Kaas
Nou dat is onverwacht.. Dat we daar nou trots op zijn met zijn allen. Nederland staat toch bekend om zijn kazen. Ik wist niet eens dat men in andere landen ook kaas maakte. Käsekopf dat ik er rondloop.
Ja, de franse Camambert die ken ik ook nog wel. Maar mag je dat een kaas noemen? Als ik dat vreet voor een avondje stappen krijg ik steevast de vraag: “Goh was de pizzeria wel open ja? Heb je weer shoarma gehad”? Ik ben nog nooit iemand tegen gekomen die aan mij vroeg.. Hoe was je kaasplankje vanavond?
Bah ik hou helemaal niet van kaas. Ja, jonge kaas, maar daar houd het dan ook echt mee op. Een aardbei die te lang gelegen heeft noem je toch ook geen belegen aardbei, om hem vervolgens onder te spuiten met slagroom en sensueel bij je vriendin in de mond te drukken.. Gadverdamme!
Eerder ging ik nog wel eens naar de markt in Hengevelde. Met een boodschappenlijstje die ik van huis had meegekregen. Bij de kaasboer kreeg je nadat je besteld had meestal de vraag: Mag het ietsje meer zijn? Ik antwoordde altijd, Nee doe maar de helft minder. ‘T is wel goed zo..De rest is fooi. Sorry daarvoor nog mamma.
In Hengevelde hebben we ook een echte kaasboer. Gelukkig staat deze boer een eindje buiten het dorp. Je moet er toch niet aan denken dat je door het dorp heen fiets en de bedwelmde lucht van schimmelkaas, oude kaas en zweetvoetenkaas onder je neus hangt.
Toch heeft dat winkeltje wel iets. Altijd, voortdurend, elke keer, steevast, als je bij de kaasboer naar binnen loopt is er niemand. Helemaal niemand! In de verte hoor je de kaasmachines lopen en plots gaat de deur open en staat de verkoper of verkoopster voor je. En wat me altijd direct opvalt. Ze hebben laarzen aan,en geen kleintjes. Nee, die zijn minstens 4 maten te groot! En dan bekruipt mij een beklemmend gevoel. Ik weet nu eindelijk ook waar de zweetvoetenkaas en de schimmelkaas ligt te drogen als ze gemaakt zijn. Voor in de punt van de laarzen van die kaasboer. Aah bah, Op zo’n moment wist ik zeker dat ik echt alleen voor de nieuwe aardappelen kwam.
In Bentelo hebben ze tenminste een fatsoenlijk streekproduct. De wijngaard van de familie Visser. Wat op zich best al opmerkelijk is de familie Visser die een wijngaard heeft. Maar wijn is tenminste een product wat er toe doet. Van wijn wordt je geen chagrijn!
En weetje wat trouwens ook vieze dingen zijn? Kakkerlakken. Dit is trouwens helemaal niet vreemd. Heb je wel gezien hoeveel kaas er in zitten!
Tot volgende week!
Oh ja..En wat muziek betreft.. Wat ik helemaal een scheit band vind..: K’choise!