Voor altijd Wegdammer?

Enkele weken geleden waren Harry en Ria 50 jaar getrouwd. Een prachtige gezinsfoto met de drie kinderen en de zeven kleinkinderen werd gemaakt bij De Bebseler in Goor, alwaar het feest werd gevierd.

Honderden Wegdammers hebben in de loop der jaren de vertrouwde grond in Hengevelde en omstreken verlaten. Ze vestigden zich elders in het land of emigreerden naar een ander land. WegdamNieuws zoekt ze op. Wat doen ze, waar wonen ze, zijn ze vervreemd van het dorp of zijn ze in hoofd en/of hart nog steeds Wegdammer? Elke twee weken een aflevering van deze rubriek.
(door Arthur Schoneveld)

Aflevering 6: Harry Wolbers (75)

Drie keer op rij topscorer van WVV

Harry groeide op aan de Kerkstraat die later de Beldsweg is geworden. Ook het huisnummer veranderde van 9 naar 13. Hij werd geboren als jongste zoon in een gezin met negen kinderen. Na het trouwen vestigde hij zich in Goor, waarover later meer.
Vader Johan Wolbers (geboren in 1909, overleden in 1977) en moeder Anna Wolbers-Kamp (geboren in 1917, overleden in 1995) waren er maar wat druk mee. Naast het runnen van het boerenbedrijf even buiten Hengevelde werden er ook negen kinderen geboren. We sommen ze op: Johan (78) in Hengevelde, woonachtig op het oudershuis met Wilhelmien Reimerink, Henk (76) woont in Hengevelde met José Hafkamp, Harry in Goor waarover later meer, Ria (overleden in 2021), Josefien (overleden in 1995), Gerda (70) woont Geesteren (Gld.), Ellie (69) woont op ‘t Zeldam, Ans (67) woont op ’t Zeldam en de jongste is Agnes (65), zij woont in Hengevelde met Frans Franke.

Hoe was het om op te groeien op jullie boerderij aan de Beldsweg?
‘Het was een mooie jeugd. We moesten altijd meehelpen op de boerderij, want we hadden van alles. Koeien, varkens en kippen. Honderden kalveren hebben we gehad en daarbij moesten de jongens helpen. ’s Morgens en ’s avonds voordat we naar school gingen, werd er ook geholpen op de boerderij. Hout halen voor de kachel, knollen trekken, alles moest gebeuren.
We liepen naar school via het erf van Slaghekke, langs Keuper en Heymer naar de Schoolstraat, thans de Wethouder Goselinkstraat.’

 

Het gezin Wolbers. Vlnr: Ria, Ans, Gerda, vader, Harry, Agnes, Elly, Henk, moeder, Josefien en Johan

Gingen jullie wel eens op pad met het gezin?
‘Op vakantie was er niet bij, maar wat wil je met negen kinderen. We gingen wel eens een dagje weg naar de Waarbeek, maar een vakantie was er niet bij. In de avond gingen we met de mannen meestal thuis kruisjassen. Thuis was altijd genoeg te eten, absoluut niet armoedig. Zelfs de hond kon altijd mee-eten. Thuis werd er dan ook geslacht. Mijn oom was slachter en kwam eens per jaar langs om een varken of koe te slachten. Het vlees bleef goed in de wekpotten waarin we ook pruimen, kersen vers hielden.
Later was er in het dorp een gezamenlijke diepvries achter Braakhuis. Daar moesten we ’s avonds nog wel eens vlees ophalen als de ouders er niet aan gedacht hadden.’

Wat kan je je herinneren van de lagere school?
‘Eerst hadden we juffrouw Loonen van de Diepenheimseweg en juffrouw Stronk uit Goor. Ik kan me ook nog meester Ten Dam uit Bornerbroek, juffrouw Wassenberg herinneren. Juffrouw Leusink emigreerde later naar Nieuw-Zeeland. Dan had je nog mevrouw Borre uit Bentelo. Meester Roorda vond ik een echte leraar, met Ten Dam kon ik wat minder.’

Wat ging je doen na de lagere school?
‘Ik heb de lagere Technische School in Haaksbergen gedaan. Met een groep van een man of twintig gingen we in die tijd die kant op en vertrokken vanaf café De Witte. Dat afgerond hebbende ging ik op mijn vijftiende jaar al aan het werk in de bouw. Later volgde ik nog wel avondcursussen. Mijn eerste werkgever was Scholten in Diepenheim, maar binnen een jaar werd ik al aangenomen bij Haafkes in Goor, die toen nog op ’t Zeldam zat. Na daar twaalf  jaar gewerkt te hebben, ben ik naar Thomasson Dura vertrokken. Ook daar werkte ik twaalf jaar. Vervolgens nog twintig jaar bij de grote Haafkes. Totaal heb ik 45 jaar gewerkt. Op mijn zestigste kon ik met de Vut-regeling. Van mijn 55ste tot mijn zestigste kon ik overigens vier dagen werken. Ik ben op dat moment begonnen met vrijwilligerswerk. Tien jaar was ik drager bij Tijhuis en ik rij voor de Stichting Franje, zo’n één à twee keer in de week.’

Met wie ging je veel om?
‘Dat was in mijn jonge jaren veel met de buurt. Naar school ging je met een grote groep. Je had geen echte grote vriendengroep in die tijd zoals je nu veel ziet. Uit de buurt ging ik veel om met Bennie Doeschot, dat was mijn beste kameraad. In 2001 is hij helaas overleden aan een hartstilstand.’

Kijk je met een goed gevoel terug op al die jaren in je geboorteplaats?
‘Zeker. Vooral op de jaren bij WVV’34. Ik werd drie jaar achter elkaar topscorer van de senioren. Ik speelde in het vierde en het vijfde. Theo Meijerink maakte nog een prachtige, grote houten beker, erg mooi dat hij dat deed. Eén keer ben ik overigens kampioen geweest. Dat gebeurde op het veld bij Twenthe Goor. Jan Eijsink had koekjes laten bakken, 500 stuks met WVV 5 KAMPIOEN erop, haha. Ondanks dat we gingen verhuizen naar Goor, ben ik WVV trouw gebleven. Toen Bennie Hummelink stopte bij de voetbal, ben ik ook gestopt. Bennie was overigens een perfecte trainer, daar heb ik vele jaren met plezier mee samengewerkt bij de club.
Daarna ben ik in Goor gaan volleyballen. Op de kop af was ik daar ook nog dertig jaar volleybalscheidsrechter bij de club. Met de nieuwe knie was het volleyballen voorbij en sindsdien tennis ik twee keer in de week.’

Het vijfde van WVV'34 rond 1975. Harry hurkend tweede van links naast zijn broer Johan die keepte in die tijd.

Je verliet Hengevelde, hoe is dat zo gekomen?
‘Dat ik Hengevelde verliet kwam meer door het werk. Mijn vrouw Ria Haverkate kwam van het Zeldam en wilde graag dichtbij blijven wonen. Haafkes waar ik werkte had veel werk in Goor en zo was het handig daar dichtbij te wonen. Haafkes wees me op een woning aan de Iependijk en daar hebben we 47 jaar gewoond. Toen wilden we graag gelijkvloers wonen en konden verhuizen naar De Havezate, ook dichtbij alle kinderen.’

Kom je nog wel eens in Hengevelde?
‘Dat is met verjaardagen bij de familie aan de Beldsweg. Ook met Franje ben ik er veel geweest. Mevrouw Hartgerink aan de Dorreweg haalde ik acht jaar lang elke woensdag op. Tot een paar maanden geleden, toen is ze naar Herfstzon gegaan. In overleg met zoon Tonnie heb ik haar met de Franjebus verhuisd, erg mooi dat ik daarvoor gevraagd werd.’

Wil je verder nog wat kwijt?
‘Als ik wat moet bedenken dan is het de benefietwedstrijd die we speelden in het stadion van Heracles, voor mijn nichtje Romaike Wolbers. We wilden 80.000 euro bij elkaar spelen voor een MS-behandeling en dat is gelukt met elkaar. Veel ondernemers en familie steunden haar en zelfs werd er geld opgehaald voor nabehandeling.’

Harry en Ria kregen een dochter en twee zoons.
Corine (49) is samen met Pieter en woont in Goor. Ze hebben samen drie dochters.
Raymond (44) is samen met Kristel en woont in Goor. Ze hebben samen een dochter en een zoon.
Laurens (41) is samen met Maureen en woont in Goor. Ze hebben samen twee zoons.

Theo Meijerink maakte een grote houten bokaal toen Harry opnieuw topscorer werd.
Drie seizoenen op rij topscorer van W.V.V.'34 in de jaren 70, de trofeeën heeft Harry nog altijd bewaard.
50 jaar getrouwd, de buurt heeft versierd zoals het hoort.