Roy Tuinte, Don Wentink en Mathijs Asschert hebben de tocht voor de Mont Ventoux erop zitten.  De stichting Mont Ventoux is opgericht in 2007. De verbondenheid in het leven met en strijden tegen kanker is de belangrijkste waarde van de Stichting Mont Ventoux. Don, hoe ging het? “Onze beklimming van de Mont Ventoux zit er op. Vanochtend was het ook aan de fietsers de beurt om de berg te bedwingen. We moesten om 09.15 verzamelen bij de start in Sault en na enkele veiligheidsaanwijzingen nam de voorzitter van de stichting Mont Ventoux het woord en bracht onder de aandacht waarom we daar met zijn allen stonden; de strijd tegen kanker. Na een indrukwekkend verhaal werd er een minuut stilte gehouden om diegene die ons ontvallen zijn te gedenken en om stil te staan bij de strijders tegen kanker. Mijn gedachten gingen natuurlijk naar mijn moeder die, over toeval gesproken, op exact hetzelfde moment in het ziekenhuis van Enschede onderzocht werd om te kijken hoe de ziekte zich bij haar ontwikkelde. Maar ook gingen onze gedachten uit naar dappere strijders uit onze families, uit ons dorp, collega's en allen die aan deze verschrikkelijke ziekte lijden. Om 09.30 klonk het startschot:

Onze klim begonnen. Door het slechte weer van de afgelopen dagen hadden we wat minder kunnen trainen maar de weergoden waren ons vandaag goed gezind; het was droog, zonnig, af en toe wat mistflarden en een stevige wind. Er werd gewaarschuwd voor een stevige mistral wind die in de middag snelheden tot 100 km/h kon bereiken, zaak dus om goed door te fietsen om op tijd boven te zijn. De klim verliep voorspoedig. Voor ons doen zat het tempo er aardig in en we voelden ons goed.
Natuurlijk voel je, hoe dichter je bij de top komt en tot 12% moet klimmen, hier en daar wat pijntjes maar als je dan denkt waarvoor je het doet dan denk je meteen; niet zeuren, dit is maar tijdelijk, kankerpatiënten die hebben het pas zwaar! En dus peddelden Roy, Mathijs en ik gestaag naar boven. Op het kale stuk nabij de top heb je een fantastisch uitzicht maar eerlijk gezegd zag ik toen niet veel meer dan het stukje asfalt voor mij. We moesten nog even aanzetten tot aan de top en na 1 uur en 46 minuten kwamen we gezamenlijk boven. We hebben elkaar even geknuffeld en genoten van het euforische moment.

Het eerste wat ik daarna deed was mijn mobiel pakken om te kijken of mijn moeder al uitslag had van haar onderzoeken. Ik moest wel even een traantje wegpinken toen ik las dat bij haar alles stabiel was. Daar deden we het ook voor; geld in zamelen voor het KWF om kanker te bestrijden. We moesten nog wel even 26 kilometer afdalen en met de wind is dat natuurlijk extra oppassen. We zijn uiteindelijk veilig beneden gekomen en gaan vanavond met alle deelnemers proosten op het leven en hopen met de opbrengst (bedrag is nog niet bekent, doneren kan nog steeds) de toekomst van vele kankerpatiënten rooskleuriger te maken.

Namens Roy, Mathijs en mij hartelijk bedankt voor alle support en donaties!”

Doneren kan nog: www.grootverzettegenkanker.nl/friendsforlife 

De start

Het begin, aan de voet van de berg