Pieter Column: ‘Hoe een super slim dun draadje, in zijn eentje de ontwikkeling van Hengevelde kan beheersen'(43)

Een paar weken geleden rolde bij alle inwoners van ons dorp een brief met een uitnodiging. Hengevelde was namelijk aangewezen als “ontwikkelingsgebied.” Ook bij mij vloog de utopische postduif ongevraagd mijn kamer binnen.

Vroeger gingen missionarissen naar bijvoorbeeld Brazilië of een land in Afrika. Je kent ze wel.  Priesters, Paters en zusters die in een vaak arm land liefdevol ontwikkelingswerk verrichtten. Goed werk wel te verstaan.  Ook waren er veel missionarissen die kwamen preken en collecteren. Zelfs in 1920 ontving de parochie een certificaat met als opschrift: “Herinnering aan de Heilige Missie van de eerwaarde paters Redemptoristen in de parochiekerk van de H. Apostelen Petrus en Paulus te Wegdam.” Dit alles om het ontwikkelingswerk financieel te ondersteunen.

Maar ook wij hebben in afgelopen 100 jaar een grote ontwikkeling meegemaakt
Zo werd Hengevelde pas in 1938 aangesloten op het elektrisch net. Kaarsen en petroleumlampen moesten plaatsmaken voor een lichtbol die met een draai aan een knop zijn werk slim startte. Een en al verwondering dat zoiets kon!  Verwondering, net als “Catweazle” uit de filmserie van toen! Een nieuwe tijd brak aan. Natuurlijk waren er toen ook al tegenstemmers. Moet dat nou? We hebben toch genoeg kaarsen en petroleum?  En wat gaat ons dat kosten? Door de nieuwe ontwikkeling verdween in de kerk het beroep van orgeltrapper. Maar het elektrisch net gaf wel veel meer mogelijkheden. De stroom maakte een stroom aan nieuwe ontwikkelingen mogelijk.

Water
Waterleidingbuizen zorgden later voor helder schoon water. Ook hier was in het begin niet iedereen even enthousiast. “We hebben toch een geweldig mooie diepe put met altijd water” was een veel gehoorde opmerking. Maar het water bleek later toch niet zo schoon te zijn. Stiekem werd in de avonduren, met veel schaamte, voor de wasdag, toch schoon leidingwater gehaald bij de buren. Noabers, die wel waren meegegaan in de “waterflow”.

Aardgas
Bij aardgas las ik dezelfde huivering. We hebben hout genoeg! Er zit toch nog heel veel steenkolen Limburgse bodem. Maar wat was het toch een genot! Geen kolenkachels schoon maken en dan een half uurtje wachten voordat het warm werd. De nieuwste ontwikkelingen in het ontwikkelingsgebied Hengevelde en Omstreken werden langzaam voor iedereen bereikbaar.

Missionaris Tom
Anno 2021 staan we weer voor een vernieuwende verandering. Een heel dun draadje flitst al een paar weken door mijn hoofd. Wat moet ik toch met glaswezel? De infoavond via het scherm heeft wel heel veel duidelijk gemaakt. Veel inwoners van Hengevelde hebben behoefte aan een snel en betrouwbaar internet. Juist in deze tijd van thuiswerken. Een alwetende “missionaris Tom” uit Albergen had een keurig klinkend verhaal. Hij was echt een ontwikkelingswerker die probeerde zoveel mogelijk zieltjes te winnen voor de glasvezel. Net als de missionarissen vroeger, probeerde soms hij ook de taal te spreken van de lokale Hengeveldse bevolking. Je kon echt horen dat hij uit het oosten kwam. Maar ondertiteling naar het Hengevelds Twents was echt niet nodig.

Glasvezel is goed nieuws!
Wat mij in de boodschap van Tom en zijn medepresentatrice opviel, was dat het alleen maar een aaneenschakeling van goed nieuws was. Alles blijkt beter en sneller met de glasvezel aansluiting. Komt er een kink in kabel dan is er klinkende oplossing.  Zo wordt een doorgetrokken kabel hersteld, zonder dat de las de kwaliteit zal aantasten. Puike prestatie! Zelfs de mooie voortuinen worden gespaard tijdens het aanleggen van deze superlijn. Als een versnelde mol zoekt de glasvezelkabel zelf een snelle verbinding met je huis. Met mij vinden wel veel Hengeveldenaren het jammer dat de providers van KPN en Ziggo (nog) niet “meestralen” in deze glasvezeldans. Maar ja, bij het aanleggen van elektriciteitskabels, telefoonkabels, waterleiding- en gasbuizen was ook nog niet iedereen zich ervan bewust wat die nieuwe ontwikkelingen zouden brengen. Maar een leven zonder stroom, water, telefoon en gas is haast ondenkbaar in deze tijd. Hoewel daar bij aardgas wel een kentering in zicht komt.

Intussen zit ik nog te overwegen wat ik ga doen. Met mij, denk ik nog wel meer inwoners van Hengevelde. De lijstduwers uit Hengevelde geven inspirerende ondersteuning in dit beslissingstraject. Voor 21 april weet ik wat ik wil. De glazen glasvezelbol zal mijn keuze bepalen. Kies ik vertrouwd voor de pientere postduif “Speedy” of de straalkracht van de wonderkabel! Vliegt mijn volgende column door de lucht of racet het via een glasvezel naar de redactie?

Ik vlieg weg……..

Pieter Column