Pieter Column: Hengevelde een zoelig, slapend dorpje in deze Pandemische Periode: Ik dacht het niet! (49)
Wat een zomer! Te weinig zon en te veel regen. Het omgekeerde van het zomer vorig jaar. Vakantie dichtbij. “Ik wist niet hoe mooi het in de buurt is” hoorde ik vaak. Maar om wat te zien en te genieten moet je wel wat ondernemen. Al lezend en luisterend, merk ik op, dat Hengevelde in de periode niet “sudderend” in slaap is gevallend door het negatieve coronaklimaat. Juist niet. Hele buurten hebben voldaan aan hun “noaberplichten” bij feestelijkheden. En met veel plezier en de geneugten van de nooit nalatende “Burenbeslommeringen”. Willy en Ria Escher-Jannink waren 50 jaar getrouwd. Mensen denken nog terug aan de periode van Willy in het eerste van WVV. De fietsenwinkel aan de Goorsestraat. Oude glorie komt boven dwarrelen. Ik weet alleen niet goed of Ria “van’ Fraans ok wa Fraans kan proat’n”. Ook louis en Anita Eijsink Bekkedam hadden wat te vieren. Glorieus zagen we de resultaten van de burenplichten. Mooi versierd wat bij een feest hoort. Je hebt er tenminste 40 jaar naar toe geleefd. En dat mag iedereen in het dorp zeker merken. Dan Jos ter Huurne met zijn Anique. Wat al ruim een jaar in hun “trouwpan” borrelde, kreeg dan eindelijk zijn voltooiing. Ook hier weer een actieve buurt die heel graag hand en spandiensten wilde verlenen om de feestelijkheden vrolijk op te fleuren.
Maar dat is nog niet alles. Denk eens aan de activiteiten van Riky Schonenborg. De intentie en inzet stopt niet met haar pensioen maar gaat enthousiast verder. Met ondersteuning van een grote achterban. Riky zegt zo mooi: ”De mensen in Roemenië hebben een bittere leefomgeving, maar hun humeur was er”. Petje af voor haar initiatieven! Ook de Wegdam Foundation zet zich in voor mensen die het niet zo breed hebben. Onder aanvoering van oud plaatsgenoot Brian Wegdam werden er goederen gebracht naar de straatarme bevolking in Sierre Leone. Rijkelijke gevulde schoenendozen, ook van kinderen uit Hengevelde, werden daar met verwachting en blijdschap geopend. Hengevelde een slaapdorpje in de zomer?
Puck ten Heggeler fietste met 4 andere Twentse studenten van het vernietigingskamp Auschwitz naar Westerbork. Heel bijzonder dat juist jonge mensen deze helse nachtmerrie op hun manier willen beleven en uitdragen.
Daarnaast roeren de sportievelingen zich ook. Botten kraken, spieren doen soms zeer, puffen en hijgen, adem te kort. Een bekerduel van WVV tegen Lochhuizen wordt maar liefst met 11-0 gewonnen. Volgens mij had “Lochhuizen” geen keeper maar een groot “loch” in hun doelhuis. De B&B begint ook weer. Leermeester en bridgeprofessor Theo Rupert leert je dan met goede snit de kneepjes van het bridgen. Zingen mag ook. Alleen als het maar buiten is. Vrolijke liedjes klonken vanuit “HET”. Mixx mixte een aantal mooie liedjes om reclame te maken voor haar kooractiviteiten. De openluchtrepetitie trok veel oren naar de muziekkapel! Maar zingen is pas mooi wanneer je het samen doet! Het bijzondere volkslied van Hengevelde past daar heel goed bij. Bij alle activiteiten is Vriendschap troef.
Kortom, Hengevelde is een ondernemend dorp dat verder kijkt dan alleen Wegdam. Ook in deze zomer. Roemenië, Sierra Leone, Auschwitz blijven onze aandacht vragen. Maar het schijnbaar slapend dorpje aan de Bolscherbeek is heel wakker en bruist ook in deze tijd van energie, en dat is echt waar!
Ik vlieg weg……….
Pieter Column
