Höfte maart: ‘Van Carnavalsgekte naar Vastentijd’
In dorpen als Hengevelde is carnaval voor sommigen meer dan een feest; het is een volksfeest waarin jong en oud samenkomt. Dagenlang wordt er gedanst, gezongen en vooral genoten.
Zodra de eerste carnavalskrakers door de speakers galmen en de straten zich vullen met kleurrijke pakken, splitst Nederland zich in twee kampen: de carnavalsvierders en de carnavalshaters.
Voor de liefhebbers is carnaval het hoogtepunt van het jaar. Een feest van samenhorigheid, loslaten en even ontsnappen aan de sleur. Verkleden, polonaise lopen, een biertje in de hand en meebrullen met foute nummers – het is dé ultieme vrijheid. “Het leven is al serieus genoeg,” roepen ze, en gelijk hebben ze.
Tegenstanders
Maar de tegenstanders zien vooral chaos. Overal dronken mensen in gekke pakken, stampvolle cafés en een hoop herrie. “Wat is daar nou leuk aan?” vragen ze zich af. Voor hen is carnaval een feest van ongemakkelijk verkleed gedoe, te veel lawaai en een kater die niet in de planning stond.
Toch, of je het nou viert of mijdt, carnaval heeft iets bijzonders. Het brengt mensen samen en laat even alle verschillen vervagen.
En wie weet, misschien zwicht ooit zelfs de grootste tegenstander voor een polonaise…
