Uit de oude doos met Prins Paul 1 (door Rob Geerlings)

Welkom bij ‘Uit de oude doos’.  Een rubriek waarin we artikelen uit vervlogen tijden herbeleven. Het is bijzonder om stil te staan bij een tijdperk waarin de wereld er anders uitzag en denkwijzen een andere kleur hadden. Laat de nostalgie de boventoon voeren terwijl we samen terugblikken op herinneringen die nog altijd warmte oproepen. Met carnaval in aantocht:
Vandaag presenteren we een artikel uit november 1976 uit de Höfte, een interview met:

Paul Kleinherenbrink

Leeftijd 41 jaar, geboren in Enschede, woonachtig sinds 1964 in Hengevelde, sinds een aantal jaren in de Koenderinkstraat 5. Beroep: assistent productieleiding Servo. Gehuwd en vader van vier kinderen.

Veel hobby’s: hardlopen, volleybal, tennissen, zingen, schaken, wandelen en doe-het-zelven (in volgorde van enthousiasme). Vele functies in verenigingsleven: tegenwoordig Sportstichting en adviseur tennisvereniging. In het verleden: jongerenwerk (met o.a. Hennie en Jo. Tuinte, Henk en Dinie Smit en kapelaan Dirksen). Oprichtingsbestuur Jongerenkoor, de feestcommissie waaruit later de zomerfeesten zijn ontstaan. Handbalbestuur (±12 jaar).

Hoe heb je de eerste dagen als prins ervaren?
Vanaf de zaterdagavond na de polonaise grandioos. De laatste uren voor de opkomst behoorlijk zenuwachtig geweest, alleen al door dat wachten. Ik heb het erg plezierig ervaren, de spontane reacties na de tijd. De kinderen van mij zijn zeer enthousiast. Ook mijn oudste kind staat er zeer positief tegenover.

Je bent wel eens eerder gevraagd prins te worden. Klopt dit en waarom heb je nu wel ja gezegd?
Het klopt dat ik eerder geweigerd heb. Dat heb ik gedaan, omdat er ontzettend veel van een prins wordt verlangd, onder meer het praten tegen grote groepen mensen. Ik voelde me daar niet zo geschikt voor. Dit jaar heb ik ja gezegd (na weer een aarzeling om een jaar te wachten), omdat Ankie en ik van het carnaval houden en ik mezelf na die weigering niet zo zekerig voelde als ik tijdens een feest zo naar de prins keek, terwijl ik dan dacht: “Ja, dat lukt je nou toch wel aardig, waarom zou ik het dan niet aankunnen?”

Wat stel je je voor van het prins zijn?
Een plezierige tijd. Ik hoop dat ik veel mensen aan het feestvieren krijg. Als prins zal ik me daar persoonlijk voor inzetten, dat er velen met mij samen het feest zullen vieren. Eerder (en nu nog) heb ik me vaak ingezet voor vele verenigingen. De mensen kunnen nu iets terug doen, door samen met z’n allen een mooi carnaval te vieren. Het zijn die zaken zoals het Frühshoppen, spontaan gezang en feestjes waarvan ik hoge verwachtingen heb.

Hoe sta je tegenover het carnaval?
Het carnaval heeft een functie, het is een feest. Een goed feest is goed voor de mens, het is een tegenhanger van de dagelijkse beslommeringen. Het is ook belangrijk dat je met carnaval veel mensen ontmoet en soms kun je door samen feest te vieren bepaalde conflicten recht zetten. Dit alles vind ik zeer positief ondanks het slaapgebrek, veel drank en roken.

DE HENGEVELDSE REVUE

De derde avondvullende revue van de carnavalsvereniging trok drie avonden een volle zaal. Daaruit moge blijken dat de twee voorgaande revues een dusdanig kwaliteit hadden, dat de mensen blijven komen. Voorzitter Hennie Tuinte sprak dan ook op het einde in de zin van: “Dat hebben we in Hengevelde dan toch maar weer voor elkaar gekregen.” In gesprek vooral de spelers, bleek iedereen ook vol goede moed. Teksten tijdig klaar.

Paul is op 13 augustus 2013 overleden, zie DIT ARTIKEL