Het kan zijn dat ik een beetje raar klink, vanmiddag werd ik overmand door een verkoudheid die bij mij insloeg als een meteoriet bij heldere hemel. Geen 1000 gewonden gelukkig , echter wel maarliefst één slachtoffer, laat ik daar nu net bij zitten. Toch heb ik nog geen zin om ziek te worden. Maar toch voel ik me een beetje fiesterig. Of ploerig.  Sloerig elk wal een betje.  Kneuterig, kwakkelig. Joa ik bun echt vrusterig ma’j wa zeg’n, of joa zeg ma gerust miesterig, of elk ok wal een betje konkelefoezelig, Ik weet niet hoe ik het moet zeggen maar ja ik veul mie luk wrange, Gottomme joa,  ik ben echt weekzereg..Ik wil mie nie anstel’n; ma kearl wat vuel ik mie poesterig. En of dat nog nie aln’s is.. veul ik mie ok nog lammeneurig.
Moeij toch heurn wat kui’j op velle manier’n zeek weer’n. Man ai’j der niet snotterig van bunt dan woi-‘j der wa kwalsterig van.
Maar ja hoe krijg je dat nu te pakken zomaar. Ik dacht dat ik de carnaval wel overleefd had, maar misschien zijn het wel een beetje naweeën. Maar ik moet ook niet zo zeuren, want het gaat ook best nog wel. 

Na de carnaval is er trouwens nog wel heel veel gebeurd. Ik zag tussen neus en lippen door deze week, dat het wereldrecord kussen verbroken was. Een Taiwanees stel heeft elkaar 58 uur, 35 min en 58 seconden gekust. Ik dacht, voordat ik naar de carnaval in Oldenzaal ging ook even dat wereldrecord te verbreken, maar als ik geweten had dat dit record 3 dagen daarna alweer verbroken zou worden door een stelletje Thaiwanese loempiaboeren had ik beter geen poging hoeven doen. Nou, ik heb die foto gezien hoor van dat kussende stel. Serieus ik heb echt medelijden met die man. Het lijkt er zelfs op dat die vrouw tijdens het zoenen is overleden. Goeiedag zeg! Wat een.. ja.. hoe zal ik het zeggen. Ze zag er in ieder geval een beetje fiesterig uit op die foto. En ok wa een betje poesterig trouwens.

En dan was er nog het schandaal rond het paardenvlees hè, dat is toch ook niet te geloven. Maar ik had daar altijd al wel zo’n beetje een vermoeden van. Dat het qua rundvlees in de verpakking allemaal niet klopte.

Ik was ooit een keer in London, dt is al wel een hele tijd terug mensen, dgaan we wel even 7 jaar terug in de tijd. En ik kan je verzekeren toen was het paardenvleesschandaal al aan de gang. Moet je horen, ik stond daar midden in Londen in een supermarkt op zoek naar een lekkere biefstuk. Ja,je kunt het je niet voorstellen maar het is echt waar. Ik liep daar naar de vleesafdeling en mijn oog viel op een naar mijn mening echt een zeker lijkende stukje biefstuk van de rund. Maar ik was in Londen en ja;ik was toch niet helemaal zeker van mijn zaak, dus ik vroeg heel netjes aan de dame van de vleesafdeling: What kind of meat is that? En het enige wat zij toen zei was: “Pardon?” Ja precies.. had ik het dus toch mis met mijn rundvlees. En alsof dat nog niet alles is.

Op de terugweg van Schiphol van datzelfde tripje naar Londen, reed ik op de A1 achter een auto met paardentrailer. En dat duurde natuurlijk allemaal veel te lang, dus haalde ik hem in. En ach, het was mooi weer en die bestuurder had het raampje open, maar ook de muziek knetterhard aan. En wat voor muziek hoorde ik? : “Koekalverij, een boer die is er bij, Achter in het land, of op de boerderij” . Dat kon geen zuivere koffie zijn! Dus eigenlijk is het allemaal niet zo verwonderlijk dat dit nu allemaal aan het licht komt.

Al met al een bewogen weekje, eindigend met een meteorietinslag. Nou dat beloofd wat voor komende periode!

Tot volgende week!