Hoe Christiaan Roorda voetballen al 50 jaar volhoudt!

Tijdens de Gala-avond op 1 juli werd Christiaan Roorda al in het zonnetje gezet vanwege zijn jubileum. Niet zomaar een jubileum, maar een jubileum van 50 jaar spelend lid. Dergelijke jubilea zien we niet vaak en het voetbalgala was ook nog eens de exacte dag van 50 jaar spelend lidmaatschap bij W.V.V.’34. Reden te meer om deze nog steeds fitte voetballer te interviewen. Want hoe houd je 50 jaar voetballen vol?

Na deze vraag begint Christiaan te lachen. “Ja geluk hebben he haha. En omdat je het spelletje mooi vindt, anders stop je er mee.”

Dus al 40 jaar bijna elke zondag voetballen?
“Daar heb ik geen moeite mee, bij ons wordt het niet laat s ’avonds. Dat was eerder wel zo maar toen voetbalde ik nog in de selectie. Mijn vrouw Bianca werkt in de zorg, dus zij moet vaak op zondagochtend werken. Ik kan dan prima een potje gaan voetballen”.

Wat is het hoogste waarin je hebt gespeeld?
“Het 1e elftal, daar heb ik één jaar vast ingezeten en andere jaren wel enkele wedstrijden mee gedaan. Dat was rond 1986 volgensmij, toen was ik rond de twintig jaar. Daarna ben ik namelijk veel op karwei gegaan en had ik geen tijd meer om te trainen. Ik had nog het geluk dat ik in het 2e mee mocht doen, zonder te trainen haha. Ik ben begonnen toen ik zeven was. Nu kan dat met vijf of zes jaar al. Het eerste jaar was alleen maar trainen, dan waren er vier trainers. Twee ken ik er nog van, dat waren Alfons Assink en Harrie Lentelink. Die namen dan een man of zeven mee en dan ging je trainen in de hoek van het veld.”

Wat is een verschil met het voetbal van 50 jaar geleden en nu?
“Toen wij in de selectie voetbalden had je het eerste en het tweede en je had het derde en het vierde elftal. Het eerste en tweede werden getraind door dezelfde trainer. Op zondag was hij dan eerst in de ochtend coach en daarna in de middag. Trainers die ik bijvoorbeeld heb gehad waren Jan Verdriet, Gait Plas, Jan Lentink en Gerrit Put”.

Je bent in de loop van de jaren ook trainer geweest, hoe ging dat?
“In 1995 ben ik leider geweest van een D-eftal. Tien tot 15 jaar later van eerst de F en daarna de E. Dat was in de periode dat mijn zoon Mart begon met voetallen. Zelf vond ik leider zijn mooier dan trainer. Het grote nadeel was dat ik vaak geen auto op zaterdag tot mijn beschikking had. Als Bianca moest werken dan moest ik uit spelen met de jongens. Dan kon ik soms Hans zijn auto mee krijgen, maar dat is niet ideaal. Toen dacht ik van: ik ga wel training geven. Elke dinsdagavond, dat ik heb ik een jaar vijf gedaan. Dat was in de tijd dat Gerrit Put jeugdcoördinator was”.

Hoelang wil je nog doorgaan met voetballen?
“Ik heb altijd gezegd, zolang ik nog een eerste helft voetbal kan ik ook nog wel meedoen. En dat doe ik nog steeds dus haha. Maar de jongens gaan soms te hard lopen. Dat komt gewoon omdat er te weinig oude spelers zijn. Als je spelers hebt van dezelfde leeftijd is dat mooi. Maar zolang ik het nog allemaal kan volhouden blijf ik mooi nog een paar jaar doorgaan.”

Christiaan, nogmaals van harte proficiat met het 50-jarig jubileum en blijf vooral nog jaren voetballen!

(bron: www.wvv34.nl)