60 jaar WHC: Maak kennis met Ida Asschert

𝗠𝗮𝗮𝗸 𝗸𝗲𝗻𝗻𝗶𝘀 𝗺𝗲𝘁: 𝗜𝗱𝗮 𝗔𝘀𝘀𝗰𝗵𝗲𝗿𝘁
In aanloop naar ons 60-jarig jubileum hebben we verschillende leden en oud-leden geïnterviewd die nauw betrokken zijn (geweest) bij WHC. Deze keer spreken we met Ida Asschert, zij deelt haar mooiste herinneringen en haar liefde voor de club, die nog altijd sterk aanwezig is!

𝐇𝐨𝐞 𝐛𝐞𝐧 𝐣𝐞 𝐯𝐞𝐫𝐛𝐨𝐧𝐝𝐞𝐧 𝐦𝐞𝐭 𝐖𝐇𝐂?
Mijn reis met WHC begon vanaf de eerste oprichting en vervolgens bij de heroprichting. Ik heb gehandbald tot mijn 47ste, en ben nu nog steeds actief bij de Walking Handbal, die ik samen met Karin ten Heggeler heb mogen opzetten.

𝐖𝐚𝐭 𝐳𝐢𝐣𝐧 𝐞𝐞𝐧 𝐩𝐚𝐚𝐫 𝐯𝐚𝐧 𝐝𝐞 𝐦𝐨𝐨𝐢𝐬𝐭𝐞 𝐦𝐨𝐦𝐞𝐧𝐭𝐞𝐧 𝐝𝐢𝐞 𝐣𝐞 𝐡𝐞𝐛𝐭 𝐦𝐞𝐞𝐠𝐞𝐦𝐚𝐚𝐤𝐭 𝐦𝐞𝐭 𝐝𝐞 𝐜𝐥𝐮𝐛?
Er zijn zoveel mooie herinneringen met WHC. Zoals bijvoorbeeld het kaarten na de training met een “beetje” citroenbrandewijn, dat eigenlijk niet geschonken mocht worden! Maar daar zorgden we dan zelf wel voor. Daarnaast blijft de derde divisie een super mooie tijd: een goed en gezellig team.

𝐖𝐚𝐭 𝐛𝐞𝐭𝐞𝐤𝐞𝐧𝐭 𝐝𝐞𝐳𝐞 𝐜𝐥𝐮𝐛 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐣𝐨𝐮 𝐩𝐞𝐫𝐬𝐨𝐨𝐧𝐥𝐢𝐣𝐤?
WHC is voor mij natuurlijk onvergetelijk als club. Ik heb zoveel uren in de sporthal doorgebracht, vooral toen ik training gaf, was ik vier avonden per week in de sporthal te vinden.

𝐇𝐨𝐞 𝐳𝐨𝐮 𝐣𝐞 𝐝𝐞 𝐬𝐟𝐞𝐞𝐫 𝐛𝐢𝐧𝐧𝐞𝐧 𝐝𝐞 𝐜𝐥𝐮𝐛 𝐨𝐦𝐬𝐜𝐡𝐫𝐢𝐣𝐯𝐞𝐧?
De gezelligheid en de goede organisatie maken WHC uniek. Zowel voor volwassenen als de jeugd is alles goed geregeld.

𝐇𝐨𝐞 𝐳𝐢𝐞 𝐣𝐢𝐣 𝐝𝐞 𝐭𝐨𝐞𝐤𝐨𝐦𝐬𝐭 𝐯𝐚𝐧 𝐝𝐞 𝐜𝐥𝐮𝐛 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐣𝐨𝐮? 𝐄𝐧 𝐰𝐚𝐭 𝐳𝐨𝐮 𝐣𝐢𝐣 𝐝𝐞 𝐜𝐥𝐮𝐛 𝐰𝐞𝐧𝐬𝐞𝐧 𝐯𝐨𝐨𝐫 𝐝𝐞 𝐭𝐨𝐞𝐤𝐨𝐦𝐬𝐭?
Ik kan niet in de toekomst kijken maar ik denk dat de club nog steeds goed in elkaar zit en veel leden heeft, ondanks vele andere sporten die er zijn. Dat hadden we eerder niet! En dat we na de walking handbal zelf naar de kantine ons drankje kunnen pakken, allemaal op vertrouwen. Dat is toch fantastisch.

Ik wens WHC nog vele jaren van speelplezier, met nu en dan een aantal kampioenen, een goed bestuur en vooral veel gezelligheid. Ik geniet zelf nog steeds de zaterdagavonden thuiswedstrijden