Je hoort hem, je ziet hem. Altijd met zijn hoofd tussen de bloemen en altijd bezig. Hij maakt graag een praatje en lacht wat af. Maar wat weten we eigenlijk van deze spontane, altijd enthousiaste en actieve bloemist? Te weinig. Vandaar dit interview! Elke dag forenst hij van Borne naar hier, zijn bloemenwinkel is zijn tweede huis. Wie kent hem niet, de bijna Abraham: Hans van de Bloemruiker, bekent zijn ondernemerskleur.
Door Milou Wolterinck.

Naam:
Hans Mulders (wordt 22 oktober 2019, 50 jaar!) Partner: Muriel Mulders - Ten voorde (47 jaar). Kind(eren): Jorn (17 jaar) en Rens (14 jaar)

Vader/moeder:
Hennie Mulders (helaas overleden) en Dinie Mulders – Weiden. Bijnaam van Mulders uit Bornebroek is ‘de Let’. Broers/zussen: drie broers: Gert, Mark en Huub. Hans is op de een na oudste.

Bedrijf:
V.o.F. De Bloemruiker. “De winkel van mijn schoonvader heette destijds al zo, we zijn ermee verder gegaan.”

Locatie:
Goorsestraat 20, Hengevelde Startdatum: in 1997, aan de Bentelosestraat Aantal uren werk: tussen 60 en 70 uur

Aantal personeelsleden:
7 dames (allemaal parttimers)

Zakelijke motto:
“Ik heb niet echt een motto… Een van de medewerksters: “Hans zegt nooit geen nee. Als het niet kan, kan het toch. Tot verbazing van het personeel! Haha.”

Linken: “Ik heb geen LinkedIn. Kom maar gewoon langs.”

Wat wilde je als kind worden?
“Als kind wilde ik bakker worden. Geen idee waarom dit niet doorgegaan is. Ben met een vriend naar open dag geweest, maar de school paste niet zo. Toen ben ik richting de bouw gegaan. Ik heb diploma’s voor timmerman en meubelmaker. Ik ben na school, 10 jaar loonwerker geweest.”

Hoe ben je ondernemer geworden? 
“Mijn schoonvader had twee bloemenwinkels in Hengelo en Borne. Die vroeg of dat niet wat voor mij was. En zo ben ik erin gerold, ik ging het proberen. Ik had er niet perse feeling bij, maar ik ben wel heel handig. Met ijzer, hout. Het werd uiteindelijk een bezigheid waar ik me voor 120% voor ging inzetten. Ook qua tijd. Ik werkte bij mijn schoonfamilie en we hadden uiteindelijk 8 winkels. Dat werd te groot voor ons. We hebben toen een aantal winkels over gedaan aan het personeel. Mijn vrouw is in Hengevelde verder gegaan. Ik ben daarna weer als meubelmaker aan de slag gegaan. In Hengevelde ging het heel goed en toen heb ik het toch nog weer geprobeerd. Ik heb nooit geen cursus of iets gedaan. Nu zitten we er alweer 20 jaar. Je moet gewoon doen, mooie dingen maken.”

Wat doe je eigenlijk? 
“Wij hebben een bloemen- en cadeauwinkel. Dat vat het wel goed samen, dat is het. Ik ben de eigenaar, samen met mijn vrouw Muriel. Ik probeer goede dingen af te leveren. Anders dan anders. Vooruit, en niet stilstaan. Ik wil zelf de regie houden en de cyclus in de hand houden. De bloemen vul ik zelf bij en koop ik zelf in. Dat geldt ook voor potten, vaasjes en kaarsjes etc. etc. Ik verkoop het niet allemaal, dat maakt het voorraadbeheer in de seizoenen soms wel wat lastig. Ik kom wel vaak partijen tegen. Ik zie dan iets, dan heb ik er al een idee bij. Werkt vaak wel.
Ik zeg nooit geen nee, ook niet voor hele bijzondere opdrachten. Maar dat is ook mooi om te doen. Zo heb ik eens een Bob de Bouwer helemaal nagemaakt met bloemen. Dan komt mijn achtergrond als timmerman wel goed van pas. Dan is alles mogelijk. Ik krijg vaak de vrije hand. In bijvoorbeeld verpleeghuizen, kantoren, bij bruiloften. Echt heel leuk. Veel gaat mond tot mond.”

Hoe gaat het in jouw vakgebied?
“Niet slecht. Als het in de economie slechter gaat, hoeft dat voor ons niet slecht te zijn. We zijn niet zozeer economie afhankelijk. Bloemen blijven altijd. En de bloemen zijn an sich niet duurder geworden. Mensen hebben andere wensen gekregen. Bijvoorbeeld een plukboeket. Dat werd een jaar of vijf geleden nog niet gewaardeerd. Ze zijn dus nu wel relatief prijzig, omdat iedereen er om vraagt. En er zijn er minder van, deze bloemen zijn geen massaproducten. Ik heb wel constante verkoop door de jaren heen: bijvoorbeeld rozen, pioenen en tulpen. En ik krijg online veel orders binnen, van Topbloemen.nl. Ik ben zelf niet zo van de websites. Prijzen zijn niet vast, bij de inkoop kan er een groot verschil in zitten. Op maandag en donderdag ga ik naar de veiling. Nog steeds geregeld samen met mijn schoonvader. Het is een sport de bloemen zo voordelig mogelijk aan te kopen. Je zit op drie klokken tegelijk te drukken. Mensen gaan tegenwoordig meer voor kwaliteit. Ze kopen ook minder snel een boeketje bij het tankstation. De sticker die op het boeket zit, is belangrijk voor mensen. En het moeten mooie bloemen zijn natuurlijk, mooie boeketten. Ik ga niet met alle trends mee, het moet wel bij deze regio passen. Mensen weten heel goed waar ze voor komen. Mensen zijn goed geïnformeerd.”

<<Tot 2001 zat de Bloemruiker aan der Bentelosestraat

Wat is je ambitie? 
“Ik zit hier nu 20 jaar, in 2011 zijn we verhuisd van de Bentelosestraat naar hier. Ik kan niet meer werken dan dit, zit aan mijn max qua tijd. En sommige dingen kan je niet uitbesteden. Ik wil ook graag zoveel mogelijk de regie houden. Kortom: ik wil graag zo doorgaan, groter of meer hoeft niet. Ik wil zelf ook met bloemen bezig blijven. Ik ben weleens gevraagd om dat op TV te doen, voor het programma de Beste bloemist van NL. Maar dat is echt niet mijn ding. Laat mij maar op de achtergrond. Of ik in Borne nog een zaak ga beginnen? Die vraag krijg ik wekelijks. Ik ben niet zo van stek veranderen, vrij honkvast. Ik woon ook al jaren in hetzelfde huis, we gaan ook niet uit Borne weg. Dat mijn zaak in Hengevelde zit, ach ja, dan ben je ook even weg. 

Maar nee, een winkel in Borne zie ik niet gebeuren. Ik zit in een branche waar ter plekke het product wordt gemaakt en omdat ik graag de regie hou, wil ik zien wat er wordt gemaakt. Dat kan niet als je twee winkels hebt. Bovendien, als het werk hier niet af is, kan ik wel doorgaan ‘s nachts. Ik kan dat van anderen niet verwachten. Ik kan mij niet in tweeën splitsen.”

Wat betekent je werk voor je? 
“Zonder passie kun je dit werk niet doen want het houdt nooit op. Je bent nooit om 18.00 uur thuis. Altijd laat en smorgens vroeg vanwege de veiling. ‘s Nachts om vier uur ga je naar de veiling, twee keer in de week. Dat zijn hele lange dagen. Ja, ik kan wel zonder mijn werk, kan denk ik iedereen wel. Maar ik vind het gewoon heel mooi om te doen. Zie snel dingen waarvan ik denk: hey, dat is gaaf. Ik vind alles wel heel interessant. Je gaat gewoon door, je staat weinig stil. Zoals Leonie van Eetsalon Leo’s dat nu heeft gedaan, een nieuwe uitdaging is begonnen. Dat vind ik wel mooi, knap.”

Hoe ontspan je na het werk?
“Ik ben altijd heel sportief geweest. Ik heb zestien jaar in het eerste van Bornebroek gevoetbald, ik ben vanwege een blessure gestopt. Nu train ik onze oudste zoon nog bij NEO, jongens onder 17. Straks wordt dat de A3. Ik doe dit 's maandags, dan heb ik een lange dag. Kwart over drie ’s nachts eruit voor de veiling en dan 's avonds nog trainen. Maar ja, ik kan er bij de wedstrijden dan ook bijna nooit bij zijn. 
Ontspannen, oh, ik kan wel stilzitten hoor. Beetje tv kijken, met name voetbal. Ik kijk de wedstrijden van Heracles altijd. Verder heb ik niet veel nodig. Ben wel een familliemens, ik ga bijna elke zondag wel ff naar ma. Thuis heb ik wel rust. Dat is al jaren zo. Daar draait het wel. Ik hoef daardoor in het werk ook niet op een uur te kijken. Maar natuurlijk vinden ze het weleens vervelend dat ik nooit nee zeg, haha. Geeft vaak ook veel voldoening. Zo is er een dame in Bornebroek waar ik jaarlijks 100 geraniums poot. Ze kan nu heel slecht. Ik geef die bloemen daarom zelf nu twee keer in de week water. Beetje vrijwilligerswerk. Ze heeft me ook niet gevraagd. Ik rij er toch langs en de slang ligt al buiten. Wordt er ff bakkie koffie gedronken. Koffie is wel heel belangrijk voor me. Onder koffie doe je alles. Ik kan niet zonder koffie, ik drink wel 15 koppen per dag. Ik hou wel van gezelligheid.”

Hoe ga je om met kritiek?
“Ik heb weinig vervelende klanten, haha. Daar mogen we zeker niet over klagen. Ik probeer het altijd netjes op te lossen.”

Hoe onderscheid jij je?
“Bij ons moet het net even anders. Anders dan een bosje bloemen dat je bij de supermarkt koopt. Of bij een workshop, net even een ander bakje maken. Ik zit boordevol ideeën, dus vaak komt er wel iets unieks uit. Bloemen is emotie. Bij rouw, bij trouw, bij ziek zijn. Je moet gevoel leggen in wat je maakt.”

Waar ben je zakelijk trots op?
“Dat we een goedlopende winkel hebben neergezet met regionale bekendheid.”

Wat vind je het allerleukste aan ondernemen/jouw werk?
“Eigenlijk alles. Van a tot z. Ik heb een hele goeie groep met dames, een vaste groep. Fijn karakter en veel creativiteit.”

Wat is minder leuk?
“Het papierwerk. Sinds kort doet mijn vrouw Muriel dat. Daardoor heb ik de handen iets meer vrij.”

Hoe hou je jezelf scherp?
“Door te doen wat goed voelt. Het moet ook in je zitten om scherp te blijven. Vanaf ’s morgens sta ik aan en dat blijft de hele dag. Anders red je het ook niet.”

Hoe netwerk je in Hengevelde? 
“Ik ben lid van de SIO en zie en spreek daardoor ondernemers uit Hengevelde. Ze bestellen ook bloemen en kom ze zo dus ook weleens tegen. Ook op de SIO bijeenkomsten of feesten spreek ik ze uitgebreid. Hoor en zie ik weer dingen. Dan vraag ik me af wat ik van andere branches kan leren. Altijd leuk.”

Wat vind je van de SIO?
“Goed. Levendige vereniging.”

Favoriete ondernemer/bedrijf?
“Poeh, lastige vraag. Ik heb bewondering voor bakkerij Nollen. Toen we hier kwamen was er 1 bakkerij. Nu zijn het er zoveel meer. In Hengevelde zitten sowieso veel grote bedrijven, die zijn gegroeid en nog groeien. Petje af. 
Oh, en Heracles vind ik ook mooi bedrijf. Als je al jaren meedraait in de Eredivisie en jezelf staande houdt…. Dat vind ik creatief. Van niets iets maken.”

Mis je nog een onderneming in Hengevelde?
“Nee, eigenlijk niet.”

Heb je tips voor startende ondernemers?
“Het moet je passie zijn. Niet te beroerd om te werken. Altijd gas geven. No nonsens.”

Waar krijg jij energie van?
“Van blije mensen. Vorige week had ik een bruidspaar en die waren zo super enthousiast. Hun bedankkaartje voor ons was echt geweldig.”

Wat is de drukste periode?
“Als het 30 graden is, heb ik het minder druk. Maar het grafwerk houdt nooit op. En je hebt veel te maken met speciale dagen in het jaar. Zoals kerst, moederdag, Valentijnsdag. De kerstperiode is lang voor ons. De jaarlijkse kerstmarkt had inderdaad beter met Pasen kunnen zijn, haha. Nee, het is heel leuk om te doen. We zijn begonnen vanuit de kapschuur, omdat deze zo mooi is. We dachten gewoon: we moeten een keer een levende kerststal opzetten. Dat was supergaaf. We hebben een hele goeie groep.”

Dilemma’s

Tulpen of rozen?
“Rozen. Nee, beide. Haha. Rozen zijn hele jaar.”

Heracles of FC Groningen?
“Heracles. Jammer voor Mike, maar toch Heracles. Hij kan altijd terug.”

Zomer of winter?
“Zomer. Heb je langere dagen. Kun je meer werk verzetten. 22 graden is voor mij ook goed.”

Maria of Jozef?
“Ligt eraan wie Maria is.”

Boerenkool met worst of sushi?
“Beide. Ik lust alles.”

Vakantie of werk?
“Drie weken bouwvak heb je nodig om rest van jaar te werken. Vind ik prima, drie weken. Toen de kids klein waren gingen we altijd naar Mallorca, all-in. Dit jaar gaan we naar Turkije. Vorig jaar gingen we met de buren naar Italië. Bekenden tegenkomen vind ik altijd wel leuk.”

Verse bloemen of verse broodjes?
“Als je honger hebt, heb je aan verse bloemen niks.”

Borne of Hengevelde?
“Vergelijkbaar. Ik ken iedereen hier wel. Ik hou van dat dorpse.”