Wegdammers sportief actief: Elders (1)

Verschillende (oud-)spelers en trainers die ooit het groen-geel van WVV’34 droegen, zijn inmiddels actief bij andere clubs in de regio. In deze miniserie spreken we deze sportieve Wegdammers over hun voetbalpassie, hun loopbaan buiten het dorp en de band die ze nog voelen met Hengevelde.

Hoe kijken ze terug op hun tijd bij WVV’34? Wat hebben ze geleerd, wat zijn hun ambities, en komen ze ooit nog terug op het oude nest? Vandaag in deze rubriek:

Hamoudi Jaafil

Hij is bezig aan zijn vierde seizoen bij vv Bentelo. In zijn debuutseizoen als hoofdtrainer werd Hamoudi kampioen met het eerste elftal in de 5e klasse.
In de 88^e minuut was het jeugdspeler Teun Hof die heel Bentelo tegen vv ’t Centrum in extase bracht, inclusief trainer Hamoudi Jaafil!

Hoe kijk je terug op je tijd bij WVV’34?
“Ik heb bij WVV een geweldige tijd gehad. Voetballen met vrienden en fijne mensen om je heen. Ik heb er veel geleerd en vooral veel plezier gehad”.

Wat is je mooiste herinnering aan je tijd bij WVV’34?
“Het kampioenschap in de 3e klasse onder Jeroen Kiepman is voor mij het absolute hoogtepunt, zonder daarmee andere trainers tekort te willen doen. Dat seizoen was heel bijzonder. De groep die we hadden maakte dat elke zondag een feestje was. En als je drie speelrondes voor het einde van de competitie nog zeven punten achter staat op de koploper en dan toch de titel pakt, is dat ongekend”.

Wat is het grootste verschil tussen je huidige club en WVV’34?
“Qua vereniging zie ik weinig verschil. Zowel Bentelo als WVV hebben een prachtig sportpark en veel vrijwilligers die zich volledig inzetten voor de club. Op voetbalgebied merk je wel verschil: WVV speelt al jaren op een bepaald niveau en die ploeg is daardoor wat volwassener. Bij Bentelo zijn we nog jonger en minder ervaren, maar we zetten met deze groep mooie stappen”.

Wat mis je het meest aan WVV’34 of aan Hengevelde?
“Het meest mis ik de kleedkamerhumor. In mijn huidige rol krijg ik dat natuurlijk minder mee. Als trainer hoef je ook niet alles te weten, maar het lachen en dollen samen in de kleedkamer mis ik wel. Verder hoef ik WVV niet echt te missen, want ik speel nog steeds mee in het 35+ team”.

Hoe zou je jouw voetbal- of trainersstijl omschrijven?
“Ik vind dit een lastige vraag. Natuurlijk wil je als trainer aantrekkelijk en aanvallend voetbal spelen , dat wil iedereen. Ik probeer de tegenstander zo snel mogelijk onder druk te zetten, maar kijk ook goed naar de tegenstander en wat er in een specifieke wedstrijd nodig is. Over het algemeen herken je aan mijn teams dat er met veel energie en passie wordt gespeeld”.

Wat is de mooiste wedstrijd die je tot nu toe hebt meegemaakt?
“De thuiswedstrijd van Bentelo tegen ’t Centrum, onze kampioenswedstrijd in mijn eerste jaar als trainer. De spanning, de sfeer en alles eromheen: geweldig!”

Zou je ooit terug willen keren naar WVV’34 als trainer of in een andere rol?
“Natuurlijk zou ik ooit trainer willen worden bij WVV. Maar alles op zijn tijd. Op dit moment zit ik goed op mijn plek. Ik moet nog veel stappen zetten als trainer, en de toekomst zal uitwijzen wat er nog komt”.

Wat vind je het mooiste aan vv Bentelo?
“De betrokkenheid van de mensen. Veel mensen leven mee met de club. In de kantine is er bijvoorbeeld een tafel waar de ‘oude garde’ zit, een geweldige plek waar je altijd kunt lachen en mooi kunt praten over voetbal. Daarnaast ben ik erg blij met mijn spelersgroep: een jonge, gretige en leergierige selectie. Dat maakt het prettig werken en de onderlinge sfeer is goed. Daar hecht ik veel waarde aan”.

Voetbalstellingen

Spelers mogen best hun mening geven tegen de scheidsrechter.
“Nee, concentreer je op je eigen spel. Anders is het verloren energie”.

Een trainer moet niet te amicaal zijn met zijn spelers.
“Ik vind dat je als trainer vooral jezelf moet zijn. Hoe je met spelers omgaat is persoonlijk en verschilt per trainer”.

In de jeugdopleiding moet prestatie ondergeschikt zijn aan plezier.
“Plezier is het allerbelangrijkst. Tegelijk vind ik dat ook jeugdspelers mogen leren omgaan met winst en verlies. Soms slaat de KNVB wat door met nieuwe regels”.

Een speler die structureel niet twee keer traint, hoort ook niet in de basis.
Dat ligt aan de situatie. Als iemand door werk, school of familie niet kan trainen, heb ik daar begrip voor. In alle andere gevallen: nee.

In elke selectie hoort minstens één clown te zitten.
“Absoluut!”

Teambuilding is net zo belangrijk als tactiek.
“Zeker. Spelers moeten met een goed gevoel het veld in gaan. Je kunt nog zo’n mooi tactisch plan hebben, maar als de spelers niet lekker in hun vel zitten, wordt het lastig”.

Supporters maken het verschil, ook op laag amateurniveau.
“Ik ben ontzettend blij met de supporters die wekelijks aanwezig zijn, dat voelt goed. Maar ik denk niet dat het op ons niveau echt verschil maakt in de uitslag. Op een hoger niveau is dat wel zo. Begrijp me niet verkeerd: hun steun, thuis en uit, waardeer ik enorm”.