Heimwee naar Hengevelde’ deel 6: Rianne Doeschot – Hofmeijer

Wegdam Nieuws is een nieuwe reeks gestart met persoonlijke interviews. In deze nieuwe serie ‘Heimwee naar Hengevelde’ spreken we (per e-mail) vele dorpsgenoten die ons een kijkje geven in hun dagelijkse leven in deze coronatijd. Met heimwee kijken we terug naar de tijd voor corona, toen alles in ons dorp nog ‘gewoon’ was. Heimwee naar Hengevelde is een serie met positieve verhalen uit de praktijk. De vijfde Hengeveldenaar die we spreken is bezige bij Rianne Doeschot - Hofmeijer!

Naam?
Rianne Doeschot - Hofmeijer

Leeftijd?
35 jaar

Waar ben je geboren in Hengevelde?
“Officieel woon ik niet in Hengevelde, maar in Markelo. Ik ben geboren in het ziekenhuis in Hengelo.”

Waar woon je nu?
“Ik woon nu nog steeds op dezelfde plek als waar ik ben opgegroeid. Twee jaar geleden hebben Bart en ik de woning van mijn ouders over kunnen kopen, we zijn onze familie daar erg dankbaar voor. Inmiddels is de woning helemaal verbouwd en lijkt het niet meer op het ouderlijk huis. Behalve de kelder, die voelt nog steeds als thuiskomen volgens mijn zusje…”

Hoe gaat het in deze coronatijd?
“Ja, hoe gaat het…We zijn in ieder geval allemaal nog gezond, ook in mijn directe omgeving en daar voel ik me erg gezegend om. Maar het is een erg vreemde situatie, we zijn in oorlog met een virus. Het lied 17 miljoen mensen heeft nu ineens een heel andere lading.
Ik ben werkzaam bij Stichting OOM als regiomanager, het opleidings en ontwikkelingsfonds voor de metaalbewerking. Bedrijven uit Hengevelde die bij ons fonds aangesloten zijn, zijn bijvoorbeeld Doeschot, Koebrugge metaalbewerking, Tuinte solutions, EKH hekwerken, Rotink Mechanisatie, Rouweler machinetechniek. MHZ, Scanimex, Gravutech, Pelle Service. Ik adviseer bedrijven over Opleiden en Ontwikkelen en ik doe allerlei projecten die daarmee te maken hebben, zoals bijvoorbeeld het opzetten van e-learning mogelijkheden. Maar nu werk ik vanuit huis, nou ja … werk… Met 3 kleine kinderen is thuiswerken niet echt een optie (handenbinders noemt mijn directeur ze). Meestal als ik telefoon heb, hebben ze allemaal ineens dringende vragen. Gelukkig is hier vanuit mijn werk veel begrip voor.
De kinderen ervaren deze periode meer als een enorm lange vakantie, prachtig weer, veel ruimte buiten en genoeg gezelligheid om hen heen. Opa en oma die bij ons op het erf wonen, oom Kevin waar ze soms gaan logeren en opa en oma Doeschot die af en toe voor paashaas speelden en chocolade eieren verstopten in onze tuin. Tygo (6) zit inmiddels in groep 2, Dex (4) in groep 1 en Izzy (2) op de peuterzaal. Echt huiswerk hebben ze nog niet, maar goed dat ze zich ontwikkelen vind ik wel erg belangrijk. Ik probeer hier spelenderwijs en vooral buiten vorm aan te geven. Samen op de fiets naar kasteel Weldam, onderweg bomen tellen, samen rennen door de doolhof en samen de weg zien te vinden. Samen een insectenhotel bouwen in de tuin en hierom heen veel uitleg geven en vragen beantwoorden. Ook hebben we samen een verhaal bedacht, waarvan zij zelf de hoofdrolspelers zijn. Dit hebben we daarna allemaal vastgelegd op foto en hier heb ik een prentenboek van gemaakt. Ik heb een app groep aangemaakt, ‘Whatssapp foto quiz’, voor peuters en kleuters die dit leuk vinden, waar ze met een foto antwoord geven op de vraag. De kinderen vinden het prachtig om te zien hoe vriendjes en vriendinnetjes antwoorden geven.
Het is natuurlijk niet altijd roze geur en maneschijn, met 2 broertjes en een zusje is het behang sommige dagen ook gewoon op?.
Zelf heb ik erg veel hobby aan creatieve dingen, o.a. met foto’s maken. Met mijn telefoon kan ik nu prachtige foto’s maken en maak hier nu optimaal gebruik van. Ik probeer door middel van You Tube en blogs veel nieuwe dingen te leren over fotografie en fotobewerking. Ik ben nu ook begonnen met de foto jaarboeken die ik al zolang wou afmaken, samen met de kinderen blijven we vaak hangen in het kijken van filmpjes van ‘vroeger’. Hilarisch om de reacties van kinderen te zien, het schiet daardoor niet altijd op…
Ergens ben ik wel erg dankbaar voor deze qualitytime die ik nu heb met mijn gezin. En hoe gezegend ik ben met ons huis en erf. Een pas op de plaats van ons drukke bestaan en van alles wat we zouden willen. We hebben het nu prima en genieten erg van elkaar in deze periode.”

Wat is jouw motto in deze coronatijd?
“Eigenlijk niet veel anders dan ervoor… ik geloof namelijk erg in het principe van wederkerigheid: wat je geeft, krijg je terug. Een krachtig principe, dat vrijwel altijd en overal opgaat. Het helpt ons om onze omgeving op een positieve manier te beïnvloeden, zonder dat je er wat voor terug verwacht. En voor mij geldt dit nu meer dan ooit tevoren…
Hou 1,5 meter afstand, luister naar de experts, heb vertrouwen in de aanpak.
Heb begrip voor de medemens, iedereen staat er anders in, sommige mensen zijn erg bang, heb hier respect voor en oordeel alleen voor jezelf en niet voor een ander.
Probeer elkaar te helpen, zorg voor elkaar waar mogelijk (dit kan in de kleinste dingen zitten).”
• Doe boodschappen voor ouderen en kwetsbaren in je omgeving
• Ondersteun ondernemers die het moeilijk hebben, probeer de economie draaiende te houden
• Ondersteun de zorg en haar medewerkers
• Help eenzaamheid te voorkomen

Wat mis je?
“Ik mis vooral de kleine dingen, het spreken van bekenden op het schoolplein, het even gaan koffiedrinken bij een vriendin, knuffelen met neefjes en nichtjes, dagjes uit met je gezin, de weekendjesweg met familie en vrienden.
Maar vooral weer ‘gewoon’ kunnen gaan en staan waar je wil, boodschappen doen vind ik nu al een dingetje.
Normaal gesproken kwamen we met Koningsdag met alle vriendinnen samen, gezellig barbecuen en de kids heerlijk met zijn allen spelen in de tuin. Hetzelfde geldt voor Hemelvaart, alleen dan met de kameraden. Altijd supergezellig en fijn om iedereen weer even te spreken. Helaas is het nu ook zeker dat de zomerfeesten niet doorgaan, dit lijkt mij helemaal vreemd. Geen kermis voor de kinderen, geen musical van groep 8, geen autorodeo, Trekkertrek, niet even gezellig in de tent een biertje of wijntje met een bekende uit Hengevelde. In die periode zijn Bart en Dex ook nog eens jarig. Dex wordt dit jaar 5 en normaal gesproken is er altijd een draaimolen met zijn verjaardag maar dit jaar niet, onbegrijpelijk voor zo’n kind dat corona zoveel invloed heeft.”

Welke herinnering aan je leven in Hengevelde koester je vooral nu?
“Het even in gesprek kunnen gaan met een Hengeveldenaar over ‘koetjes en kalfjes’, over leuke en minder leuke dingen. Dit kan overal zijn, op het schoolplein, bij de Marke, de kerstmarkt, de zomerfeesten, de slager, de Coop etc.”

Hoe zie je de toekomst?
“Ik kijk eigenlijk niet zover vooruit… Ik neem elke dag zoals die komt, helemaal nu… laten we eerst deze ‘corona’tijd maar eens zien te overbruggen op welke manier dan ook.
Ik denk wel dat de maatschappij hierdoor in het algemeen weer met beide voeten op de grond wordt gezet.”