50 jaar Hengeveldse Revue: Een terugblik met Harry Waanders (2)
De Hengeveldse Revue bestaat 50 jaar; een iconisch moment om bij stil te staan. In samenwerking met het bestuur van Carnavalsvereniging De Höftemennekes brengt WegdamNieuws een serie verhalen en herinneringen van oudgedienden uit alle geledingen. Vandaag is het de beurt aan Harry Waanders, de prins van 1983! (Zie DIT ARTIKEL)
Met als motto motto: Wat was er eerder, het kuuk’n of het ei.
Feestavond
PS: Op 15 november 2025 vindt de grote feestavond Revue plaats. Vanaf 22.30 uur is iedereen van harte welkom om samen te proosten op 50 jaar Hengeveldse Revue!
Harry:
“Ik ben in het verleden bestuurslid, penningmeester en voorzitter geweest van Carnavals- en Revuevereniging De Höftemennekes.
Oorspronkelijk bestonden er twee aparte verenigingen, die in 1974 zijn samengevoegd tot één geheel. Op die manier ben ik ook in contact gekomen met de revue.
Als bestuur hielden wij ons hoofdzakelijk bezig met de randvoorwaarden rondom de revue, maar niet met de inhoud. De revuegroep was namelijk een aparte groep die vrij zelfstandig opereerde onder de paraplu van Carnavals- en Revuevereniging De Höftemennekes. Vandaar dat veel vragen over de revue zelf voor mij niet direct relevant zijn.
Beginjaren
In de beginjaren was er geen echte leider bij de revue. Daardoor kwam de groep niet tijdig bijeen en werd vaak te laat begonnen met de repetities. Vanuit het bestuur hebben we toen Nico Bebseler gevraagd of hij die rol op zich wilde nemen. Nico reageerde positief en ontpopte zich als een ware leider en regisseur, waardoor de revue steeds professioneler werd en het niveau aanzienlijk steeg.
Van playback naar live
Waar in de eerste jaren nog veel playbackacts werden opgevoerd, werd er later vrijwel alles live gebracht. Bovendien kreeg de revue een eigen Hengeveldse band voor de muziek. De repetities vonden destijds plaats in zaal Assink, waar het volgens de verhalen altijd een gezellige en levendige boel was.
De meest memorabele voorstelling die ik mij herinner is die met de act van “Het geitencafé” (café Varenbrink).
Tot slot
Ik heb altijd enorm genoten van de revue en zal dat blijven doen zolang het fysiek mogelijk is.
Het spijt me dat ik geen heel specifieke details over de revue zelf kan delen, omdat ik niet rechtstreeks betrokken was bij de revuegroep”.
