WHC op bezoek bij SDOL: Drie keer is scheepsrecht?

Hoe is het toch mogelijk? Na maar liefst 17 overwinningen op rij leek niets WHC nog te stoppen op weg naar het kampioenschap. Maar met de eindstreep in zicht, begon het ineens te haperen: twee nederlagen op rij. Kampioensstress? Faalangst? Of simpelweg het dipje dat elke ploeg een keer meemaakt?

Aanstaande zaterdag wacht een nieuwe kans op eerherstel. Op bezoek bij SDOL, dat zelf vecht voor lijfsbehoud, moet WHC laten zien dat ze klaar zijn om het karwei af te maken.

Wordt het ‘drie keer is scheepsrecht’… of gaat de motor opnieuw haperen? Alle ogen zijn gericht op Luttenberg.  Bente Asschert:

“Het kampioenschap laten liggen tegen zowel Bentelo als Lettele was natuurlijk een flinke tegenvaller. Iedereen baalde van de nederlagen en van de manier waarop we speelden. Maar we hebben laten zien dat we mentaal sterk zijn: de knop is snel omgezet en de focus ligt volledig op de volgende wedstrijd. Iedereen heeft er zin in en is er klaar voor om ervoor te gaan”.

Thuis was alles geregeld voor een feestje. Hoe voelde het om juist dan de titel mis te lopen?
“Het had een perfecte afsluiting kunnen zijn: kampioen worden in eigen huis, omringd door onze supporters. Dat het niet lukte, was zuur, maar het hoort bij sport. De sfeer na afloop was natuurlijk even teleurgesteld, maar uiteindelijk hebben we er toch nog een leuke feestavond van gemaakt. Tegelijkertijd overheerst nu de motivatie om te laten zien wat we waard zijn”.

Wat is er volgens jou in die laatste twee wedstrijden misgegaan? Lag het aan de spanning, de tegenstander, of iets anders?
“Een mix van factoren heeft een rol gespeeld. De spanning van een kampioenswedstrijd kan altijd meespelen, en beide tegenstanders wisten goed hoe ze ons onder druk moesten zetten. Daarnaast speelden we zelf niet op ons best, en dat wordt op dit niveau direct afgestraft”.

Drie keer is scheepsrecht? In eigen huis werd het 30-18 tegen SDOL…
“Die eerdere overwinning geeft vertrouwen, maar het is geen garantie. We zullen opnieuw scherp en gedisciplineerd moeten spelen om de punten te pakken. Eén ding is zeker: we zijn vastberaden om te laten zien wat we waard zijn. En inderdaad, ze zeggen: drie keer is scheepsrecht; daar gaan we voor!”

Vreugde en verdriet liggen dit weekend dicht bij elkaar. In hoeverre zal dit een rol spelen, denk je?
“Vreugde en verdriet liggen dit weekend inderdaad erg dicht bij elkaar. Dat laat zien dat sport niet alleen draait om prestaties, maar ook om de verbondenheid binnen het team. Juist dat maakt het allemaal zo bijzonder”.