Pokhara
In deze serie proberen we Hengeveldenaren te belichten die een bijzondere reis aan het maken zijn. Op dit moment zijn Peter ten Buuren en Carla Koenderink aan het rondtrekken door Nepal, hieronder deel twee:
Wij zijn weer in de bewoonde wereld wat internet betreft. De vorige keer hadden we vier wandeldagen achter de rug. De  daarop volgende dagen werden alleen maar beter. Prachtige uitzichten op de witte toppen van de Annapurna. Genieten dus. Overdag stralend weer maar 's avonds vreselijk koud en van kachel stoken kunnen ze hier nog veel leren. Vanaf vier uur begint het redelijk te vriezen en dan gaat om zes uur de kachel aan, maar daar gooien ze dan maar 1 keer hout op en daar moet je het mee doen voor de rest van de avond. Maar gelukkig gaat hier de hele familie van de guesthouses  gelijk naar bed en is het om half negen toch tijd om naar je kamer te gaan. Kun je opwarmen in je donzen  slaapzak. Om een idee te geven hoe het er hier aan toe gaat......

 De hele familie helpt in het guesthouse  en de kleinsten lopen overal rond, met of zonder broekje aan. En als er dan geplast  moet worden doen ze dat soms in de hoek van de dininghal ,zoals ze dat hier noemen. Moeders tikt ze dan een keer om de oren en dat is het. Met een beetje geluk gaat er hier nog een emmer  water overheen en anders trekt het wel in de houten vloeren. De stroom gaat er bijna elke dag tegen het eind van de middag en anders het begin van de avond wel voor een tijdje af.  En naar het toilet gaan doe je niet zittend zoals bij  ons, maar op je hurken boven een bak in de vloer met een gat erin. En je spoelt  met een bakje water uit een emmer na. En als het iets minder luxe is dan gewoon een gat in de grond. Ach, dat went ook wel. Waarschijnlijk gaat het in het hotel in Pokhara wel weer op de zittende manier.

Maar weer terug naar de trekking...we hebben na acht dagen wandelen een rustdag in Manang. En daar gaan we voor een korte acclimatiseringtocht van ongeveer 3500 meter naar ruim 3800 meter hoogte. En de gids blijft vragen of we oké zijn, en dat zijn we. Geen hoofdpijn of duizelig dus nog geen last van hoogteziekte. En dat blijft gelukkig zo voor de rest van onze tocht. En toch spreken we veel mensen die er wel last van hebben. De helikopter vliegt af en aan om mensen van de berg te halen met hoogteziekte en dat hadden we niet verwacht. Vanaf Manang spreken we vaak dezelfde mensen en zitten we bij het eten vaak bij elkaar. Omar, de  Israëliër van dit groepje heeft ook last van de hoogte. We weten nu nog niet of hij op de Thorung  la Pas heeft gestaan of dat hij met de helikopter is terug gegaan.. zij hebben in ieder geval nog een extra dag op hoogte ingepland.

De laatste overnachting voor de oversteek is in Thorung Phedi. En daar is het echt  koud. Het vriest de hele dag en de emmer met water voor het toilet is de hele dag bevroren. En hij staat dan ook nog binnen.

En dan is de dag van de oversteek er..........we starten om vier uur onder een prachtige sterrenhemel  en voor je op de berg zie je de hoofdlampjes van de andere lopers gaan. Een prachtig gezicht. En dan begint de eerste steile klim naar het high camp. Daarna moet het wat makkelijker worden maar zo voelt het niet. Het is niet meer zo steil maar de hoogte doet zijn werk. Peter gaat het klimmen makkelijk af maar ik heb even een dipje  op  5200 meter. Maar na nog honderd meter stijgen gaat het weer goed en dan staan we na 3 uur wandelen op de Torung la Pas. We hebben het gehaald! En het was super! Op de pas staat het hoogst gelegen theehuis ter wereld en  na een warme kop thee beginnen we aan de afdaling van ruim 3 uur en een1600 meter naar Muktinath. Ook in Muktinath  zitten we weer met hetzelfde groepje in hetzelfde hotel. Op het dakterras in de zon napraten hoe het iedereen vergaan is.

Gisteravond zijn de plannen voor vandaag en morgen gewijzigd. We zouden nog twee dagen wandelen maar we zijn vandaag al naar Jomsom gelopen om morgen te kunnen vliegen naar Pokhara. De Nepalese gids die in Kathmandu alles voor ons regelt had nog geen ticket geboekt en dat moest vandaag nog door onze gids van de  trekking geregeld worden. Vandaag was wederom een mooie wandeling alleen waaide het erg hard zodat we de laatste paar uur in een soort van zandstorm hebben gelopen.

Morgenvroeg om half tien vliegen we naar Pokhara waar we weer kunnen genieten van 25 graden. Daarna naar Chitwan .

Jullie horen nog,
Groeten, Peter en Carla

Chitwan