Voor altijd Wegdammer?

Honderden Wegdammers hebben in de loop der jaren de vertrouwde grond in Hengevelde en omstreken verlaten. Ze vestigden zich elders in het land of emigreerden naar een ander land. WegdamNieuws zoekt ze op. Wat doen ze, waar wonen ze, zijn ze vervreemd van het dorp of zijn ze in hoofd en/of hart nog steeds Wegdammer? Elke twee weken een aflevering van deze rubriek.
(door Arthur Schoneveld)

Aflevering 10: Wouter van Kessel (38)

‘Nog jaarlijks gezellig een avond bij elkaar’

Hij woont in Haaksbergen, maar groeide op in een traditioneel gezin in Hengevelde en woonde bijna al die tijd aan de Hekkemansbeld op nummer 28, samen met zus Marije en ouders Ron van Kessel en Hennie van Kessel – Bouwmeester.
We schrijven bijna al die tijd, want de eerste vier jaar van zijn leven speelden zich af in Neede.
Vader Ron groeide op in Nijmegen en is later in zijn jeugd verhuisd naar de Achterhoek, alwaar hij Hennie tegenkwam die uit Noordijk afkomstig is. Zij wonen nog steeds aan de Hekkemansbeld.

Wouter volgde de Hengeveldse Petrusschool, Twickel Delden, Borne en nadat hij zijn diploma had gehaald, vertrok hij naar de SMEOT in Hengelo, waar je kon leren en werken. Zijn stage werkte hij af bij de precisie industrie van Den Akker in Hengelo en nu, 22 jaar en een aantal overnames later, is hij nog steeds werkzaam bij de organisatie, al heet het tegenwoordig HTM- Aerotec.
“Door onder op de ladder te beginnen heb ik natuurlijk veel ervaring opgedaan. Sinds een jaar ben ik teamleider van de freesafdeling, HTM is een verspaningsbedrijf dat gespecialiseerd is in onderdelen te produceren voor de lucht en ruimtevaart”, licht Wouter toe.

Hoe kijk je terug op je jeugd in Hengevelde?
Ik vond het altijd geweldig, als we niet op school waren dan waren we wel aan het voetballen of met de crossfiets op de zelfgemaakte baantjes in het Flips bosje bezig. Het mooiste van mijn jeugd zijn de vele vrienden waar elke dag mee gespeeld werd, een groep die nog steeds uit dertien man bestaat. Ik ga nog steeds om met hen. Vroeger was het een grote groep en dat is nu nog steeds zo, ondanks dat een aantal elders woont.’

Je was vroeger in Hengevelde ook vaak sportief bezig, wat deed je zoal en doe je dat nog steeds?
“Ik heb tot 2018 met veel plezier gevoetbald bij W.V.V.’34 met wat mij betreft het mooiste jaar was dat we kampioen werden met het achtste en we met het team nog jaarlijks gezellig een avond bij elkaar komen. Ik heb ook nog een tijd gedart. Eerst bij Café de Witte en later nog bij café Varenbrink.
Crossen is ook altijd een grote hobby van mij geweest, maar dat doe ik ook niet meer. Hoewel ik op zaterdag wel in het crossbos meehelp bij training van de jeugd van De Hoeve als het nodig is.”

Kom je ooit nog terug in het dorp of is dat uitgesloten?
“Ik woon goed in Haaksbergen, maar zeg nooit nooit. Ik help jaarlijks ook nog tijdens de zomerfeesten bij de Technische Bar Commissie en kom zo heel af toe nog wel in de kroeg; dus blijf toch nog wel betrokken met Hengevelde.”

Hoe kijk je naar het dorp?
“Het mooie van Hengevelde is dat als er wat gebeuren moet of er is wat te doen, dat dan iedereen bereid is om wat te doen op welke manier dan ook. Er zijn veel vrijwilligers dus die pakken aan als het nodig is.”

En dan de slotvraag, ben je nog altijd Wegdammer?
Zo voel ik het wel, heb er altijd met veel plezier gewoond en kom er nog graag, dus ik voel me nog wel een Wegdammer, ja.”