Pieter Column: Zal de V.A.R. ooit Hengevelde veroveren? (75)
Een droevig voetbal weekend. FC Twente verliest mirakels met 1-0 van F.C. Utrecht terwijl WVV thuis met 3-4 ten onder gaat tegen het drommelse DSVD. Een weekend vol hemelse beslissingen. Afgelopen weekend was het weer raak. De leiding van de voetbalwedstrijd FC Utrecht- FC Twente was voor Twentse begrippen (weer) een lijdensweg. Het boze oog van de Video Assistant Referee bepaalde en veranderde het scorebord voortdurend. Alsof een “Roboteriaans” demoon die steeds aan de, voor Twentse begrippen, verkeerde touwtjes trok. Millimeter beslissingen na maximale onderbrekingen van de wedstrijd. Dat had zo’n wedstrijd toch niet verdiend!
Ooit waren er wedstrijden zonder scheidsrechters. Neem de wedstrijdjes straatvoetbal. Voetbal in Hengevelde, op het schoolplein, in de pannakooi. Zonder scheids geen onderscheid!
Maar door de verzieking van het grote geld in de voetbalsport worden de belangen steeds groter. Dat zie je al na het scoren van een goal. Als een stelletje oververhitte, gekken dollen en duiken de grootverdieners vaak schuivend over de grasmat. Soms zie je ongepaste dansjes of een cornervlag die op houdbaarheid wordt getest. Ik denk dan vaak: welke drug hebben ze toch geslikt. De doelpuntenmaker zoekt voor zijn vervelende vreugde sprongen wel heel graag de camera op. Iedereen moet toch verplicht zijn immense prestatie volgen. En dan die schreeuwende en scheldende coaches die vanaf de kant alles beter denken te zien dan de scheidsrechter die vaak veel dichterbij staat.
De scheidsrechter wordt de laatste jaren ondersteund door de V.A.R. Het extra oog van de wedstrijdfluiter. Een alziend oog dat kan vertragen en tig keren herhalen om het juiste “pass tijdstip” te vinden. Buitenspel, hands, geschop: niets ontgaat het alziend oog! Maar de geregelde V.A.R. momenten zorgen ervoor dat de wedstrijden extreem lang duren. Niet alleen de V.A.R. ploeg en de scheidsrechters hebben een mening over het wedstrijdmoment. Nee, door alle beeldschermen kun je in het stadion en thuis ook medebepalen of een beslissing correct is. In plaats van het arbitrale trio zijn er dan duizenden schreeuwende scheidrechters die het allemaal beter weten!
In een artikel schrijft Gijs van Oenen, docent praktische filosofie aan de Erasmusuniversiteit te Rotterdam waar ik me wel in kan vinden. Hij pleit voor voetbal zonder scheidsrechters. Scheidsrechters en beeldmateriaal openen een
eindeloze weg van almaar meer controle. “Je kunt op iedere speler wel een camera zetten, maar daarmee krijg je het spel niet terug”.
Hopelijk krijgt de V.A.R. in Hengevelde geen toetredingsvergunning. De wedstrijden duren dan veel te lang en dat gaat ten koste van de derde helft. En dat mag nooit gebeuren!
We hebben gelukkig nog veel goede scheidsrechter die VARLOOS kunnen fluiten zoals o.a. Patrick Broshuis, Don Wentink, Marc ten Heggeler, Hans Roorda, Wouter Ros. Ze zijn gelukkig nog Far Away van de VAR!
Ik vlieg weg………
Pieter Column
