Voor Altijd Wegdammer?
Honderden Wegdammers hebben in de loop der jaren de vertrouwde grond in Hengevelde en omstreken verlaten. Ze vestigden zich elders in het land of emigreerden. WegdamNieuws zoekt ze op. Wat doen ze, waar wonen ze, zijn ze vervreemd van het dorp of zijn ze in hoofd en/of hart nog steeds Wegdammer? Elke twee weken een aflevering van deze rubriek.
(door Arthur Schoneveld)
Aflevering 29: Marian Dijksen-Timmerman (66)
Marjan Dijksen-Timmerman is al in 1976 vertrokken, maar heeft niet lang geleden de banden met het dorp aangehaald, waarover later meer. Marian groeide op in een gezin met nog twee zussen en was een zogeheten ‘nakomeling’. Vader Johan Timmerman, bijgenaamd Plaat”nbakker was afkomstig uit Bentelo. Haar moeder was Marie Koebrugge, bijgenaamd Geije), afkomstig van de Wethouder Goselinkstraat, destijds nog Schoolweg. Daar waar het geboortehuis stond is tegenwoordig de familie Pelle gevestigd. Ook heeft Marian twee oudere zussen Ans en Els.
Ze is getrouwd met Hans Dijksen en moeder van Nienke (40), Annemiek (38), Jelle (34). Hieruit kwamen zes kleinkinderen, waarvan de oudste bijna 17 en de jongste 1 jaar is.
Vader werkte bij de HEMAF in Hengelo en moeder werkte bij het kasteel Twickel als huismeid. Vooral mijn moeder kon goed vertellen over haar werk. Ze had het over de hertjes die ze bij het kasteel zag. Hierdoor heb ik, ondanks dat ze al lang uit de tijd is, nog iets met hertjes. Nadat mijn ouders trouwden gingen ze aan de Slotsweg wonen. Het huis is er niet meer, maar stond (met gezicht naar Goorsestraat) op de plek waar Harrie en Gerard Kamp nu wonen, helemaal aan het begin van de Slotsweg. Hier liep vroeger nog een zandweg voorlangs. Het was een dubbelblok. Voordat mijn ouders kwamen woonde Koffie Mina aldaar. Mijn ouders huurden dat eerst en konden het kopen van Mina.
Aan de andere kant van het blok woonden Geit en Riky Rupert, zij gingen later naar de Bekkampstraat. Henny en Ciska Hemel kwamen er, zij gingen naar Bentelo. Als laatste woonde mijn zus Els er met Gerard Temmen.
Hoe ging het verder?
Helaas stierf mijn moeder al op haar 49e aan maag- en leverkanker. Mijn zussen waren 12 en 9 jaar ouder, dus toen mijn vader op mijn 18e overleed was ik alleen thuis.. Ik had al 5 jaar verkering met Hans en toen ging ik bij hem en z’n ouders inwonen in Goor. Dat was niet ideaal. We kozen ervoor om te trouwen en te gaan samenwonen in Neede. Deze kans kreeg ik vanuit mijn huidige werk toen, maar al twee jaar later kochten we de woning waar we nog altijd gevestigd zijn, aan de Leeuwerikstraat in Goor.
Hoe waren jouw jeugdjaren?
Die waren erg goed. Ik heb veel gespeeld bij Kamp ‘op de plas’ bij de putringen en het beton. We speelden veel met Wilfried en Irene Kamp, die overigens beide overleden zijn. Ik ging ook veel om met Harriët Broshuis. Ik ging een keer stiekem bij huis weg om daar te gaan spelen. Mijn moeder haalde me wel eens op en boos dat ze dan was, want ze zochten de hele middag waar ik uithing. Ook ging ik veel om met Els en Marian de Wit, zij wonen beiden nog in Hengevelde evenals Hannie Broshuis en Thea Brummelhuis waar ik veel te vinden was.
Ben je altijd met ze om blijven gaan?
Eigenlijk zijn we elkaar uit het oog verloren. Sinds twee jaar ga ik weer veel meer met hun om, mede hierdoor ben ik lid geworden van Vrouw Aktief. Erg leuk om buurmeisjes en klasgenootjes weer te spreken. Via Facebook Ine te Grefte kwam het contact weer op gang. We gingen een keer koffie drinken en van het een kwam het ander. Heel erg leuk dat dit weer in ere is hersteld, we zien elkaar weer regelmatig en het voelde gelijk weer goed.
Hoe zag je schoolcarrière eruit?
Ik volgde de lage school aan de Schoolweg. In de derde klas, nadat mama was overleden mocht ik bij tante Anne (Anne Koebrugge en Johan Hartgerink) tussen de middag een boterham eten. Zo kon ik over het Hoge Land (zat een pad) naartoe lopen. Tegenwoordig is dat langs Nollen en HEBO.
Vervolgens ging ik naar de Mavo in Delden. Vervolgens volgde vakantiewerk bij Marinus Kuipers, kantjes knippen bij de jurken. Hier ben ik twee jaar blijven hangen waarna ik vervolgens Eta Decor in Neede gewerkt. Daar kon ik de administratie doen, maar was vrij allround. Tot mijn 26e heb ik dat gedaan, waarna de kinderen kwamen. Toen ben ik tien jaar bij de kinderen gebleven om begin deze eeuw bij de Stoevalaer als schoonmaakster te gaan werken.
Na zeven jaar heb ik de opleiding gedaan als Helpende en heb nog met veel plezier gewerkt tot mijn 65e. Diverse mensen uit Hengevelde heb ik mogen verzorgen waaronder mijn juffrouw uit de eerste klas, juf Wassenberg en zuster Minnema. Dit vond ik toch wel heel bijzonder.
Met mijn 65e kreeg ik helaas Corona, hier heb ik veel last van gehad. Ik heb het nog wel geprobeerd, maar ben een jaar vervroegd met pensioen gegaan
Je hebt nu pensioen, hoe vul je de dagen?
Op dit moment ben ik ook mantelzorger, mijn man Hans heeft een nieuwe heup gekregen. Daarnaast fietsen we veel en brengen we bezoekjes aan mensen waar je eerder niet aan toe kwam. Zoals ik zei ben ik bij Vrouw Actief aangemeld. Erg leuk om die oude bekenden weerzien. We zijn elkaar een beetje uit het oog verloren en dan voelt het alsof je nooit bent weggeweest.
Verder zit ik op meezingkoor Ditisgōōrus in Goor, het eerdere smartlappen koor. Hier ga ik met heel veel plezier naartoe.
Wat zijn de verschillen tussen Goor en Hengevelde?
Heb je nog veel met de Hengeveldse Zomerfeesten?
De eerste jaren toen we getrouwd waren gingen we nog wel, ondanks dat we in Goor woonden. We zijn wel jaren naar het Schoolfeest in Goor gegaan, maar de laatste jaren ook niet meer. We gaan de laatste jaren op vakantie tijdens het Schoolfeest en dat bevalt heel goed.
Wat wil je nog kwijt aan de lezers van Wegdamnieuws?
Ik heb veel goede herinneringen aan Hengevelde, ondanks dat er 1976 weg ben gegaan en kom er nog graag.