Voor altijd Wegdammer?

Aflevering 18: Annemarie Hummelink (56)

‘Om te wonen kom ik absoluut niet terug naar Hengevelde’

Honderden Wegdammers hebben in de loop der jaren de vertrouwde grond in Hengevelde en omstreken verlaten. Ze vestigden zich elders in het land of emigreerden naar een ander land. WegdamNieuws zoekt ze op. Wat doen ze, waar wonen ze, zijn ze vervreemd van het dorp of zijn ze in hoofd en/of hart nog steeds Wegdammer? Elke twee weken een aflevering van deze rubriek.
(door Arthur Schoneveld)

Vandaag aan het woord, Annemarie Hummelink. Zij werd 56 jaar geleden geboren in de Nieuwstraat als enige dochter van Bennie en Lidy Hummelink (– Ensink). Haar ouders kwamen allebei uit Bornerbroek, maar gingen als jong stel wonen in de Nieuwstraat die in die tijd haar naam eer aandeed.
Ze werd geboren als eerste kind van de Hummelinks. Tweeëneenhalf jaar later volgde broertje Gerben die nog altijd woonachtig is in Hengevelde; aan De Klomp.
Ze woont in Alkmaar, samen met Annemaries man Buddy (49), die ploegchef is bij de Brandweer in Velsen en dochter Joy (16). Annemarie woonde behalve in het Wegdamse in vele plaatsen, waar we later op terugkomen.

Hoe begon het allemaal en wat herinner je je van de Hengeveldse jeugdtijd?
‘De zomerfeesten herinner ik me natuurlijk, waar we nog altijd komen als het kan. Mijn vader organiseerde vroeger elk jaar de Höfteloop in Hengevelde. Dat was erg leuk. De hele familie werd gemobiliseerd en hielp mee. Inschrijven, bij een post staan, van alles! Uiteraard liepen we zelf ook mee. Dat was een hele happening. Ik had ook toen al vriendinnetjes buiten Hengevelde en in de middelbare schooltijd gingen we op zaterdagavond naar De Zon in Goor. Ik noem namen als Jacqueline Nibbelink waar ik nog altijd mee om ga, Monique Raanhuis en Martine Kleinherenbrink. Dat waren de dames waar ik dan voornamelijk mee ging. We moesten verplicht samen terug fietsen en dat ging altijd goed.
Pa was een fanatieke hardloper, dus op de zondagochtend gingen we veel naar hardloopwedstrijden in de regio. Vervolgens in de middag naar opa en oma aan het kanaal in Ambt-Delden. De hele familie samen, erg gezellig.’

Een fijne tijd op de basisschool. Het jaar bij 'meester Boomkamp'. Annemarie zit op de voorste rij, tweede vanaf rechts.

Wat kun je verder vertellen over je jeugd?
‘Ik vond Hengevelde, hoe klein ik was… Ik vond het vrij suf. Dat klinkt oneerbiedig, want ik heb een hele leuke jeugd gehad. Maar toen ik zestien was dacht ik wel dat ik meer van de wereld wilde zien. Toen ik negentien was, ben ik bij de marine beland. Twee jaar heb ik in Amsterdam gewerkt en negen maanden op Curaçao. Toen ik terugkwam van het eiland,  werd ik op de Hr. Ms. Pieter Florisz geplaatst, daar heb ik een tijdje gewerkt.’

Bij de Marine op Curaçao in 1988

Waarom ging je eigenlijk weg hier?
‘Ik heb in heel Nederland gewoond. Toen ik bij de marine zat, heb ik in Ridderkerk gewoond, daar had ik een vriendje.  Daarna even op Curaçao. Ik kwam terug en woonde in Amsterdam vanwege werk daar. Toen naar Heemstede, IJmuiden, Zandvoort en uiteindelijk naar Alkmaar. Dit kwam allemaal door situaties als samenwonen en werk. Met mijn huidige vriend heb ik eerst een wereldreis gemaakt en vervolgens is hij bij mij in komen wonen. Later kregen we onze dochter Joy. Het was eigenlijk al een gepasseerd station doordat ik wat ouder was dan Buddy, maar hij haalde me over. Vandaar ook de naam Joy voor onze dochter.
Reizen doen we overigens nog veel. Vorig jaar zijn we in Colombia geweest. We boekten alleen een vlucht en zien dan wel wat we daar doen. Op reis is het ergens wakker worden en zien waar je ‘s avonds slaapt. We zijn zoals je hoort, niet zo van het plannen. Dat past bij ons.’

Hoe is je werkzame leven nu?
‘Ik werk helaas al twee jaar niet meer. Dat heeft te maken met een aantal handoperaties waar ik herstellende van, ik heb artrose. Op dit moment ben ik nog op zoek naar een leuke nieuwe baan die ik goed kan uitvoeren. Ik veranderde van baan vlak voor corona uitbrak en had helaas geen vast contract bij REAAL op de klantenservice. Ik stond al op de rol om geholpen te worden aan mijn hand. In die tijd heb ik een periode in de caravan op de oprit gewerkt, want in huis was mijn vriend druk aan het verbouwen. Echter tijdens corona werd flink gesaneerd en moest ik met vele anderen ‘eruit’.
Mijn vriend Buddy is brandweerman en hij werkt 24 uur waarna hij drie dagen vrij is. Na drie dagen bij huis, waar hij een tijd kluste aan ons huis toen ik in de caravan werkte, ging hij weer naar z’n werk. Dat is nog altijd zijn ritme, maar de verbouwing is klaar.
Ook hebben we sinds die tijd een Airbnb aan huis. Hier verzorg ik in alle rust de schoonmaak. Als het me teveel wordt met de pijn, stop ik gewoon even. Erg leuk om te doen!’  (Bekijk de Airbnb)

Familiekiekje op één van de vele reizen. Colombia 2022.

Kom je nog veel in Hengevelde of verhuis je nog eens terug?
‘Ik kom absoluut niet terug om er te wonen. Na mijn scheiding heb ik het wel overwogen. Maar ik liep achter de feiten aan, want iedereen die ik kende was getrouwd of had kinderen. Het zou toch nooit meer worden voor mij zoals vroeger. Dat is niet negatief bedoeld. Ik heb vrienden in heel Nederland wonen, dus ben niet aan Hengevelde gebonden.
Mijn broer Gerben heeft een groep vrienden in het dorp waar ze nog altijd leuke dingen mee doen. Dat ligt voor mij toch anders.’

Is er veel verschil tussen Hengevelde en Alkmaar?
‘Toen ik in Alkmaar ging wonen, wilde ik het wel wat beter leren kennen. Maar ik raakte mijn baan kwijt en corona brak uit. Ik heb lieve overburen en een vriendin in Alkmaar. Maar je fietst niet spontaan naar iemand toe voor een bakkie, dat is hier niet. Dat vind ik heel jammer. Dat was in Zandvoort wel waar mijn dochter is geboren en opgroeide. Zo leerde je mensen kennen van school. Door mijn onregelmatige werk in de beveiliging sliep ik ook veel overdag en sprak je weinig mensen.
In Hengevelde fietste je langs bij elkaar of je belde elkaar even op. Je ging gewoon en als diegene er niet was, ging je naar de families in de straat. Ik denk aan de families Rupert, Derkink, Kuipers. Je kon zo naar binnen lopen.’

Ben je nog altijd Wegdammer?
Jawel hoor. Ik was wel betrokken bij het dorp. Iedereen kende mijn vader natuurlijk en de daarbij horende Annemarie en Gerben. Ik ben er bijna veertig jaar weg, dus nu natuurlijk niet meer. We hebben kaarten voor de zaterdagavond bij de Zomerfeesten Hengevelde. Mijn dochter Joy gaat ook met een vriendin en we slapen allen in Hengevelde. Dat is voor ons al even geleden door corona, maar dit proberen we nog te doen!’

Annemarie, moeder Lidy en broertje Gerben
Beklimming van de Stok Gangri in India
Een oude hobby die door de artrose lastig is geworden, klimmen
Een recente foto van de familie Hummelink. Boven vlnr: Lidy, Monique, Annemarie, Gerben. Onder vlnr: Buddy, Joy. Vader Bennie overleed in 2016