Wegdamnieuws is bezig met een serie over Hengeveldse jongeren, die voor langere tijd in het buitenland verkeren. Vandaag deel 2 van Thom Hartgerink. (KLIK HIER VOOR DEEL 1)
Op 16 december had ik mijn allerlaatste toets, en op dat moment zat mijn studie in Hong Kong er al weer op! Voor degenen die het interesseert: Ik heb al mijn benodigde studiepunten behaald hier, die gaan lekker weer mee in de tas richting Nederland! Omdat ik in het 1e semester op exchange ga, heb ik super veel geluk met het verschil in schoolperiodes. Ik hoef namelijk pas weer in Leeuwarden te beginnen op 5 februari. Dat betekent dus dat ik nog heel veel tijd heb om leuke dingen te gaan doen, en dat heb ik zeker gedaan!

Onlangs had Thom zowel de familie Kuipers als zijn familie op bezoek

Na mijn laatste toets heb ik eerst nog een week in mijn kamer in Hong Kong gezeten. Voornamelijk uit het raam kijken, want ik had dus niet veel meer te doen. Na een half jaar Hong Kong heb je alle toeristische plekjes wel gezien, en dus zat er niks anders op dan gewoon de tijd uit te zitten. Hong Kong hoort technisch gezien bij China, maar praktisch gezien zijn het twee aparte landen. Omdat het visum voor China erg duur is, heb ik besloten om een visum aan te vragen om het land 2 keer in te mogen. Op mijn eerste trip ga ik wandelen door de bergen in de Yunnan provincie, en op de tweede trip ga ik met mijn ouders naar Shanghai en Beijing.

Dus, na een week uit het raam kijken was het eindelijk tijd voor mijn eerste trip naar China! Vol goede moed vloog ik naar Kunming om vanuit daar mijn trip naar de bergen te vervolgen. Eenmaal daar aangekomen begon het gedoe eigenlijk al. Toen ik na 2 uur mijn hostel eindelijk had gevonden, deden ze de deur niet open (waarschijnlijk omdat het 12 uur ’s nachts was). Gelukkig hielp een security guard me en we gingen langs een aantal hotels. Wat me verbaasde, is dat de eerste 3 hotels me niet wouden hebben omdat ik westers was. Het niveau van Engels in China is minimaal, zeg maar niet bestaand. Uiteindelijk had ik dan toch wat gevonden en op een ijskoude kamer kon ik me op gaan laden voor een lang treinreis de volgende ochtend.

Op de trein naar Lijiang, dat ging allemaal wel soepel. In de trein zag ik ook de eerste verschillen tussen Chinezen en Hong Kongers. Mensen spugen op de vloer, roken, knippen hun teennagels, allemaal in de trein. Ook kruipen ze voor in de rij. Dit liet ik me twee keer gebeuren en toen trok ik ze aan de jas terug. Als je ze er op aanspreekt lijken ze het wel te snappen, en gaan ze achter je staan. Dit irriteerde me heel erg. Maar goed, ik moest er maar aan wennen. Kortom, Chinezen zijn ontzettend onbeschoft. Sommige dan, er zijn uiteraard ook veel leuke Chinezen en ondanks de taalbarrière waren er veel mensen die me graag overal bij hielpen!

De volgende dag met de bus naar de bergen om daar te beginnen aan de legendarische Tiger Leaping Gorge, omschreven als de mooiste hike van China. Onderweg kwam ik jongens tegen uit Amerika, Zweden, Schotland en Nederland, een mooi divers groepje dus. Zij studeerden / werkten allemaal in China dus het was leuk om over de verschillen tussen beide te praten. Na een prachtige hike kwamen we ’s avonds aan in het berghutje waar we die nacht zouden slapen. De volgende dag moesten we weer naar beneden en daar hebben we de gorge (rivier onderin een kloof) bekeken. Moe maar voldaan weer terug naar Lijiang.

Op mijn laatste dag heb ik in het oude Chinese dorpje rond gelopen en thee gedronken (want dat moet hier), uitkijkend over het dorpje. De Chinese cultuur is erg interessant en verschillend, dat beloofde dus veel goeds voor mijn tripje naar Shanghai met mijn ouders en zusjes.

Na deze trip zat ik weer een week gevangen op mijn kamer. Ik moest op de 23e uitchecken, maar mijn ouders kwamen pas de 26e. Hotels in Hong Kong zijn duur, erg duur. Combineer dat met kerst en oud en nieuw, en daar ga je. Omdat ik uiteraard geen geld ga betalen voor een kamer waar ik toch maar in zit te wachten, heb ik de deur stiekem op het slot gedaan toen ik uit heb gecheckt. Nadat ik alles had ingeleverd, ging ik dus via de achter ingang weer naar binnen en toen heb ik drie nachten op de bank geslapen.

De 25e was het eindelijk weer tijd voor iets leuk, de familie Kuipers kwam naar Hong Kong. Brian heeft zijn bedrijf in Xiamen. Dit ligt er dichtbij Hong Kong, dus ze besloten om kerst in Hong Kong te vieren. Gelukkig hadden ze mij ook uitgenodigd, dus ik hoefde niet alleen te zijn op 1e kerstdag. Het was erg leuk om weer bekende gezichten te zien en om weer even ‘twents’ met elkaar te praten. Nadat we iets te laat in bed lagen, moest ik de volgende dag weer vroeg op voor een tripje naar het vliegveld.

Mijn ouders en zusjes kwamen na een lange vlucht ook aan in Hong Kong om hier kerst en oud en nieuw te vieren. We hadden een hotel geboekt in MongKok, de dichtstbevolkte buurt van Hong Kong. Dit had ik gedaan omdat ik ze meteen een beetje wou laten schrikken. Zelfs ik schrok een beetje, wat is het hier druk! De kamers hier zijn erg klein en de konden er net met z’n allen in. Je moest schuin op de wc zitten en over de koffers heen stappen als je naar bed wou, maar dat is nou eenmaal de charme van Hong Kong, alles is hier gewoon heel klein. Die avond zijn we samen met de familie Kuipers uit eten geweest en hebben we geproost op een fijne kerst.

De volgende dag begon de tour. Omdat we maar 5 dagen hadden, vlogen we in hoog tempo van plek naar plek. Het feit dat ik hier nu alles ken, maakte dit ook veel makkelijker. Ik kende dus de plekjes waar je de rij kon overslaan, en de snelste weg naar alle hotspots. We hebben mijn universiteit en een aantal tempels bezocht op de tweede dag. Naast de skyline en de drukke straten hebben we ook nog gewandeld op een van de vele bergen die Hong Kong rijk is. We hebben uit veel verschillende Aziatische keukens gegeten, met de Hong Kongse Dim Sum als hoogtepunt. Het is mij nog nooit gelukt om bij dit restaurant naar binnen te komen vanwege de drukte, maar dit keer konden we zo doorlopen. Tim Ho Wan heeft één Michelin ster en is beroemd voor zijn verrukkelijke Dim Sum, gestoomde hapjes. Wat dit in Hong Kong leukt maakt, is de prijs. Voor €30 eten met de hele familie in een Michelin restaurant gaat je in Nederland niet lukken!

Na 5 dagen Hong Kong gingen we op het vliegtuig naar Shanghai, waar we oud en nieuw zouden vieren. Aangekomen in het vliegtuig, kregen we te horen dat we 3 uur vertraging hadden, en dat we het vliegtuig niet uit konden. Waarom? De luchthaven van Shanghai wou niet meewerken. Dit is dus ook typisch China, ze geven niet zo veel om Hong Kong en hun buurlanden. De binnenlandse vluchten gaan eerst. Zo hadden mijn ouders vertraging tijdens Beijing – Hong Kong, de familie Kuipers tijdens Xiamen – Hong Kong, en ik zelf tijdens Kunming – Hong Kong. Die vluchten naar en van Hong Kong kan ze niet zo veel schelen, als hun eigen vliegtuigen maar op tijd zijn.

Zoekplaatje: Waar is die ene Westerling

Dus na een lange dag kwamen we aan in Shanghai, waar we een mooi appartement hadden. Na wat gegeten te hebben liepen we naar de haven, waar we het nieuwjaar tegemoet wouden gaan. Er liepen duizenden mensen op straat, dus we dachten dat ze hier wel een gave vuurwerkshow zouden hebben, het is per slot van rekening China. Daarnaast is Shanghai de grootste stad ter wereld, dus dat moest wel goed komen. Na een uur gewacht te hebben in de kou keken we op onze mobiel. Het was nog een halve minuut, en er werd nog nergens afgeteld. Op het moment dat de klok twaalf sloeg, ging er een ‘vuurpijl’ over een televisie scherm over een toren, en er kwam ‘Happy New Year’ op het scherm te staan. We hebben nog even gewacht, want misschien was het vuurwerk wel later, maar helaas. Dit ene pijltje op dit scherm bleek de grote show te zijn en teleurgesteld gingen we weer naar huis.

De volgende begonnen we weer vol goede moed en we werden niet teleurgesteld. De Skyline van Shanghai is echt prachtig, en de stad zelf is erg modern en goed ontwikkeld. Waar Hong Kong op de Chinese versie van New York lijkt, heeft Shanghai veel weg van Londen, alles ziet er strak en netjes uit. De mensen in Shanghai zijn alweer wat beleefder als tijdens mijn vorige China trip, en het Engels is al een beetje beter. Toch kreeg ik een beetje heimwee naar Hong Kong. Bijna alle borden en reclame dingen zijn in het Chinees, dus je kunt er niet veel van maken. Hong Kong daar in tegen, heeft alles in het Chinees en in het Engels, wat het navigeren door de stad erg makkelijk maakt. Maar, het kan natuurlijk niet overal zo mooi zijn als in Hong Kong, dus ik moet eigenlijk niet zo zeuren.

Na 3 dagen Shanghai gingen we met de hogesnelheidstrein van Shanghai naar Beijing. We vertrokken vanaf een station welke wel 10 x zo groot is als Amsterdam Centraal en waar je snel de weg kwijt raakt. Nadat we het juiste perron (van de 60!!) hadden gevonden konden we aan boord. Even wat onbeschofte Chinezen van je stoel af jagen en de reis kon beginnen. In China is de techniek allemaal veel verder als in Nederland, onze trein ging bijvoorbeeld 380 km/u! Dan kun je dus van Hengevelde naar Amsterdam in minder als een uurtje.

In Beijing sliepen we in een echte ‘Hutong’ buurt en hebben we verschillende dingen bezocht. Zo hebben we de Great Wall of China, het grootste monument ter wereld, in levende lijve mogen zien. Erg indrukwekkend hoe groot de Chinese muur nou echt is, hij is super lang en groot! In Beijing hebben we ook nog een boerderij bekeken, dit had pa geregeld. We werden ’s ochtends met een busje opgehaald en we kregen een uitgebreide rondleiding. Het was een Nederlandse schuur maar hij was na 20 jaar wel erg verouderd. Alle Nederlandse geautomatiseerde voersystemen hadden ze stop gezet en ze voerden de varkens gewoon weer met de hand. Ook was het hier echt ijskoud in de schuren, van isolatie en verwarming hadden ze niet veel verstand.

Morgen staat onze laatste dag in Beijing al weer voor de deur en dan gaan we de Verboden Stad en de Tempel van de Hemelse vrede bekijken. Vervolgens een fietstocht en dan weer naar het hotel om de spullen te pakken.

Dan zit onze vakantie er al weer op, en gaan we weer naar het vliegveld. Mijn ouders en zusjes vliegen weer naar Nederland, maar voor mij zit het avontuur er gelukkig nog niet op. Ik vlieg richting Sri Lanka, waar ik met twee vrienden nog 3 weken ga backpacken. Erg fijn om de kou van China nog even te verruilen voor zon en lekker weer, voordat ik weer naar de kou van Nederland ga!

Groeten en tot snel!

Thom