Column: Strava fietsers, ik word er gek van!

Mijn mening werd deze week weer eens bevestigd: Straatterroristen op een lichtgewicht frame, dat zijn wielrenners. Spaaksadisten, stuk voor stuk. Ik stap de auto uit bij een U-bocht en kijk kort daarvoor nog even in de spiegel of er wat aankomt, nee. Ik stap uit en daar komen ze met een rotgang aanzetten: Blank, egocentrisch wielrentuig van middelbare leeftijd.

Wanneer komt er een wielrenverbod op fietspaden en verbannen we al deze sneltrappers met een midlifecrisis naar de weg, zodat zij de kwetsbaren zijn in plaats van onschuldigen?

Als iemand die regelmatig auto rijdt en zo nu en dan wandelt, snap ik de irritatie over wielrenners wel heel goed. Als je wandelt scheren ze gevaarlijk snel langs en je krijgt commentaar toe dat je maar aan de kant moet gaan! Afgelopen jaar nog op de Holterberg!

Hoe asociale wielrenners worden gemotiveerd door een app: Strava

Menig wielrenner gebruikt namelijk de app Strava, een sociaal netwerk voor hardlopers en fietsers. Het is een ‘toffe app’, want je kunt precies bijhouden hoe je hebt gefietst en hoe snel of hoe hoog je bent gegaan. Vervolgens kun je die scores vergelijken met vrienden. Al die verzamelde data is ook interessant op de lange termijn, omdat je ziet of je vooruit bent gegaan.

Het resultaat is dat sommige wielrenners vooral gefocust zijn op een zo snel mogelijke tijd neerzetten. Dat betekent in de praktijk dat ze zichzelf minder snel aanpassen aan andere weggebruikers. Ze remmen wellicht wat minder snel voor een bocht of een zebrapad, negeren een rood stoplicht en gaan niet opzij als er een auto langs wil. Remmen betekent falen. Er zijn mensen uit mijn netwerk die wel iemand kennen en misschien wel weten wie ik bedoel in deze.

Helaas, zodra deze doorgaans brave burgers, nette huisvaders, op hun racemonster stappen, dan gaat er een knop om en gaat het malen in hun bovenkamer. Dat gaat niet om alle wielrenners natuurlijk. Er zijn genoeg mensen die fietsen om het plezier en daarbij de veiligheid van zichzelf en andere weggebruikers in acht nemen. Die communiceren in groepsverband duidelijk naar elkaar, zodat iedereen in het peloton ruim van tevoren weet wat er van hen wordt verwacht. Bijvoorbeeld op een rijtje fietsen bij een tegenligger. Anderen? Die lijken zich vooral druk te maken over een app.

In Hengevelde hebben we veel wielrenliefhebbers, zijn dat ook Strava fietsers? Hoe gedragen zij zich op de Nederlandse wegen?

Reageren mag…………..

 

Raymond