

Mevrouw Huistede besteedt veel van haar tijd aan het verzamelen van heel uiteenlopende zaken. Van ansichtkaarten tot sigarenbandjes, van balpennen en suikerzakjes tot Douwe Egbertspunten. Alle verzamelwaardig materiaal dat bij haar thuisgebracht wordt, wordt door haar zorgvuldig gesorteerd en geselecteerd. Ook elders in Twente verzamelde waar wordt bij haar bezorgd. Eens in de zoveel tijd wordt bij haar alles opgehaald door een echtpaar uit Sneek. Zij verkopen het ingezamelde materiaal op beurzen en braderieën en de volledige opbrengst komt ten goede van de Nederlandse Cystic Fibrosis Stichting (NCFS). En waar mevrouw Huistede maar kan, verkoopt ze haar zelfgemaakte handwerkjes op marktjes en braderiën om de opbrengst daarvan ook ten gunste van NCFS te laten komen.

Mevrouw Huistede draagt zo al ruim 35 jaar haar steentje aan bij aan dit goede doel.

Daarnaast toont ze haar creativiteit bij een zorginstelling voor ouderen. Voorheen in Huize Scherpenzeel, tegenwoordig in De Stoevelaar. Maar ook in Huize Heeckeren, onderdeel van Aveleijn. Ze heeft een warme belangstelling voor de cliënten en is voor het zorgende personeel, een gewaardeerd vrijwilligster, zowel in De Stoevelaar als in Huize Heeckeren.

Tijdens de tweewekelijkse handwerkmiddagen helpt ze bewoners met haak-, brei- en borduurwerkjes. Naast een stukje dagbesteding voor de bewoners ook zeker een vorm van gezelligheid en interesse in uw medemens. Bovendien begeleidt ze de cliënten van Aveleijn op maandagavond naar de Vrije Tijds Bestedings club, VTB. De VTB-club zorgt voor een gevarieerd programma voor haar gasten. Sport- en spel, knutselen, een film- of dansavond staan regelmatig op het programma.

Tot slot is mevrouw Huistede een even gewaardeerd vrijwilligster voor de lokale Zonnebloem- afdeling en voor vrouwenorganisatie Zij-Actief. ‘Zeer betrokken, altijd een helpende hand, een luisterend oor en een creatieve geest’ zijn zomaar wat termen die over haar genoemd worden. ‘Integer, behulpzaam, trouw’ ook. Of het nu is bij het afleggen van huisbezoeken, bij het assisteren bij activiteiten of als bestuurslid toen Zij-Actief nog KPO was. Ook de jaarlijkse collectes voor de Nederlandse Brandwondenstichting en Alzheimer Nederland mogen niet vergeten worden.

5. De heer B. Leushuis, Delden (10.20 uur)

De heer Leushuis is benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.

Gemeente Hof van Twente is er bijzonder trots op een aantal prachtige landgoederen binnen haar gemeentegrenzen te hebben. Landgoed Twickel is er daar één. Een landgoed met een rijke cultuurhistorie en met een grote monumentale waarde.

De Noordmolen maakt daar ook deel van uit. In de jaren ’80 van de vorige eeuw werd de molen gerestaureerd en van een nieuw eikenhouten waterrad voorzien. Het ambachtelijke proces van het ‘olieslaan’ kon voor een tweede keer worden hervat. Deze keer als een ambachtelijke, toeristische voorziening. De Stichting Beheer Noordmolen Twickel, onderdeel van Stichting Twickel, werd opgericht. Eén van de vrijwillig molenaars van het eerste uur is de heer Leushuis. Vanwege zijn technisch inzicht en vakmanschap is hij inmiddels ruim dertig jaar van grote waarde voor de molen en collega-vrijwilligers. Hij neemt de leiding waar het gaat om reparaties en onderhoudswerkzaamheden. Zo ook tijdens een grote renovatie in 2005-2006 die met behulp van verschillende subsidies en sponsoren werd mogelijk gemaakt. Als tegenprestatie voor de verkregen subsidies werd een ruimere openstelling van de molen gevraagd met als gevolg dat ook meer vrijwillig molenaars nodig waren. Uit het oogpunt van veiligheid moeten tijdens openstellingen altijd minimaal twee maar liever drie vrijwillige molenaars aanwezig zijn. Het aantal molenaars is in die jaren gegroeid van 7 naar inmiddels 30 vrijwilligers.

In 2006 trad de heer Leushuis toe tot het bestuur van de Stichting Beheer Noordmolen Twickel. Hij werd belast met onder andere het opstellen van de ‘dienstroosters’ en de instructie aan nieuwe vrijwilligers. Daarbij besteedt hij ruime aandacht aan de veiligheidsaspecten. Met een klein team om zich heen heeft de heer Leushuis bovendien vrijwillig molenaars opgeleid ten behoeve van eenzelfde (dubbele) watermolen in het Duitse Lage. Een molen die eveneens tot het Landgoed Twickel behoort. Sinds 2015 is hij voorzitter van de stichting. Als voorzitter wordt hij gewaardeerd om zijn milde maar constructieve benaderingen. Hij neemt telkenmale nieuwe initiatieven en hoopt ooit een grote wens te kunnen realiseren, nl. de herbouw van de oude houten korenmolen die in 1832 werd afgebroken. Met zijn team van vrijwilligers levert hij een waardevolle bijdrage aan het toerisme op en rondom Landgoed Twickel in Delden.

In een wat verder verleden heeft de heer Leushuis zijn kennis, kunde en vakmanschap ook ingezet als lid van de oudercommissie van de toenmalig R.K. Twickeloschool in Delden. Altijd behulpzaam en een belangrijke rol had hij bij het openingsfeest in 1976.

Ook als bestuurslid van de toenmalige Wit Gele Kruisvereniging en Groene Kruisvereniging in Delden was hij van grote betekenis. In het bijzonder tijdens het fusieproces van de beide verenigingen en bij de realisatie van het Gezondheidscentrum aan de Noordwal, het trefpunt voor de wijkzorg. Dit alles speelde zich af in de jaren ’70 tot ’90.

6. Mevrouw G. Ridha-Smit, Markelo (10.40 uur)

De waardevolle inzet van mevrouw Ridha Smit is beloond met een benoeming tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

Mevrouw Ridha zet zich al jaren in voor de Stichting Pax Kinderhulp. Drie jaar na de bouw van de Berlijnse Muur is de ‘Actie Berlijn’ opgericht als onderdeel van vredesbeweging Pax Christi Nederland. De Actie Berlijn werd later ondergebracht in Stichting Pax Christi Kinderhulp.

Omdat de stichting niet meer verbonden is aan de vredesbeweging en niet kerkelijk gebonden, kreeg ze in 2004 de naam ‘Stichting Pax Kinderhulp’. Pax Kinderhulp probeert kwetsbare kinderen, kinderen die door oorlog, natuurrampen, armoede en sociale achterstand, in moeilijke omstandigheden leven, te helpen door ze een onbezorgde vakantie aan te bieden bij Nederlandse vakantiegezinnen of in een groepsaccommodatie.

Mevrouw Ridha is sinds 1989 betrokken bij de Stichting. Eerst als medewerker en na een aantal jaren als ‘actieleider’ in Twente die ca. 12 medewerkers aanstuurt en begeleidt in de werving en begeleiding van vakantie-ouders voor Berlijnse kinderen. In die jaren kwamen ca. 80 Berlijnse kinderen naar Twente voor een onbezonnen vakantie van 2 tot 4 weken.

Vanwege haar grote inzet en betrokkenheid werd mevrouw Ridha in 2005 gevraagd zitting te nemen in de landelijke werkcommissie en daar ontfermt ze zich over de kinderadministratie. De administratie bevatte ruim 750 Berlijnse kinderen die jaarlijks naar Nederland kwamen. Als administrateur onderhield ze nauw contact met verschillende instanties in Berlijn ter voorbereiding op de reizen, ook ter plaatse in Berlijn. Er is veel lof voor de wijze waarop ze haar taken heeft vervuld. Zelf nam ze ook kinderen in haar gezin op en met een aantal, inmiddels volwassen, jongeren heeft ze nog veelvuldig contact en wordt nog altijd lief en leed gedeeld.

In 2015 neemt ze samen met echtgenoot Khalil het initiatief een nieuwe actie op te zetten en draagt u uw taak als ‘administrateur’ over aan een opvolger. Het verzoek van de landelijke werkcommissie om wel actief lid te blijven van deze commissie heeft ze ingewilligd en met haar kennis, ervaring en inzet is ze nog altijd van grote waarde.

Met succes wordt de Werkgroep Syrische/Iraakse Vluchtelingenkinderen (WSIV) opgericht met als doel de kinderen, veelal weeskinderen, in de ca. twintig vluchtelingenkampen in Irak een kans te geven onbezorgd kind te kunnen zijn. Ingezamelde hulpgoederen worden getransporteerd naar Irak en vakantieactiviteiten worden georganiseerd voor de kinderen in Kindertehuizen. Khalil draagt zorg voor de transporten, Margret voor de administratieve taken als het opstellen van reis- en jaarverslagen en het onderhouden van contacten met sponsoren. Ook helpt ze bij het inzamelen, sorteren en inpakken van hulpgoederen. Bij acties elders in Nederland levert ze graag hand- en spandiensten.

Mevrouw Ridha heeft lange tijd als gezinsbegeleider gewerkt in voormalig Asielzoekers- centrum Klompjan in Markelo. Daar maakte ze kennis met Milda en haar zieke moeder. Dit leidde ertoe dat zij en Khalil zich bij Jeugdzorg Overijssel hebben gemeld om pleegouders te kunnen worden. Na het volgen van de vereiste ‘cursus’ werd al snel een tweeling bij hen geplaatst. Een plaatsing die tijdelijk zou zijn, werd omgezet naar een permanente plaatsing omdat de zusjes Milena en Dynara het zo goed hadden bij het gezin Ridha. Het hele gezin bood een warm en liefdevol nest voor de zusjes. Na het overlijden van Milda’s moeder werd ook Milda opgevangen. Op eigen verzoek is Milda bij hen gebleven. Hiervoor heeft het gezin de nodige offers moeten brengen. Het huis was namelijk niet geheel geschikt voor bewoning door 7 personen. Door al het spaargeld in te zetten en met financiële hulp van Stichting Kinderpostzegels Nederland kon na twee jaar een verbouwing van de woning gerealiseerd worden.

7.    De heer F. Schutte en

8. Mevrouw W.M.S. Schutte-Lock (Goor), (11.10 uur)

Meneer en mevrouw Schutte zetten zich met elkaar en afzonderlijk van elkaar met een enorme passie in daar waar hulp nodig is. Dit is beloond met voor beiden een benoeming tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

Meneer Schutte is ruim twintig jaar werkzaam geweest binnen de Universiteit Twente, als lid en vice-voorzitter van het College van Bestuur. Hij wordt nog altijd gewaardeerd vanwege zijn grote inzet, zijn voortreffelijke functioneren en vooral om zijn warme belangstelling voor zowel collega’s en medewerkers als voor de studenten. Deskundig, integer, zorgvuldig zijn persoonlijke kenmerken die hem worden toegekend.

Ook is hij al ruim 30 jaar actief voor verschillende maatschappelijke organisaties en groepen. Zo maakte hij meerdere keren deel uit van het bestuur van Rotary Club Enschede en maakte hij bovendien twee keer deel uit van een gezelschap dat namens ROTAPLAST, onderdeel van Rotary Nederland, afreisde naar Ethiopië voor administratieve diensten bij de uitvoering van plastisch-chirurgische ingrepen door Nederlandse artsen. Zijn bijzondere inzet voor de Rotary is door deze organisatie beloond met een Paul Harris Fellow-onderscheiding en een uitzonderlijke toevoeging van een tweede saffier.

Het geloof speelt een belangrijke rol in zijn leven. Binnen Universiteit Twente werd in 1990 door een studentenpredikant een studiegroep Wetenschap in spe (WIS) opgericht. Na het overlijden van deze initiatiefnemer nam de heer Schutte de leidende rol als voorzitter/moderator op zich. Door zijn vermogen anderen te stimuleren en inspireren is de werkgroep nog altijd succesvol en voorziet nog altijd in een behoefte van deze studiegroep.

Bijzonder groot was ook zijn rol binnen de Raad van Toezicht van de huidige Protestantse Theologische Universiteit Nederland. Een rol die uitsteeg boven wat van hem verwacht kon en mocht worden. Van groot belang was zijn inbreng in de periode van de verplaatsing van de drie oorspronkelijke universiteiten in Utrecht, Kampen en Leiden naar Amsterdam en Groningen. Als kwartiermaker boog hij zich over de huisvesting en het bouwen van een bestendige bestuurlijke en administratieve organisatie. Ook daarna bleef hij het college van bestuur met raad en daad steunen. Bij een latere reorganisatie heeft hij zich opnieuw als kwartiermaker uiterst verdienstelijk gemaakt en daar plukt men nog immer de vruchten van.

Toen in 2007 een landelijke oproep werd gedaan tot hulp van vrijwilligers bij het digitaliseren van de Statenvertaling 1637 bood hij zijn diensten aan. In acht jaar tijd heeft hij aan een groot aantal digitaliseringsprojecten zijn bijdrage geleverd die zowel kwalitatief als kwantitatief indruk hebben gemaakt. Niet alleen zijn kennis van de Bijbel speelde daarin een grote rol, ook zijn kennis van ICT.

Samen met echtgenote Anneke is hij nauw verbonden aan de Protestantse Hofkerk waar hij in de loop der jaren meerdere functies heeft bekleed en waar hij enorm wordt gewaardeerd om zijn waardevolle bijdragen als ouderling, kerkrentmeester en secretaris respectievelijk voorzitter van het college van kerkrentmeesters.

Ook mevrouw Schutte zet zich al jaren in voor de protestantse gemeenschap in Goor. Ze was actief betrokken bij de verbouwing en de nieuwe inrichting van het centrum. Gedurende 6 jaar heeft ze heel plichtsgetrouw en volhardend de functie van scriba (secretaris) binnen het kerkbestuur uitgeoefend en ook kan er altijd een beroep op haar worden gedaan voor werkzaamheden in de kindernevendienst, bij het verzorgen van musicals en bij het maken van de liturgische bloemstukken. Ook een bijzondere vriendschap vindt er zijn oorsprong.

Zalencentrum De Klokkenkamp biedt sinds de verbouwing in de periode 2014-2015 onderdak aan een kookgroep voor alleenstaanden waar ze als gastvrouw en kok fungeert. Ze leerde hier ook Anna kennen. Een dame van Russische komaf die ze onder haar hoede heeft genomen na het overlijden van haar echtgenoot en voor wie ze als een ware vriendin, taaldocent, motivator, steun en toeverlaat fungeert. Mevrouw Schutte hielp haar bij haar rouwverwerking en haar integratieproces. Ze nam haar mee op een bijzondere reis; een reis naar een hoger taalniveau, een reis naar een voor haar nieuwe cultuur met Nederlandse theaters en musea. Een reis naar een leven met nieuwe uitdagingen na veel verdriet. ‘Liever leven en vallen, dan stil blijven staan’, is haar motto geworden door het voorbeeld dat mevrouw Schutte haar heeft gegeven met haar levenslust en levenswijsheid.

Al ver daarvoor heeft ze zich ingezet om vluchtelingen die hun toevlucht tot ons land hebben gezocht, te helpen. Toen eind jaren tachtig een grote toestroom van asielzoekers, vluchtelingen naar Nederland kwam organiseerde het gemeentebestuur van de voormalige gemeente Goor een aantal bijeenkomsten voor haar inwoners om de noodzaak van opvang in haar gemeente duidelijk te maken. Dit resulteerde in de oprichting van “GAST”, de Goorse Asielzoekers Stichting. De stichting, bestaande uit hooguit tien vrijwilligers, nam de begeleiding van de in Goor geplaatste asielzoekers volledig ter hand en had hiervoor de beschikking over acht woningen. Woningen die door de vrijwilligers werden ingericht voor de toekomstige bewoners. Bewoners die op de nodige hulp en begeleiding konden rekenen van de vrijwilligers. Zo werden de nieuwe burgers wegwijs gemaakt in hun nieuwe woonomgeving, in een andere cultuur en in een andere taal. De inzet van mevrouw Schutte gedurende de 15 jaar die GAST heeft bestaan, was al die jaren groot en waardevol. Met een gezin dat in het jaar 2000 onder haar hoede kwam heeft ze nog altijd een intensief contact. Ze is een grote steun voor de moeder binnen het gezin en als een oma voor haar drie kinderen. Samen met haar echtgenoot biedt ze een warm thuis aan dit gezin.

Mevrouw Schutte heeft het hart op de goede plaats en doet vaak een stapje extra. In haar dienstverlening gaat ze vaak een grote stap verder dan eigenlijk van haar verwacht mag en

kan worden. Zo ook binnen het project De Omslag van onze lokale welzijnsorganisatie Salut. Inwoners die hun financiële huishouding niet op de rit hebben, krijgen vanuit dit projecthulp geboden om een overzichtelijke administratie bij te houden en de inkomsten en uitgaven in evenwicht te krijgen. Het blijft vaak niet bij hulp bij de administratie maar breidt zich uit met bijvoorbeeld aandacht voor de Nederlandse taal.

Tot slot is ze lid van de Vrouwenprobusclub Prodonna Hof van Twente waar ze haar tweede bestuursperiode van 2 jaar vervult.

9.    De heer G.J. Tijhuis (Goor), (11.40 uur) 

De heer Tijhuis is benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

De heer Tijhuis was in zijn werkzame leven eigenaar/directeur van Taxi Tijhuis en Tijhuis Uitvaartverzorging, beide gevestigd in Goor. Gedurende maar liefst ruim 45 jaar heeft hij op een uiterst karaktervolle, plichtsgetrouwe wijze talrijke families bijgestaan in een periode van afscheid nemen. Daarnaast heeft hij een aantal maatschappelijke verdiensten ontwikkeld.

Deels gedurende zijn loopbaan en deels na pensionering. Zo heeft hij ruim dertig jaar deel uitgemaakt van het bestuur van de EHBO-afdeling Goor, grotendeels als voorzitter. Het huidige bestuur heeft veel waardering voor de kundigheid waarmee hij de vereniging al die jaren heeft geleid. Hij was een drijvende kracht binnen de vereniging, zeker in de tijd dat de vereniging een groot aantal leden verloor doordat men via de werkgever BHV-trainingen kon volgen.

Tijhuis was in 1996 mede-initiatiefnemer tot het instellen van de Vereniging van Uitvaartorganisaties in Oost-Nederland, voor de regio’s Twente, Salland en een gedeelte van de Gelderse Achterhoek. Ca. 10 uitvaartorganisaties zijn momenteel bij deze vereniging aangesloten. De heer Tijhuis is er vrijwel vanaf den beginne bestuurslid en sinds 10 jaar penningmeester. Ook na verkoop van zijn bedrijf is hij als penningmeester verbonden gebleven.

Als taxi-ondernemer en chauffeur heeft de heer Tijhuis veel ervaring op de weg opgedaan en hij is erg begaan met verkeerssituaties en verkeersveiligheid. In 2003 trad hij toe tot het bestuur van Veilig Verkeer Nederland Hof van Twente en ook hier heeft hij door zijn prettige persoonlijkheid waardevolle bijdragen geleverd aan de veiligheid van verkeersdeelnemers.

Regelmatig droeg hij zijn steentje bij aan verkeerstellingen en snelheidsmetingen, het verzorgen van fietskeuringen op de basisscholen en het organiseren en verzorgen van trainingen/cursussen. Ondanks dat hij sinds de verkoop van zijn bedrijf zelf geen ondernemer meer is, steunt hij de lokale ondernemingen door administratieve hulp te bieden aan de Stichting Hofpas Hof van Twente.

De meest recente activiteit die de heer Tijhuis op zich heeft genomen is het voorzitterschap van kinderboerderij Het Kukelnest in Goor. Ook hier weet hij op uiterst aimabele wijze leiding te geven aan de vrijwilligers en hen te stimuleren om klussen op te pakken. Hij schroomt daarbij niet ook zelf de handen uit de mouwen te steken. Waardering voor zijn prettige wijze waarop hij aandacht schenkt aan de medewerkers van de kinderboerderij krijgt hij ook van de cliënten van de dagbesteding die hun werkzaamheden daar vervullen.

10.  Mevrouw E.W. Toet-Woolderink (Goor), (12.00 uur)

Mevrouw Toet is benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

Mevrouw Toet, opgroeiend in een sociaal en actief gezin raakte al op jonge leeftijd maatschappelijke actief in het ‘rode Goor’ waar ze lid werd van de Arbeiders Jeugd Centrale. Na verhuizingen naar Den Haag en de Verenigde Staten keerde ze in 1968 met haar gezin terug in Goor waar ze lid werd van de Partij van de Arbeid. “Een strijdbare socialiste” omschrijft oud-wethouder Quee haar. Ook iemand die nooit ontbrak bij verkiezingscampagnes en 1 mei-vieringen. Haar campagne-inzet leidde er ook toe dat ze bij de gemeenteraadsverkiezingen in 1970 werd gekozen in de Goorse gemeenteraad. De enige dame in een raad met dertien leden maar ze stond ‘haar mannetje’ met een kritische maar gefundeerde opstelling.

Door het onverwachte overlijden van haar man heeft ze haar tweede periode in de gemeenteraad vroegtijdig moeten beëindigen. De zorg voor haar kinderen kreeg terecht voorrang. Haar betrokkenheid bij de partij en politiek is er echter niet minder om geworden. Nog altijd is ze actief lid van de partij en geeft ze gevraagd en ongevraagd haar mening en advies.

In de jaren ’80 ontstond de wens voor een gemeenschapscentrum in Goor. Jarenlang is daarover gediscussieerd en uiteindelijk gaf de politiek groen licht. In 1994 werd Verenigings- en EvenementenCentrum De Reggehof geopend en in gebruik genomen door diverse Goorse verenigingen en instellingen. Mevrouw Toet is vrijwilligster van het eerste uur; was zelfs al voor de oplevering en opening nauw betrokken bij keuzes die gemaakt moesten worden ten aanzien van inrichting en gebruik. In de periode van 1996 tot 2006 maakte ze bovendien deel uit van het bestuur en als bestuurslid vertegenwoordigde ze de belangen van de lokale verenigingen die voor hun verenigingsactiviteiten oefenruimten huren in De Reggehof. Daarbij het belang van een gezonde en professionele theaterfunctie niet uit het oog verliezend.

Naast haar sociale bewogenheid en grote gemeenschapszin, heeft ze ook zorg en aandacht voor de natuur. Ze werd lid van het NIVON en heeft ook daarvoor het nodige vrijwilligerswerk gedaan.

11. De heer H. van Veelen (Markelo) (12.20 uur)

Met zijn hulp en advies levert de heer Van Veelen al vele jaren een waardevolle bijdrage aan onze samenleving en dat is nu beloond met een benoeming tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.

De heer Van Veelen heeft langjarige verdiensten voor de Belastingservice van vakbond FNV en voor de Ouderenvereniging Markelo. Jaarlijks helpt hij talrijke leden van zowel de FNV als de Ouderenvereniging in Markelo met het invullen van de belastingaangiften. En dat al ruim 35 jaar! Ook verzorgt hij trainingen aan collega-vrijwilligers. Trainingen die hij gedegen voorbereidt. Hij is uiterst zorgvuldig, gedreven en objectief.

Van deze positieve eigenschappen profiteren ook de cliënten van project De Omslag van onze lokale Welzijnsorganisatie Salut. Clíënten die door welke omstandigheden dan ook in een financiële noodsituatie zijn beland worden door vrijwilligers van Salut Welzijn geholpen de financiële huishouding weer op orde te krijgen. De heer Van Veelen is één van deze waardevolle vrijwilligers die onze inwoners helpt orde te scheppen in wat voor en door hen een administratieve chaos is geworden. Een situatie die voor een aantal cliënten redelijk uitzichtloos is geworden. Maar met zijn gedegen aanpak helpt de heer van Veelen hen in no time weer orde op zaken te stellen. Hoe groter de chaos hoe mooier voor hem de opdracht. Hij stelt een enorme gedrevenheid tentoon.

Ook binnen Examentraining Friesland staat hij bekend om punctualiteit, betrokkenheid en een zeer gedegen voorbereiding. Waardering is er niet alleen vanuit de organisatie maar ook van de studenten. Hij biedt een goede structuur en maakt voor iedere leerling een eigen programma om hen zo goed mogelijk voor te bereiden op het eindexamen. Hij is betrouwbaar, nuchter en heeft zijn zaken altijd perfect voor elkaar.

12. De heer B. Vehof (Hengevelde) (12.40 uur)

Zie bovenaan dit artikel