Van Commerciële Economie aan het Saxion naar: Met de “poten in de klei” staan

Ergens in maart van dit jaar kwam bij de redactie van Wegdamnieuws de vraag van Sjoerd Pierik binnen; “Ik had een vraag: schrijven jullie bij Wegdamnieuws wel eens een zakelijk artikel op verzoek? Bijvoorbeeld over een bedrijfsovername?”
Dat roept vragen op. Iemand die met de opleiding Commerciële Economie aan het Saxion in Enschede verder gaat in de bouw.

Wat maakte het dat jij dacht: Ik ga het bedrijf van pa overnemen?
In november 2022 ben ik van baan gewisseld en die stap pakte niet goed uit. Ik had het niet naar mijn zin bij mijn nieuwe werkgever omdat ik praktisch ben ingesteld. Echter was dit voornamelijk een zittende kantoorbaan. Doordat ik het niet naar mijn zin had, wilde ik maar wat graag lekker aan het werk en met de spreekwoordelijke “poten in de klei” staan.
Het eerste idee was: “ik bel één van de aannemers uit de buurt en vraag of ze er iemand bij kunnen gebruiken op de bouw.” Naar mate ik verder aan het denken kwam dacht ik: ik kan ook bij Pa in de leer gaan en langzaam het stokje overnemen. Dan heb je ook nog een stukje ondernemerschap, organisatie en handel. Wat ik ook erg leuk vind. Pa wil het minder maken omdat hij 65 is, terwijl er nog werk genoeg is. Voor mij een goed moment om van een ervaren kracht te leren.
Het idee om in de bouw te gaan werken komt omdat ik tijdens de bouw van ons eigen huis veel waardering heb opgedaan voor de bouw, het is een branche waarin mooie dingen worden gerealiseerd. Tijdens mijn school- en studietijd zag ik dat toch anders denk ik. In mijn vrije tijd heb ik naast school ook veel op de bouwen gewerkt van mijn vader. Toen ik aan het werk was na mijn studie vond ik het ook leuk om ’s avonds nog te bouwen bij mijn broer zijn huis en later ook aan ons eigen huis aan het Rosveld. Deze 2 onder 1 kap woning hebben we geheel in de vrije tijd gebouwd samen met onze buren. Zonder dat ik het me toen realiseerde, is het toch de aanleiding geweest om met het bedrijf van pa verder te gaan denk ik. Doordat ik het niet naar mijn zin had bij mijn oude werkgever is het ook concreet geworden.

Inmiddels ben ik 3 maand “op de bouw” aan het werk en het bevalt heel erg goed!

Hoe zag jouw carrière er tot nu toe uit?
Ik heb voor de firma Mennens in Hengelo aan het einde van mijn studie een afstudeeropdracht gedaan en ben daar ook afgestudeerd. Aansluitend ben ik bij Mennens aan de slag gegaan als Projectcoördinator. Daar verkocht ik en droeg ik bij aan de realisatie van hijsinstallaties, voor in fabrieken en werkplaatsen. Ik wilde een keer een stap maken en ben gestart als projectmanager voor een bedrijf in procestechniek. Daar heb ik 4 maanden gewerkt alvorens ik besloot bij pa in het bedrijf van pa te stappen.

Iedere generatie groeit op in andere omstandigheden met andere uitdagingen. De nieuwe generatie heeft vaak een andere kijk op het leven dan de oudere generaties. Een andere kijk op mensen, op de wereld, op werk, vrije tijd, ondernemen, tradities. Wat zijn bij jullie de grootste verschillen?
Ik zie daar niet zoveel verschillen in eerlijk gezegd bij mij en mijn vader. We besteden bijvoorbeeld (los van elkaar) veel tijd aan dezelfde dingen buiten het werk: voetbal, schaatsen en skiën. Nee, ik zie daar niet zoveel verschillen in.

Wat denk je wat je allemaal nog zou moeten leren?
Veel. Pa heeft veel ambachten in de vingers: Tegelen, metselen, timmeren, vloeren smeren en nog veel meer. Ik ben niet van plan om dit ook allemaal te kunnen, bepaalde zaken ga ik ook zeker uitbesteden.
Vooral in de ruwbouw wil ik veel dingen zelf gaan doen en in de vingers krijgen. Belangrijkste is dat ik dan goed helder heb: Wie, wat en wanneer. Dat alles en iedereen op de bouw goed door kan.
De komende jaren, op de momenten dat pa nog dagelijks aan het werk is wil ik ook voornamelijk gebruiken om vaardigheden te leren van hem en andere zzp’ers waar hij mee werkt.

Wat is jouw doelgroep denk je over twee jaar?
Pa heeft vooral agrarische bedrijven als klanten. Ik ga er zeker voor om het vertrouwen van die klanten te behouden en zal hun klussen ook zeker aanpakken. Toch denk ik dat de particuliere sector en dan met name de nieuwbouw meer kansen biedt. Er is een groot woning te kort in Nederland dus er zal gebouwd moeten worden.
De boeren hebben het daarentegen niet makkelijk en de mogelijkheden om uit te breiden zijn beperkt.

Wat zou zo maar jouw motto kunnen zijn wat bedrijf betreft?
Een motto heb ik nog niet, maar het zou iets kunnen zijn van: mooi voor elkaar.
Met elkaar toe werken naar iets moois. Alleen kun je het niet en met elkaar is het ook nog eens een stuk gezelliger.

Wat zie jij als valkuilen voor de toekomst?
Valkuilen zie ik niet zo zeer, ik wil vooral mooie dingen gaan bouwen samen met pa en andere zzp’ers of lokale onder aannemers. Wat ik wel als gevaar zie, zijn de toenemende regels en procedures die opgelegd worden: stikstof, hoge rentes, onderzoekskosten, vergunningstrajecten die uitgebreider worden. Dit maakt het plan om een huis te (ver) bouwen er niet eenvoudiger op voor een opdrachtgever, waardoor men er misschien wel vanaf ziet.

Wat zou jij potentiële klanten mee willen geven over je bedrijf?
Dat ik wel van een uitdaging houd. Ondanks dat ik zelf weinig ervaring in de bouw, wil ik graag klussen aanpakken en er wat moois van maken. Ik heb mijn vader naast me staan met meer dan 40 jaar ervaring in de bouw, hierdoor kunnen we veel realiseren.
Pa heeft in het verleden mooie dingen gebouwd en daar is hij soms  een beetje bescheiden over. Kijk over een tijdje maar eens op de nieuwe website: www.bouwbedrijf-pierik.nl. We zijn er mee bezig!
Ik denk graag mee met iedereen zijn ideeën!

Hoe zou je de samenwerking met je vader willen karakteriseren?
Open, je bent veel samen op de bouw dus je kunt het over van alles hebben. Dat hebben we voor we aan de samenwerking begonnen ook gezegd, als je het ergens niet mee eens bent of iets dwars zit over de gang van zaken. Spreek het uit!
En dat gaat uitstekend.

Zo wil ik ook met klanten en leveranciers werken, een open en eerlijk verhaal. Als je het er niet mee eens bent, spreek het vooral uit naar elkaar.

Het grootste voordeel van een familiebedrijf overnemen vormt meteen ook een nadeel: je kent je familie door en door. Daardoor weet je al veel van de onderneming. Tegelijkertijd is het het beste om privé en zakelijk gescheiden te houden. Want het is zonde als de familieband beschadigd raakt door de overname.

Het komt voor dat ouders worden opgevolgd in het bedrijf, maar dat ze nog een stevige positie blijven houden in het bedrijf. Als nieuwe generatie kun je daar veel last van hebben. “Twee kapiteins op één schip, dat werkt niet”. Hoe zie jij dit?
Ik zie dit niet als een probleem. Pa heeft duidelijk uitgesproken dat hij vertrouwen in mij heeft en me de ruimte geeft om mijn eigen gang te gaan en beslissingen te nemen. Hij zegt ook vaak: “jij moet er mee verder, dus kies maar wat jou het beste lijkt”

Je vader vindt het waarschijnlijk niet gemakkelijk om in één keer te stoppen met hun werk. Tegelijkertijd wil jij het op jouw manier doen en je eigen stempel drukken op het bedrijf. Hoe zal dit gaan denk je?
Ik denk dat het wel een natuurlijk verloop zal krijgen, pa wilde het werken al bewust minder gaan maken. Naar mate dat ik meer kan en geleerd heb, is daar ook een goede aanleiding voor.