Bas Screever verveelt zich geen moment in China

Wegdamnieuws is bezig met een serie over Hengeveldse jongeren, die voor langere tijd in het buitenland verkeren. Amber ten Brummelhuis vanuit de Verenigde Staten. Gijs Pierik zit in Indonesië, Bas Screever in China, Merle Kuipers is voor een lange periode in Australië. En Rick Baas vertrekt op korte termijn richting de Verenigde Arabische Emiraten. Allen hebben ze aangegeven dat zij bereid zijn om vanuit hun verre bestemming Hengevelde op de hoogte te willen houden van hun ontwikkelingen aldaar. Vandaag deel 3: Bas Screever vanuit China: "Voor mijn opleiding stedenbouwkundig ontwerpen wordt er van mij verwacht dat ik een "minor" ga volgen. Dit houdt in dat ik een andere opleiding volg voor een half jaar. Dit mag op je eigen school, een andere school in Nederland of in het buitenland. Uiteraard vond ik de laatste optie veruit het interessantst en koos ik voor China, dit niet alleen omdat het wat betreft stedenbouw een heel interessant land is, maar ook omdat ik de cultuur en het grote verschil met Europa erg fascinerend vind."

Aankomend half jaar studeer ik op de Beijing University of Technologie in de richting Urban Design. Hoewel ik mijn opdracht nog niet heb gekregen, heb ik al wel begrepen dat ik ga werken aan een plan om wateroverlast in de stad Shanghai te voorkomen. Maar de in en outs hierover krijg ik nog te horen. 

Hoewel ik mijn rooster nog niet heb gezien, heb ik wel begrepen dat we veel vrije tijd hebben. Tot nu toe kan ik mij niet voorstellen dat ik me hier kan vervelen, alleen het rond lopen door de vele en over drukke straten van Beijing is al een avontuur, daarbij heb ik gewoon mijn dagelijkse klusjes als de was doen, boodschappen halen en koken. Op een of andere manier duurt alles hier drie keer zo lang om te doen.

Veruit het grootste verschil met Nederland vind ik het winkelen, van boodschappen tot kleren. In de ene winkel trekken ze je bijna naar binnen en krijg je in slecht Engels complimenten naar je hoofd gegooid. Vervolgens loop je een andere winkel in waar je de werknemer op de schouder moet tikken omdat hij/zij met zijn neus op de mobiel zit. Ook kun (en moet) je overal op afdingen. Hoewel ik in Nederland graag een paar euro betaal voor een lange taxi rit door de stad, doe ik hier al moeilijk over een bedrag van 50 cent. Het omrekenen naar de euro is soms gewoon zinloos omdat de bedragen hier gewoon niet vergelijkbaar zijn. Ook de gewoonte om te spugen op straat is iets waar ik nog niet aan gewend ben.. Soms hoor je achter je iemand flink rochelen en kijk je om met de verwachting een vieze oude man te zien, maar regelmatig wordt je verrast door een mooie jonge meid, die zonder blikken of blozen een gigantische bal kwijl op de grond spuugt. 

Ook is het eten hier anders. (joh..) Wat ik bedoel is dat ik hier na uitgebreid gegeten te hebben na 2 uur gewoon weer trek begin te krijgen. Dit is niet zo erg omdat op elke straat hoek iets anders te eten is, waarvan het mij volstrekt onduidelijk is wat het is, maar 9 van de 10 keer is het lekker. Wel moet ik zeggen dat het eten mij de eerste 3 dagen vies tegen viel.. Iets met wat een boer niet kent of zo.. Hoewel ik absoluut nog niet aftel, weet ik nu al zeker dat ik het niet erg vind om weer terug te komen naar het vertrouwde Hengevelde. 

Dus tot 20 Januari !

Groeten, Bas 

The great wall

De 'Verboden Stad'.