Voor altijd Wegdammer?
Honderden Wegdammers hebben in de loop der jaren de vertrouwde grond in Hengevelde en omstreken verlaten. Ze vestigden zich elders in het land of emigreerden. WegdamNieuws zoekt ze op. Wat doen ze, waar wonen ze, zijn ze vervreemd van het dorp of zijn ze in hoofd en/of hart nog steeds Wegdammer? Elke twee weken een aflevering van deze rubriek.
(door Gijs Eijsink)
Aflevering 25: Leoni Janssen (48)
‘Ik sprak geen Twents, dat viel iedereen op’
Ze komt bijna nooit meer in Hengevelde, maar Leoni Janssen voelt zich nog altijd Hengeveldenaar. De herinneringen aan het dorp zijn haar dierbaar; aan de Nieuwstraat, aan de lagere school, kortom aan de tijd tussen 0 en 18 toen ze er opgroeide. Een jaar of zeven geleden was ze op een reünie van haar schoolklas en merkte hoe goed ze elkaar na al die jaren nog kenden. ‘Dan realiseer je je dat het allemaal heel vertrouwd is.’
NEDERHORST DEN BERG
Vanuit Malden verhuisden Joyce en Simon Janssen en hun éénjarig zoontje Tim begin 1975 naar Hengevelde. In mei van dat jaar werd Leoni geboren. Zeven jaar later volgde Kevin. De drie kinderen zijn intussen allang weg uit het dorp en ook Simon en Joyce lieten Hengevelde achter zich. Ze wonen sinds 2005 aan de Grundelweg in Hengelo. Leoni woont alweer 18 jaar in Nederhorst den Berg. Over een paar maanden verhuist ze met haar gezin naar het naburige Hilversum. Het gezin bestaat uit haar dochter Sophie van 15 en zoon Daniel van 14. Haar vriend die ze alweer ruim tien jaar kent, heet Lucien.
Hoe was het om op te groeien in de Nieuwstraat?
Leoni: ‘Rustig, leuk, gemoedelijk. Het was een andere tijd. Als je ziek was, verveelde je je dood. Je had twee tv-kanalen. Nu is het heel anders. Ik kende iedereen. Later in de stad keek iemand vreemd op als je hem of haar groette. We woonden op nummer 25, aan een plantsoentje. Iedereen knikkerde. In de buurt ging ik veel om met Denise ter Avest, maar meer nog met meisjes van mijn klas, Ellen Hafkamp, Bianca Wolters en Corinne Baak. Later ook Muriël Smulders en Sylvia den Hollander die mij kwamen versterken als import. Corinne was mijn beste vriendinnetje. Ze woonde aan de Needsestraat. Wij deden alles samen, inclusief paardrijden.’
Hoe was het op school?
‘Meester Zegger, Lucas, Weijermars. School was voor mij vooral een sociaal gebeuren. Wij waren de eerste import in het dorp. Daar is mijn liefde voor taal ontstaan. Want ik sprak geen Twents. Dat viel iedereen op. Van de vader van Corinne leerde ik Twentse woorden. Zonder dat hij het wist, kreeg ik zo een les in integreren. Daarna naar de Bouwmeester in Haaksbergen. Maar ik vond school helemaal niet interessant. Vooral de eerste jaren niet. Ik deed eerst vwo, daarna de havo. In de vierde bleef ik zitten.Toen pas ging het licht aan. Vanaf toen begon ik steeds meer te zien dat wat je op school leerde, te maken had met wat er daarbuiten allemaal nog te ontdekken viel. Na een jaar HBO in Nijmegen, ben ik daar op de universiteit Nederlands gaan studeren en kreeg ik steeds meer het gevoel van kom maar door! Achteraf denk ik dat die schooljaren geen succes waren door niet gediagnosticeerde ADHD en dyslexie. Ik bleek slimmer dan ik zelf lang gedacht heb.’
En daarna?
‘Ik ben op mijn achttiende weggegaan uit Hengevelde. In Nijmegen heb ik vijf jaar Nederlands en bedrijfscommunicatie gestudeerd. Daar ben ik verder in gegaan. Dat heeft geleid tot een bedrijf met de naam The BaaS Company. We adviseren internationale technologiebedrijven over communicatie- en marketingstrategie.’
Wat doen Tim en Kevin?
‘Tim is 49 jaar. Hij woont ín een stadje op een half uur rijden van San Francisco. Hij is getrouwd met Anke Pierik uit Bentelo. Ze hebben een dochter van zes, Ivy. Tim is oprichter en directeur van Sofar Ocean, een bedrijf dat de oceanen van de wereld met elkaar verbindt om een duurzamere toekomst mogelijk te maken. Het bedrijf met meer dan tachtig werknemers levert inzichten over de oceanen aan wetenschap, samenleving en industrie. Kevin (41) woont in een dorp in Zuid-Spanje. Hij is getrouwd met Drishya, die uit India afkomstig is. Kevin is muzikant. Ik ben aan het trainen voor een triatlon, de Olympische afstand. Nee, niet te gek. Tim en ik gaan die triatlon samen doen in september in Santa Cruz, Californië. Tim heeft dat al vaker gedaan, voor mij is het de eerste keer. Maar je kunt wel zeggen dat wij daar een gedegen Hengeveldse representatie vormen!’
Hoe herinner je je Hengevelde?
‘Als een gemoedelijk dorp, waar je in alle rust kunt opgroeien. We hadden zeven jaar geleden een reünie en dan ervaar je dat je elkaar heel goed kent en dat het allemaal nog heel vertrouwd is.’
Ben je voor altijd Wegdammer?
‘Ik voel me nog steeds een Hengeveldenaar. Ik zou me daar best weer thuis kunnen voelen als ik in de toekomst nog eens op een rustige plek zou willen wonen.’