Goorsestraat – aflevering 19: Herman Scholten

Hij was in de jaren vijftig de meest onbekende bewoner van de Goorsestraat. Zijn naam: Herman Scholten. Geboren op 4 november 1885, vrijgezel en gewezen mijnwerker. Hij woonde tegenover Assink en naast Braakhuis in een klein, oud huis (links op de foto). Dat zijn in het kort wat gegevens die ik te horen krijg als ik mijn oor te luister leg bij Hengeveldenaren die hem gekend hebben. Maar al gauw is duidelijk dat over Herman Scholten heel weinig informatie bewaard is gebleven. Desondanks zal aflevering 19 van de serie ‘De Goorsestraat in de jaren vijftig’ over hem gaan, Hermanus Henricus Scholten.

Het Flutterts huuske (rechts) in 1930

De laatste bewoner van Flutterts Huuske

Het huis waarin Herman Scholten na het bereiken van de pensioenleeftijd ging wonen, was klein. De zuster van het Wit Gele Kruis heeft erin gewoond en veel langer geleden had de familie Fluttert er een fietsenzaak in, waardoor het huis in het dorp bekend stond als Flutterts Huuske. Fluttert verkaste naar de grens van Hengevelde en Bentelo alwaar hij het latere café Roescher bouwde. Toen in de jaren dertig het Twentekanaal gegraven werd, vertrok Fluttert naar Delden en werd daar uitbater van Hotel-café-restaurant De Groen Brug.

We dwalen af, want het gaat om Herman Scholten. Hij werkte van jongs af aan in Limburg als mijnwerker. Waarschijnlijk heeft hij in Heerlen gewoond, waar hij inwoonde bij een gezin. Toen hij pensioen kreeg, is hij terug gegaan naar het geboortedorp en huurde het Flutterts Huuske van eigenaar Snakenborgs Jans. Zijn ouderhuis was dat van bakker Scholten op de grens van de gemeentes Ambt-Delden en Haaksbergen. Dat was in november 1885. Hij groeide op in een groot gezin. Hij was een broer van Dina Klaver, de moeder van Minie Pelle-Klaver, haar broers Toon en Gerrit en zus Riekie. De vader van Mia Bloemen-Scholten was een broer van hem. Van wethouder Harrie Scholten was het een oud-oom. Ik belde met hen om meer informatie. Ook Jan Assink, destijds de overbuurjongen van Herman Scholten en hun ex-buurvrouw Dinie Braakhuis heb ik geraadpleegd en nog meer dorpsgenoten die de vijftiger jaren hebben meegemaakt. Het leverde wel wat informatie op, maar dat Herman Scholten al bijna weer vergeten is, bleek me wel.

Herman was een gezellige oom, zo vertelde Minie Klaver. Hij heeft met plezier in Limburg gewerkt. Hij was volgens haar een zorgzame man, ook naar zijn neven en nichten toe. Hij stuurde ons af en toe een pakketje. Minies broer Toon ziet hem nog voor zich. ‘Hij was een heer’, zegt hij. ‘Toen hij terugkwam, heeft mijn vader dat huisje tegenover Assink nog wat geschilderd. Assink had er klompen opgeslagen die ze in de winkel verkochten. Het waren klompen van de firma Koenderink. Ik herinner me dat hij als een tevreden man uit Limburg terugkwam. Maar hij mengde zich nauwelijks tussen de mensen in het dorp. Hoe ouder hij werd, hoe meer hij zich opsloot. Als we op bezoek gingen, moesten we een voet tussen de deur zetten om binnen te mogen. Waarom hij zich zo afzonderde, weet ik niet meer’, aldus Toon.

Het Fluttershuuske in 1960. Albert Braakhuis had ernaast in 1958 een nieuwe zaak gebouwd. Later nam Johan Semmekrot deze zaak over. Links café Assink dat destijds bijna op de Goorsestraat stond.

Dinie Braakhuis kenschetst Herman ook als een zonderling. ‘We kregen nauwelijks contact met hem. Hij bleef meestal binnen. Een enkele keer ging hij fietsen. Als hij iets nodig had, kwam hij wel bij ons. Naar de kerk ging hij niet’, zegt Dinie.
Jan Assink ziet hem nog voor zich in een gele overall. ‘Hij zag er slecht uit’, weet Jan nog. ‘Hij was niet gezond.
Toen Herman Scholten op 23 september 1960 op 74-jarige leeftijd stierf, gingen zijn bezittingen naar de kerk. Volgens de parochiële administratie overleed Herman in Delden. Waarschijnlijk was hij opgenomen in het verpleeghuis. Op 27 september is hij op het kerkhof in Hengevelde begraven.

Toen enkele jaren later huiseigenaar Snakenborgs Jans overleed, ging het Flutterts Huuske ook naar de kerk.  Theo Rupert kocht het daarna en bouwde er een kapsalon met een parkeerplaats ervoor. Op die parkeerplaats stond dus ooit het Flutterts Huuske met als laatste bewoner Herman Scholten.

PS.Helaas heb ik geen foto kunnen opsporen van Herman. Mocht een lezer van dit artikel er een hebben, dan houden we ons zeer aanbevolen.