Johan ter Doest overleden

Op 12 december is Johan ter Doest overleden. Op verzoek van de familie dit In Memoriam:

Johan was de oudste van het gezin Ter Doest in een gezin van negen kinderen en groeide op in de Leemkoele op de boerderij. Johan ging altijd zijn eigen weg binnen dit gezin. Op zijn achttiende moest hij in militaire dienst en zodoende was hij actief bij de watersnoodramp van 1953 in Zeeland. Dit heeft diepe sporen bij hem achtergelaten.  Sindsdien had hij watervrees. Hij wilde het er nooit over hebben.

Na zijn dienstplicht leerde hij zijn Marietje kennen. Zij was van Hartgerink uit de Stegenhoek. Samen kregen ze vijf kinderen. Moeders draaide het gezin, Johan werkte als kelner op bruiloften en verder overal in de buurt.
Dat hij werkzaam was in de horeca wat te merken op verjaardagen: Niemand zat met een leeg glas.
Zijn laatste werkgever voor hij met pensioen ging was Tuinte in Hengevelde, waar hij altijd met veel plezier heeft gewerkt. Na zijn pensioen heeft hij nog taxi gereden voor Nijhuis in Bentelo.

Tot op latere leeftijd bleef hij vrijwilligerswerk doen: De Zonnebloem, het kerkhof onderhoud en in de vroege uurtjes op het Zomerfeestterrein.
Johan hield van fietsen (al fietste hij vaak ver vooruit) , dansen en kruisjassen. Hij zat vol temperament en was een biesterkloas. Daarentegen was hij lief en zorgzaam. Ook was hij een liefdevolle opa die gek was op zijn kleinkinderen en achterkleinkinderen. ’s Avonds werd er met enige regelmaat gerummikupt of een kaartje gelegd.

Zijn krullen waren zijn trots al waren zijn dochters niet altijd even blij met de erfelijkheidsfactor in deze.

TUIN
De tuin was zijn grote passie, hij deelde maar wat graag zijn eigen verbouwde groenten, maakte een praatje en dronk dan een borreltje. Menig plastic tasje hing er aan de autospiegels van de leerkrachten van de Petrusschool.  Aan familie en kennissen gaf hij zelfs zijn eerste nieuwe aardappels geschraapt en al mee.

Johan heeft veel verdriet gehad van het overlijden van zijn jongste zoon André in 2012.
Sinds Marietje er niet meer was in 2016 kon hij zijn rust maar moeilijk vinden, de eenzaamheid brak hem op. Gelukkig heeft hij nog een tijd doorgebracht met Riet die hij heeft leren kennen tijdens een van de vele vakanties met Marietje in Slagharen. Het contact is gebleven al werd het door de afstand steeds lastiger.

Johan ging geestelijk achteruit, hij viel steeds vaker en werd in 2021 opgenomen in het verpleeghuis St Elisabeth te Delden. Hier werd hij door zeer betroken personeel liefdevol verzorgd.
Hij bleef de charmeur, maar had ook zijn nukken. Langzaam werd het minder en nam hij op zijn manier afscheid van zijn familie.
Hij werd milder en vond alles prima.

Dat hij 91 jaar mocht worden, had hij nooit gedacht.

Familie ter Doest