Jaarlijks samenzijn Wegdrammers wederom zeer geslaagd.

(Wegdrammers betreffen alle oud prinsen van de Höftemennekes)

Zaterdag 4 oktober 2014 om 16.00 uur verzamelden de Wegdrammers zich met hun partners en fiets bij de pomp op het marktplein vol spanning over wat die middag/avond zou volgen. De eerste proeve van bekwaamheid die we moesten doorstaan was het nuttigen van een “bruintje”.

De organisatie lag dit maal in handen van Marinus Roelink en zijn Thea onder begeleiding van Ronald Rikkert en zijn Miranda. De verwachtingen voor deze middag/avond waren enerzijds hoog en anderzijds ook weer niet.

Bij de pomp is nog even gediscussieerd over de vele Latijnse spreuken die Prinsen hebben achtergelaten bij de pomp. Enig weemoed klonk door bij sommige oud prinsen, ze willen toch graag weer meer Twentse woorden terug bij de pomp, wellicht iets voor de a.s. prins.

Onder daadkrachtige leiding van Thea, wat moet Marinus toch zonder haar, stegen de Wegdrammers op hun stalen ros richting een op dat moment nog onbekende stemming. Al in de eerste kilometers zijn er Wegdrammers die zich proberen te onderscheiden van de rest maar een gestaag doortrappende Thea zorgt er voor dat we als team aankomen op een grasveldje in een bos in de nabijheid van het stulpje van Harrie en Agnes Doeschot. Navraag leert ons dat dit plekje zelfs eigendom is van voormalig prins Harrie II en zijn Agnes. Tijdens dit rustmoment, enkele Wegdrammers zaten er toen al behoorlijk doorheen, was koffie met gebak van onze plaatselijke banketbakker heerlijk. Toen we dachten verder te gaan fietsen kwam Miranda van Ronald R. op het idee om nog eerst even een spel te gaan doen. Het werd een spirituele bedoening waarbij we wel heel erg “close” tot elkaar kwamen, te “close” volgens sommigen, echter naar later die middag/avond bleek was het wel een opmaat naar het samenspel van de rest van de middag/avond.

De tocht werd vervolgd op twee wielen maar voormalig prins Theo I, Theo Workel dus, deed het op drie wielen. Volgens zijn eigen waarneming is hij de eerste ex prins die op drie wielen door de bocht is gegaan. Na vervolgens toch slechts enkele kilometers kwamen we aan bij het geitenbedrijf van Veelers. Hier werden eerst de financiën bijgewerkt en vervolgens kwam de broodnodige borrel en werd een start gemaakt met gezellig kuieren en geiten kijken, dit alles in afwachting van wat ging komen.

Op enig moment verscheen een vreemde auto op het erf van Veelers met een welbespraakte westerling die absoluut geen Twents verstond. Deze westerling trof als eerste voormalig Prins Ronald I waardoor hij gelijk een bepaald vooroordeel over ons wegdrammers kreeg. Toch is het allemaal goed gekomen want deze westerling had een veertig tal Djembe’s is zijn auto (afrikaanse trommels is mijn vrije vertaling) voldoende voor elke eentje om hiermee gezamenlijk een uurtje les te krijgen in Afrikaans trommelen. Na een half uurtje oefenen konden de meesten al een aardig stukje in de maat trommelen. Slecht een enkeling is dit niet gelukt en het zal hen ook nooit lukken maar dat was niets nieuws daar het prinsen waren die het in het verleden al presteerden om zelfs in de polonaise uit de maat te lopen. We noemen geen namen, ze zijn ons welbekend. Na een welverdiende pauze is er nog een half uur geoefend en onder de bezielende leiding van die westerling, hij begon het nog leuk te vinden ook, is er een ritme uit gekomen die we gezamenlijk ten gehore hebben gebracht en die menig Afrikaanse stam niet veel beter had gedaan, is de indruk van de schrijver van dit artikel. De westerling vertrok niet eerder nadat hij ook nog enkele Djembe’s had verkocht aan enkele wegdrammers. Wat ze hiermee willen is deze avond niet duidelijk geworden. Misschien dat dit later, als we allemaal oud zijn, nog eens ter sprake komt.

Na dit gezamenlijke optreden laven we ons aan de bar en kwamen de diepgaande gesprekken wederom op gang. Het heerlijk buffet van onze plaatselijke slager bracht de Wegdrammers en hun partners in de meest optimale stemming. Tot in de late uurtjes is er doorgedramd.

We hebben allen individueel Marinus en Thea bedankt alsook hun begeleiding Ronald en Miranda. De Wegdrammers kunnen weer terug kijken op een geslaagd samenzijn en zij kunnen weer toeleven naar het volgende samenzijn op de eerste zaterdag van oktober 2015.

Marinus, Thea, Ronald en Miranda bedankt.

Ad Libitum, Ad Fundum, Ad Infinitum.