Het plan klopte als een bus: Finale!

Het was druk op op sportpark de Mors in Delden

WVV’34 heeft vanmiddag in de halve finale tegen sv Delden gewonnen door de strafschoppen na de verlenging beter te benutten. Na de reguliere speeltijd was de stand 0-1 voor WVV’34, maar de groen gelen lieten zich in de extra tijd nog verrassen met een late gelijkmaker. WVV’34 had in de 90 minuten daarvoor nagenoeg niets weggegeven. Een compliment aan de technische staf die het strijdplan uitstekend had voorbereid.

Eerste helft
Onder grote publieke belangstelling begon het duel met twee afwachtende ploegen, die vanuit een compacte organisatie op zoek gingen naar de omschakeling. Tot veel kansen kwam het niet, in de eerste van de wedstrijd was na 26 minuten voor Mahmoud Jaafil maar hij stuitte op keeper Twan Eijsink. Even later overkwam Stan Aarnink hetzelfde, WVV’34 gaf niets weg tot dat moment, op enkele vrije trappen na.
En dat bleef zo voor rust, WVV’34 stond goed in de eerste helft waarbij het zichzelf had had kunnen belonen.

Tweede helft
Het leek op een wedstrijd onder het motto van: Wie scoort is winnaar: En zo maakte Gijs Pierik in de 56e minuut op aangeven van Stan Aarnink de 0-1. Na een fraaie aanname kreeg hij de bal met buiten kantje rechts over de keeper.
WVV’34 bleef goed in de organisatie voetballen en daar waar een gaatje viel liet keep Tom Pierik van zich spreken. Zijn broer Gijs was de spil in de aanval, hij wist de bal vast te houden en zo nodig de uitgestelde pass te geven.
Dani Morsink, die de koning van de tweede bal was en Luuk Lentelink met Gijs Brummelhuis feller dan ooit. Tom Brummelhuis kwam helemaal los als aanvoerder en zo ontstond er iets onoverwinnelijks bij de Wegdammers.
Opvallend was wel  de plek van Mahmoud Jaafil, die op de omschakel momenten te grote afstanden moest afleggen om gevaarlijk te worden in de diepte.

Glanzparade
Het eerste schot op doel van de thuisploeg was pas in de 86e minuut van sv Delden: “Glanzparade” keeper Tom Pierik!
De spanning liep op in de slotfase met overtredingen over en weer.

1-1
Een siddering van angst bij iedereen die WVV’34 lief was, de bal leek in de 89e minuut op de stip te gaan vanwege hands maar de bal ging op rand 16. De vrije trap leverde niets op maar een minuut later in de extra tijd was het alsnog raak. Eén bal wordt van binnen het doelgebied ingekopt waarbij keeper Tom er niet goed uit zag. Had hij uit moeten komen? 90 minuten nagenoeg niets weggegeven en dan valt hij alsnog.

Invaller Thomas Wegdam kwam hoger

Verlenging
WVV’34 had het moeilijk in de eerste helft van de verlenging. Het kwam amper nog aan aanvallen toe, Delden raakte de lat en WVV’34 had aanvallend ingeleverd met het wisselen van Mahmoud Jaafil en Gijs Pierik vanuit de spits naar het middenveld verhuisde.
Op naar het laatste kwartier van het seizoen?

Ook hier zat de dekselse keeper van sv Delden Twan Eijsink weer tussen

Tweede helft verlenging
Ook daar zag het er geen moment naar uit dan WVV’34 een doelpunt zou maken in deze slijtageslag, waarbij bijvoorbeeld Dani Morsink het veld vanwege kramp moest verlaten.
Maar er stond wel een team dat knokte voor iedere bal en nog steeds weinig weg gaf.

Dus op naar de strafschoppen.

Strafschoppen
sv Delden had de winnende op de schoen, WVV’34 had er 1 gemist maar Delden gaf op het beslissende moment niet thuis. Uitgerekend oud WVV-er Jesse Beukert miste daarna de beslissende strafschop:

WVV’34 naar de finale komend weekend!

sv Delden – WVV’34 1-1
WVV’34 wint na strafschoppen

Doelpunt Gijs Pierik

Tom Pierik – Tom Grobben – Luuk Lentelink – Gijs Brummelhuis – Tom Brummelhuis – Barten Tijhof (90 Wouter Horstink) – Stan Aarnink (84 Martijn Baas) – Dani Morsink (105 Salah Ouda)  – Robin Rikkert – Gijs Pierik – Mahmoud Jaafil (76 Thomas Wegdam)

Vanuit de groep kwam nog de opmerking:
“Als je het verslag maakt hé, mag ook genoemd worden dat de houding van beide verenigingen reclame voor het amateurvoetbal was in deze 3 wedstrijden!”

De wedstrijd begon later, de hoekvlag was niet helemaal goed......
Links Jesse Beukert die een prima wedstrijd speelde maar op een cruciaal moment niet thuis gaf
Bertie houdt van luxe met zijn Carelshaven; En hij was weer voor allebei!