Afscheid van hoofdtrainer W.V.V.’34 – interview met Roy Workel

Na 5 seizoenen stopt Roy Workel als trainer van het eerste elftal van W.V.V.’34. Tijd om terug te blikken op vijf seizoenen bij zijn club!

Na 5 seizoenen vertrek je bij het eerste elftal van W.V.V.’34 en je gaat een nieuwe uitdaging aan?
“Ja, in totaal ben ik 5 jaar bij W.V.V.’34 geweest waarvan 2 seizoenen met Corona. Op een gegeven  moment na 5 jaar merk je wel aan alles dat je de spelers goed kent en de spelers mij ook, dan is het ook goed om te stoppen. Met een aantal spelers heb ik ook nog gevoetbald in mijn voetbalcarrière.
Ik heb mooie jaren gehad waaronder een kampioenschap 4de klasse, heel veel geleerd als hoofdcoach van W.V.V.’34 en ik zie ook dat we voetballend veel vooruit zijn gegaan. De groep en staf zijn gewoon heel leergierig en dat kun je merken met de trainingen en ook in de wedstrijden. Dat maakt het ook zo leuk om trainer te zijn van dit elftal. Hoe mijn toekomst eruit ziet weet ik nu nog niet, ik ga sowieso dit jaar even rustig aan doen”.

Hoe voelde het om gevraagd te worden W.V.V.’34 1 te gaan leiden?
“Ik heb mijn cursus TC2 gehaald en wilde op een gegeven moment wel een club gaan trainen. Het was op een zondagmorgen toen het bestuur bij mij thuis kwam om te vertellen dat ik trainer ben geworden van W.V.V.’34 1. Ja, op dat moment ben je zeker vereerd dat je trainer mag zijn bij een club waar ik vanaf mijn jeugd heb gespeeld”.

Hoe waren de reacties vanuit Hengevelde op je aanstelling als hoofdcoach?  
“Ja dat is een mooie vraag. Er waren in het begin wel mensen die het een moeilijk besluit vonden. Er waren ook genoeg mensen die het leuk en een mooie uitdaging vonden. En als ik dan kijk na deze 5 jaar,  is het toch gewoon goed gegaan”.

Wat wilde je anders gaan doen dan de coaches de jaren daarvoor?
“Ik wil eigenlijk niet naar andere trainers kijken en daar een oordeel over geven. Iedereen doet het op zijn eigen beste manier. Ik ben er blanco ingestapt en met mijn staf gaan werken naar een manier om W.V.V.’34 weer attractief en conditioneel te laten voetballen. En een speelwijze te creëren waar iedereen in de groep een goed gevoel bij heeft”.

Waar lagen voor jou de uitdagingen binnen de selectie?
“Ik wist natuurlijk wel, na de degradatie op het moment dat ik instapte, dat er wel iets moest veranderen. Wij hebben geprobeerd in het eerste jaar een selectie te maken met 16 spelers om het met plezier en conditioneel beter te laten worden. Dit kon je ook zien in het kampioensjaar dat we vaak wedstrijden wonnen in de laatste minuten. Daarna hebben we de speelwijze in de lopende jaren bij gesteld. Aan de opbouw en het druk zetten hebben we veel aandacht geschonken en in de lopende jaren verder goed uitgebouwd”.

Heb je deze uitdagingen & doelstellingen ook kunnen verwezenlijken?
“Ja, dat hebben we zeker. Je kunt wel zien dat we de laatste jaren goed vooruit zijn gegaan in alle facetten”.

Terugkijkend wat waren voor jou de hoogtepunten en waren er ook dieptepunten? 
“Zekers een dieptepunt was het overlijden van mijn moeder. Na een wedstrijd in de Tukker Cup op dinsdagavond tegen Juventa Wierden kreeg moeders een hartaanval.  We speelden toen die zondag erna tegen Hector. Na een minuut stilte wonnen we de wedstrijd met 2-0 en na de 1-0 van Mahmoud met links doken de spelers bij mij vol in de handen. Een mooi en zwaar moment”. Het hoogtepunt was het kampioenschap na mijn eerste jaar als trainer van W.V.V.’34 1 in de 4de klasse B”.

Hoe verliep verder de samenwerking met je team, assistenten en begeleiders?
“De samenwerking heb ik in die 5 jaar als zeer goed ervaren. Iedereen in de staf van verzorgsters tot keepertrainers en leiders hebben het gewoon goed gedaan. We hebben vol met plezier elke keer weer samen er het beste uitgehaald, ieders met zijn of haar aandeel. Mooi om met deze heren en vrouwen te hebben gewerkt. We hebben een aantal assistent trainers gehad de afgelopen jaren, zoals Rob Snijders, Christiaan Spijkerman en Mike te Wierik. Ieder gaf z’n eigen inbreng en dit heeft goed gewerkt”.

Kun je de nieuwe coach Niki Leferink nog goede adviezen meegeven?
“Ga zo door waar we dit jaar mee geëindigd  zijn, dan weet ik zeker dat W.V.V.’34 met Nikki in het nieuwe seizoen hoge ogen gaat gooien in de 3de klasse”.

Je blijft betrokken bij de jeugd van W.V.V.’34, welke andere plannen zijn er voor de toekomst? 
“Jazeker, ik ga in de onderbouw het aanspreekpunt zijn van de teams J012-13 en blijf nog leider van onze zoon Tiem in de J09-1. Dus genoeg betrokken bij W.V.V.’34. En voor de rest doe ik het dit jaar even rustig aan”.

Aan het einde van het interview richt Roy het woord aan alle W.V.V.’34-ers:
“Ik wil langs deze weg iedereen bedanken voor de mooie 5 jaren. Supporters, oud bestuur, bestuur, mede collega trainers, keepertrainers, verzorgsters, leiders, assistent trainers, spelers en natuurlijk Jolande, Nijs en Tiem. Blijf gezond en sportieve groet, Roy Workel”.

Roy, we willen je namens het bestuur van W.V.V.’34, maar ook namens alle leden en vrijwilligers en iedereen die W.V.V.’34 een warm hart toedraagt bedanken voor 5 fantastische jaren! Dank voor je tomeloze inzet en je betrokkenheid! We wensen je alle goeds voor de toekomst en zien je nog vaak bij onze club!