Wegdam Food Link in Ghana deel 3. Déjà vu: Prince Polley brengt culturen samen
“Dat vind ik nou mooi, nu zie ik de producten een keer die we ergens in de wereld ingekocht hebben”, waren de woorden op het moment dat de vrachtwagens ’s avonds laat het terrein op kwamen rijden. Het was een lange dag, afspraken hier, naar een vrieshuis daar, klant aan de andere kant van de stad of 350 kilometer verderop. Voor toeristje spelen is geen tijd tijdens deze vijf hectische dagen. Het is vroeg opstaan en lange dagen maken in een cultuur die de Ghana-debutanten binnen de groep blijft verbazen. Vrouwen met enorme attributen op hun hoofd bepalen het straatbeeld. Taxichauffeurs willen laten zien dat zij de weg weten door overal binnendoor te crossen over de zandwegen in de stad. De claxon is daarbij minstens zo belangrijk als het stuurwiel. Dit gaat echter allemaal langs Brian Wegdam heen, al bellend is hij met zaken bezig.
Een passend relatiegeschenk voor Gregory Domfeh, leek het bierglas met een afbeelding van de oud-profvoetballer Prince Polley erop. Domfeh is woonachtig in Kumasi, geboorteplaats van de oud FC Twente-speler.
Deze gedachtegang viel in hele goede aarde! “O yeah! I remeber him! He scored in Amsterdam!” (Prince Polley scoorde de winnende goal; voor FC Twente bij Ajax in) Dat voelde echt als een deja vu: Prince Polley brengt culturen samen!”
Ook vandaag bleek weer overduidelijk: Ghanezen houden van vreemdelingen. Of het nu blank of zwart is, overal wordt je begroet met een vrolijkheid die zijn weerga niet kent. Op markten wordt je lachend nageroepen, continu blijkt het een feest om in Ghana te zijn. Ook de mensen van Wegdam Food Link hebben het duidelijk naar hun zin. In de haven wordt nog een kijkje genoemde hoe de ingekochte koelcontainers staan te wachten op transport. De beveiliging is strikt: no pictures!”, wordt er gelijk medegedeeld bij binnenkomst. (Dan maar met de telefoon zie fotoalbum)
“Wel mooi om te zien hoe het in het begin ging en hoe het nu verloopt”, zegt Brian. Ik weet nog goed, in 2009 vroeg een klant om Iers rundvlees, ik had daar op dat moment nog geen netwerk. Ik kende er wel een gepensioneerde boer, Jimmy Corrigan, komt al jaren op de Hengeveldse Zomerfeesten. Heb ik hem maar gebeld en zo kwam ik aan een lijst met slachterijen die ik vervolgens samen met hem heb afgewerkt. Enkele bedrijven heb ik nog steeds als leverancier! En dan te bedenken dat we nu veelvuldig exporteren onder eigen merknamen als NANA en Akakor, dit om de herkenbaarheid te vergroten. Inmiddels laten we overal in de wereld producten onze ronze eigen merken inpakken. Het hoofdmerk is dus NANA, er is geen dorp in Ghana die dit merk niet kent."
