De Voetbalreiziger: John’s leven lang in het teken van het amateurvoetbal
Hij heeft al meerdere malen het nationale nieuws gehaald. John Panhuijsen uit Amsterdam. De man die in 1984 aan een missie begon, elke amateurvereniging in Nederland minimaal 1 keer bezoeken. Zondag besloot John naar Hengevelde af te reizen om de competitiewedstrijd WVV’34-Reunie te bezoeken.
Op een frisse zondagochtend arriveert John (72) bij Station Goor. Hij heeft er al een lange reis op zitten. Om 6.15 uur vertrok hij vanuit Amsterdam Zuid; met het openbaar vervoer, zoals altijd. “Ik heb geen rijbewijs, ik doe alles met de trein en bus,” zegt hij met een glimlach.
2784 wedstrijden
Dat houdt hem echter niet tegen om het hele land door te reizen voor zijn grote passie: amateurvoetbal. Sinds 1984 heeft hij al 2784 wedstrijden bezocht, waarvan 2161 duels van standaardelftallen in het seniorenvoetbal. “Ik heb in al die 40 tot 50 jaar werkelijk van alles gezien,” vertelt hij trots.
Een Passie Zonder Grenzen
Vandaag staat een bezoek aan WVV’34 op het programma. Hij heeft zich goed voorbereid: “Ik heb de hele week op de website van WVV gekeken. Mooie site, en een prachtige voorbeschouwing op de wedstrijd tegen VV Reünie!” Maar voor het duel van vanmiddag neemt hij alvast een kijkje bij het derde elftal.
Hij zal in ieder geval huiswaarts keren met een kopje en sjaal van WVV34 en diverse versnaperingen achter de kiezen
Het bezoeken van amateurclubs is voor John veel meer dan alleen voetbal kijken. “Ik ben in deze klasse ook bij SV Delden, Witkampers en VOGIDO geweest,” zegt hij. “Bij Delden werd ik erg leuk ontvangen, net als bij VV Twente, Hector en Rood Zwart.” Hij waardeert het als clubs hem gastvrij ontvangen en een praatje met hem maken.
Zijn doel? Zoveel mogelijk clubs in Nederland bezoeken. Daarvoor reist hij wekelijks stad en land af. Gisteren was hij nog in Nagele in de Noordoostpolder.
Een leven vol voetbal, en verder niets
Johns levensstijl is niet voor iedereen weggelegd. “Ik ben vrijgezel, anders kon ik dit natuurlijk allemaal niet doen,” lacht hij. Inmiddels is hij al zes jaar met pensioen en heeft hij onder andere gewerkt bij het Stadsarchief Amsterdam.
Zijn enorme toewijding aan het amateurvoetbal heeft hem zelfs een beetje beroemd gemaakt. “Ik heb al eens in TC Tubantia gestaan en op verschillende voetbalsites. Ik ben ook te gast geweest bij Hart van Nederland en Koffietijd, samen met Hans van Middelenburg. Soms voel ik me echt een bekende Nederlander!”
Anekdote: Pupil van de Week en een gestaakte slagveldwedstrijd
Door de jaren heen heeft John de meest bizarre momenten meegemaakt. Eén herinnering blijft hem altijd bij. “Ik ben zelfs een paar keer Pupil van de Week geweest! Dat zijn toch de mooiste momenten.”
Maar niet elke wedstrijd is even plezierig. “Gestaakte wedstrijden wennen nooit. Als ik nog denk aan dat duel in Terneuzen…” Zijn blik wordt even serieus. “Zelfs in de kleedkamers klapten ze er nog op los. Dat is natuurlijk niet leuk.”
De toekomst: Nog jarenlang onderweg
Ondanks zijn leeftijd is John niet van plan te stoppen. “Ik hoop dit nog jaren te kunnen doen,” zegt hij. Toch moet hij zichzelf soms een beetje afremmen. “Ik kan heel druk zijn en praat soms te snel. Ik moet mezelf in toom houden.”
Maar één ding is zeker: zolang het kan, blijft hij zijn passie volgen, stad en land doorreizen en nieuwe clubs ontdekken. En vandaag? “Ik wil graag doelpunten zien, dus hopelijk geen 0-0!”
Het leven van John draait om voetbal. En zolang er ergens in Nederland een amateurwedstrijd wordt gespeeld, is de kans groot dat hij erbij is.
