Drie weken bouwvak zitten er weer op. En wat heb ik eigenlijk gedaan? Helemaal niets. Nou ja niets, bezig geweest met van alles en nog wat behalve met een vakantie vieren.  Dit ga ik dus niet weer doen. Als je vakantie hebt moet je er tussenuit. In ieder geval een paar dagen. Dan krijg je pas vakantiegevoel. Drie weken bij huis zitten,.. Tjonge jonguh dat is helemaal niks waard.

 

Het zit namelijk zo. Ik werd een tijdje geleden geconfronteerd met een paar opmerkingen over mijn columns. Ze waren slap, humorloos en zonder respect. Deze opmerkingen kwamen van Westerse kant, namelijk uit Amsterdam. Nu ben ik er heilig van overtuigd dat in het Westen mensen met humor, zelfspot en binnenpretjes rondlopen, want die vind je overal. Maar mijn columns waren dus niet van dat niveau en men had daar een nogal duidelijke mening over. Deze columnist zou niet verder komen dan dat boerengat Hengevelde en zal dus nooit de echte wereld ervaren. Amsterdam dus.

Ik dacht laat ik de stoute schoenen eens aantrekken en op ontdekkingsreis gaan. De echte wereld in. Een bamboestok en een plunjezak op de rug en daar ging ik. Lopend.. Want ik was namelijk nog nooit verder gekomen dan Hengevelde en van een trein of autobaan had ik nog nooit gehoord. Wisten jullie trouwens dat er een een raar ding over de rivier de Ijssel ligt? Ik had geen flauw idee.. Ik had me voorbereid op een zwemtocht, maar bij het plaatsje Deventer kon ik zo het wateroversteken, zonder ook maar enigszins nat te worden. Een voorbijganger vertelde mij dat dit een brug genoemd werd. Een tijd lang ben ik op die bewuste brug blijven staan. Er kwamen van die langwerpige voorwerpen onder mij door. Deze konden blijven drijven op het water. De ene zat vol met grind, de ander met grote bakken erop. Op één van die dingen stond zelfs een auto die ik in Hengevelde ook weleens gezien had. Echt fascinerend. Ik kon niet te lang blijven staan, want de echte wereld lonkte immers... Ik was op weg naar Amsterdam.

Na de ervaring in Deventer dacht ik dat ik alles al wel zo’n beetje gehad had., maar een paar kilometer verder doemde daar ineens een toren op. Een toren zo groot en zo hoog die ik alleen nog maar van plaatjes in boeken kende. Het bleek de Dom toren van Utrecht te zijn. Wat een gevaarte! Ik was eigenlijk al uitgeput van al het lopen, maar ik moest en zou die toren beklimmen. En ik heb het gedaan. Ik begon te klimmen, pas bij de 234ste trede kreeg ik een beetje heimwee naar het boerengat Hengevelde, maar eenmaal boven.. Ik wist niet wat ik zag. Ik kon zo ver kijken! Zo ver! Ik tuurde de horizon af enprobeerde alvast een glimp op te vangen van de echte wereld, waar ik nu toch echt dichtbij in de buurt moest zijn. Uiteindelijk werd mijn aandacht getrokken door wat anders… Ik zag in de verte van die hele grote pijpen waar wolken uitkwamen. Ik stond perplex. Dat waren dus de veroorzakers van de wolken bij ons in Hengevelde! Ik was oprecht verbaasd. Ons slechte weer kwam uit Utrecht.!  

Snel liep ik de ellendig lange trap weer af naar beneden om mijn tocht te vervolgen. Uiteindelijk had ik het gered. Hartje Amsterdam, midden op het Rembrandplein. Midden in de echte wereld.! Meteen kreeg ik een raar gevoel.  Ik werd een beetje sip van de aanblik van wat de echte wereld moest zijn. Ondanks dat ik middenin het feestgedruis stond, want ik was precies in het weekend van de Gay-pride in Amsterdambeland, kon ik niet warm worden van de echte wereld. Ik zag zwervers eten uit vuilnisbakken, politie op iedere straathoek, een frietkraam waar het vet vanaf droop en hoorde dronkenmansgelal uit 1 van de kroegen in de Jordaan. Was dit nu de echte wereld...?

Rot op man, De echte wereld bestaat niet. Of je nu in Jubbega, Sint Jans klooster, Amsterdam of Hengevelde woont, overal kun je mooie dingen vinden. Overal is wat te beleven, je moet er alleen zelf wat van maken. En humor.. Humor, die ligt op straat. Of je het nu leuk vind of niet. Tot volgende week!.