Familie Meijer verrast met dagje uit dankzij de Wensboom!
Het is alweer een week geleden dat de organisatie van Kroamschudd’n in Hengevelde de familie Meijer in het zonnetje heeft gezet. In de wensboom waren meerdere wensen voor deze familie in de boom gehangen. Het waarom, zal in onderstaand verslag worden toegelicht.
Ondersteund met een grote bos bloemen en mooie woorden van Erika Schreijer (haar wens voor Denise) werden Henk, Denise, Hidde, Marit en Diede in de vroege ochtend verrast. Hen werd namelijk ook een hele dag van ontmoeting, beleving en activiteiten aangeboden. Door de coronamaatregelen was de organisatie gedwongen creatief te zijn. Zo was er voor gekozen om niet de mensen naar Rietmolen (alwaar zij wonen) te laten komen, maar dat de Meijers naar de mensen zou komen! Welke mensen? Nou ja, laten we zeggen dat vrijwilligerswerk niet een onbekende term voor Henk en Denise is. Dat kunt u hieronder lezen. Een oud Volkswagen busje werd gehuurd voor de hele dag, waarin zij hun ronde reden.
Als eerste ging de familie ontbijten op locatie. Leonie Hassink van de Twentse Heerlijkheid had een mooie tafel gedekt en als verrassing was daar de familie van Denise bij aanwezig. Daarna reden de dames en heren van de familie Meijer door naar de Needseberg. Hier moesten ze te voet een speurtocht lopen. Onderweg stonden verschillende groepen mensen waarmee Henk, Denise, Hidde, Marit of Diede een connectie mee hebben. De Boer OP, de CWH, de SSGH, de volleybal, de MR, de vrienden van Hidde, Marit en Diede en de buren. Voor iedereen was even de gelegenheid bij te praten, iets te drinken en een hapje te eten.
Na deze speurtocht werd het Volkswagen busje weer aangetrapt om naar Noordijk te rijden. Naar de boerderij van de zus van Henk. Alwaar Henk’s familie op hen stond te wachten. Zo’n kleine twee jaar geleden overleed plotseling de man van Anke, een zus van Henk. Henk en Denise hebben toen direct de helpende hand toegestoken bij het bestieren van het bedrijf en het gezin te steunen bij hun verdriet. Dat wat ze nog steeds doen.
Na dit emotioneel weerzien ging de bus, vakkundig bestuurd door Henk, verder naar het weiland van de familie Schonenborg. Daar werden ze opgewacht door Mr. Graffiti. Samen met deze meneer hebben ze een vijftal kunstwerken gemaakt met allen hetzelfde thema. Tevens kwam daar ook als verrassing een vriendin van Denise, die ze heeft leren kennen tijdens de chemo-therapieën die ze heeft moeten doorstaan afgelopen periode om de borstkanker, waar Denise mee werd geconfronteerd aan te gaan.
Dini Rotink werd het volgende adres. Henk en Denise hebben een aantal jaren naast haar gewoond en alle kinderen zijn er geboren. Ze hebben nog steeds nauw contact. Na daar een borrel en een hapje te hebben genuttigd, ging de reis door naar Elle Wentink. Elle werd geflankeerd door de brigadiers. Ook in deze werkgroep is Denise actief. Elle had ook een wens in de boom gehangen afgelopen kerst. Zij had een mooie waardebon gemaakt voor Diede waarop stond dat Diede met het hele gezin een nacht mag slapen in de Efteling. Uiteraard mag de familie dan ook genieten van alle attracties.
Bij de Kolenbrander kregen Henk en Denise een preuverie aangeboden, terwijl de kinderen naar de beachvelden werden begeleid. Bij de Kolenbrander zaten ook, wederom als verrassing, de vriendinnen van Denise. Zij waren allen bereid een heel eind te rijden voor een korte ontmoeting. Zo gezegd gingen de kinderen naar het beachveld. Daar werden zij opgewacht door de teams van Hidde, Marit en Diede.
Voor de laatste keer werd de bus gestart om naar huis te rijden. “Eindelijk weer naar huis” werd er geroepen. Tja, maar ze waren nog niet klaar. Thuis wachtte Stefan Brummelhuis van Keurslager Brummelhuis op hen. Stefan had een lekker diner klaargemaakt. Maar de biefstuk moest nog worden gebakken. Dit ggebeurde door Henk, Stefan wou Henk dat wel leren, want dat was de opdracht. De kameraden van Henk hebben smakelijk meegegeten. En zijn gebleven tot de kleine uurtjes.
Familie Meijer. “Gewoon” noemen ze zichzelf en “bescheiden” zelfs. Maar vorige week even niet. Toen stonden ze allen in het zonnetje, omdat ze zijn wie ze zijn. Altijd klaar staan voor een ander zonder daar maar iets voor terug te verwachten. Dat wat ze allemaal mee hebben moeten maken afgelopen twee jaar is zwaar geweest, maar ze bleven optimistisch. Henk, Denise, Hidde, Marit en Diede; jullie hebben deze dag dik verdiend. Geniet van de herinnering.
