Buitenland Wegdamnieuws met Arnold Heijmer: ‘Gratis bier bij temperaturen van 45 graden of hoger’
Wegdamnieuws is bezig met een serie over Hengeveldse jongeren, die voor langere tijd in het buitenland verkeren. Vandaagdeel twee van Arnold Heijmer die nu ruim negen maand in Australië zit:
Mijn eerste artikel is al weer van 4 maanden geleden in Australië, over het reizigersleven en mijn baantjes hier in Australië, tijd voor een update dacht ik zo! (Voor deel 1 KLIK HIER) Het lokale zomerfeest kwam destijds aan de orde, interessant voor de gemiddelde Hengeveldenaar leek mij zo. Verder heb ik het een en ander verteld over de boerderij, een familiebedrijf waarvoor ik een tijdje gewerkt heb. Kort nadat ik de tekst had verzonden kreeg ik te horen dat de boerderij waar ik werkzaam was beter zonder mij kon, door de droogte was er weinig werk.
<<<Lekker op de trekker
Ze vertelden mij dit gewoon vriendelijk, maar natuurlijk is het nooit leuk om zo ineens je baan kwijt te zijn. Ik had gehoopt om daar nog wel twee maand langer te zijn en de oogst verder af te maken. Gelukkig pakte ik het goed op en dezelfde dag van het slechte bericht zat ik nog op internetsites, de Australische Marktplaats en Facebook af te speuren naar iets nieuws. De berichten en telefoontjes hebben gewerkt, want 10 dagen later en zo'n 1000 km verderop had ik een nieuwe baan, ook voornamelijk trekker rijden (wat ik wilde), op een andere boerderij!
De baan heb ik gevonden via een soort agrarisch uitzendbureau. Omdat het uitzendwerk is, wist ik vooraf niet precies bij wat voor boerenbedrijf ik zou eindigen. Het enigste wat ik wist, was dat ik ene Bill zou ontmoeten. Ik kon duidelijk horen dat hij van het Australische platteland af kwam toen ik hem aan de telefoon had. Hij vroeg eigenlijk alleen hoeveel ervaring ik had met trekker rijden en andere machines en mijn ervaring was voldoende.
Ik ontmoette Bill buiten bij een ietwat kleine en oude schuur, die later de werkplaats bleek te zijn en er ook nog twee andere mannen bij. Een van de twee maakte een paar grappige opmerkingen in een taal wat op Nederlands leek. Ik vroeg in het Engels: Sorry, wat zeg je? Toen vertelde hij dat hij Zuid-Afrikaans was, en jij mij wel begrijp toch?! Ja geen probleem zei ik! Zoals je misschien wel weet: In Zuid-Afrika praat een gedeelte van de bevolking Afrikaans, dit is een taal die van het Nederlands afstamt. Ik kan het Afrikaans verstaan, maar eigenlijk praatte ik bijna altijd Engels met de bijna twintig Zuid-Afrikaanse mensen in het boerenbedrijf dat bijna 100 medewerkers telt.
'Het gevaar van slechte boxen zonder dwarsverbanden in combinatie met hoog opstapelen is groot'
De Zuid-Afrikanen die er werken hebben allen een blanke huidskleur en de meesten van hen waren boer of werkten op een boerderij in Zuid-Afrika. De blanke bevolking, een duidelijke minderheid, wordt voornamelijk bedreigd door de zwarten. Door het grote gevaar als gevolg van de rassenhaat in dat land besluiten vooral veel boeren en mensen die op het platteland werken om hun land te verlaten. Het gevaar daar is dat een slecht willende groep met wapens naar je boerderij komt om te stelen of om mensen op de boerderij af te maken. Ik heb een aantal gruwelijke verhalen gehoord van mijn collega's en ik ben blij dat we niet te veel in detail zijn getreden, want daar word je naar van. Één man waarmee ik werkte zei dat hij altijd een geladen pistool in een holster droeg om zichzelf te verdedigen. “That's your baby”, zei hij. Dat maakt indruk!
Oké, al heel veel over het boerenwerk verteld, maar wat doen ze op deze boerderij nou precies? Het bedrijf heet: 'Parilla premium potatoes' (afgekort PPP), en vertaald naar het Nederlands betekent dat: Aardappelboerderij Parilla. Het dorp Parilla telt 40 inwoners. Het boerenbedrijf verbouwt voornamelijk aardappelen, uien en wortelen. Naast deze 'grote drie' verbouwen ze ook tarwe, gerst, linzen en (kikker)erwten. Deze gewassen geven naast hun opbrengst ook een positief effect op de kwaliteit van de grond doordat ze worden gebruikt in de zogenaamde gewasrotatie. Dit helpt onder andere de hoeveelheid ziekten, plagen en onkruid tegen te gaan. Het mooie vind ik dat ik een handje geholpen heb met het oogsten van al deze gewassen. Ik vind het mooi om te zien hoe ze de verschillende dingen aanpakken.
Een roadtrip van Sydney naar Parilla met een Rotterdammer en een Duitser. Twee van ons sliepen in die tent bovenop de auto, een ideaal ding! De rivier die je ziet is de Murray bij het plaatsje Mildura
De boerderij ligt 3,5km uit het kleine dorp Parilla. In het dorp is een accommodatie waar mensen eigenlijk alleen voor het (seizoens)werk komen. Ik noemde de accommodatie voor de grap wel eens 'het werkkamp', omdat iedereen daar voor het werk kwam en een doorsnee gesprek ging er als volgt: Werk je morgen? Ja, en jij? Ja, ik ook, welterusten. De bijnaam voor de accommodatie die de meesten gebruiken is: 'the backpackers' (de rugzakdragers). De backpackers accommodatie in het dorp kan tot 46 mensen huisvesten. Op een gegeven momenten hadden we meer backpackers dan inwoners in het dorp!
Australiërs houden van barbecueën
Het dorp heeft alleen een pub waar je wat kan kopen. De pub daar wordt goed bezocht door mensen, vooral Australiërs, die na het werk er even een paar gaan drinken. Ook hebben ze een vaste menu-aanbieding op de doordeweekse avonden. Dinsdag patat-avond, woensdag schnitzel, donderdag hamburgers, en vrijdag pizza. Het is een hele kleine gemeenschap, en al snel ken je alle gezichten!
Water Je vraagt je misschien af: Hoe kunnen ze daar in Australië nou aardappelen, uien en wortels verbouwen? Goeie vraag. Australië is gemiddeld ongeveer het droogste land van de wereld. Het antwoord is dat ze gebruik maken van irrigatiesystemen die het water van ondergrondse holtes, variërend van 80 tot 210 meter diep, gebruiken. Door middel van een pomp aangedreven door een dieselgenerator wordt het water naar het draaiende irrigatiesysteem geleidt. Het water vloeit door de leidingen en wordt op het cirkelvormige veld geïrrigeerd. Doordat de openingen van de tuiten aan het einde van de leidingen in grootte verschillen wordt de hoeveelheid gelijkmatig verdeeld. Aan de binnenkant van de cirkel zijn de openingen kleiner en aan de buitenkant van de cirkel zijn de openingen groter.
Er is kritiek op de uitputting van de ondergrondse bronnen voor de grootschalige verbouw van groenten in dit gebied. Er is maar een beperkt aantal goede bronnen met zoet water. Ongeveer de helft van de bronnen zijn gevuld met zout water wat soms zo zout is als zeewater, of water met andere mineralen wat het ongeschikt maakt voor landbouw. De inschatting volgens twee lokale mensen die ik sprak is dat een groot deel van de goede bronnen leeg zullen zijn in ongeveer 20 jaar. Een informatiebord in het buurdorp Pinnaroo zegt dat er na honderd jaar nog maar een klein deel gebruikt is. Wat is waar? Ik weet het niet.
Serieuzer en urgenter is het waterbeleid in de rivieren Murray en Darling. Beide rivieren voorzien veel industrie in de staten 'Nieuw-Zuid-Wales' en 'Victoria'. Met name de katoenindustrie gebruikt veel water wat een groot nadelig effect heeft op het leven in de rivier. Doordat het waterpeil en als gevolg de hoeveelheid zuurstof in het water is gedaald, zijn er miljoenen vissen in Januari 2019 doodgegaan aan zuurstoftekort. De kritiek op de boeren en de overheid over het waterbeleid van de rivieren is vele malen groter. Dat is niet gek, want de sterfte van de vissen, en andere negativiteit over de staat van de rivieren haalt vaak het nieuws.
Inschattingsfoutje 50 meter verderop
Seizoenen De opbrengst die hier in een jaar van een hectare kan worden geoogst is ook interessant. Bij tarwe en gerst is die lager dan Europa, omdat hier weinig regen valt, maar met de groenten die ze hier verbouwen is het andersom. Dat komt omdat er hier meer zonkracht is, en doordat er voldoende water kan worden geïrrigeerd op de groenten. Door deze omstandigheden kunnen er in één jaar bijv. aardappels en uien van hetzelfde stuk land worden geoogst.
Het oogsten van aardappelen gaat het hele jaar door. Uien gaan vanaf half december tot en met half april. Wortels gaan vanaf januari tot en met september. Aardappels en wortels zijn producten die de boerderij verkoopt op hun versheid. Van veld tot supermarkt in liefst 4 of 5 dagen.
Uien hebben de charme dat ze wel 8 maanden kunnen worden bewaard in een koelcel, nadat de buitenste schillen zijn opgedroogd en gehard in een goed geventileerde plek.
In de taal van de Aboriginals betekent Parilla: koude plaats. Het was er in de zomer vaak genoeg warmer dan 40 graden, dus ik dacht: Rare jongens die Aboriginals! Het warmste wat we in het dorp het hebben gehad is 47,0 graden en dat is zelfs voor Australische begrippen heel warm. Er zijn in januari zelfs veel warmte records verbroken in de staat Zuid Australië die gemiddeld de hoogste temperaturen haalt. Het maximum van deze zomer lag met 49,5 graden in Port Augusta. Er was een kroeg in Adelaide die gratis bier weg gaf bij temperaturen van 45 graden of hoger. Die kroeg die kreeg genoeg bezoekers heb ik gezien! De warmte is groot, maar niet ondraaglijk. Gelukkig is de warmte in het gehele zuiden van Australië vooral een droge warmte.
In het geheel heb ik bijna vier maanden voor PPP gewerkt. Als mensen aan mij vragen hoe ik het er vond dan zeg ik: het was een interessante en leuke ervaring, maar ik hoef niet terug. Het bedrijf heeft mijn beeld van Australië wel duidelijk veranderd. Toen ik net mijn reis in Australië begon dacht ik dat Australiërs altijd heel relaxed en gezellig waren. In het begin kreeg ik die indruk door de positieve en coole manier van praten, bijv: Hey how ya goin'? (hey, hoe gaat ie) No worries mate! (geen zorgen maat) en de uitspraak van een medewerker die ik hoorde toen ik mijn bankaccount aanvroeg: Too easy (te makkelijk), no worries mate!
De waterstand van de drinkplaats is erg laag waardoor de schapen vast in de modder komen te zitten. Voor twee schapen kwam de hulp te laat
Nu ik hier vier maanden hier op de boerderij heb gewerkt, mis ik de Nederlandse gezelligheid en misschien ook dat dingen beter zijn geregeld. Vaak was het op de boerderij zo dat de planning erg slecht was en dat ik vaak om 19.00 's avonds te horen kreeg wat ik de volgende dag moest doen. Door de slechte organisatie was het soms te veel gestress en gehaast. Op andere momenten was het juist wel weer heel Australisch relaxed. Ook ken ik collega's die soms flink de wind van voren kregen als ze maar een klein foutje maakten. Daarnaast heb ik ook mensen zien vertrekken, omdat ze niet tevreden waren met hoe het eraan toe ging. Een maatje van mij uit Friesland ging erg boos weg, maar gelukkig ging hij toen naar een bedrijf in West-Australië waar hij het erg goed naar zijn zin had.
In Twente ben ik van meerdere bedrijven gewend dat we op de vrijdag- of zaterdagmiddag een biertje na het werk drinken. In je vrije tijd dus nog even tijd doorbrengen met je collega's. Hier in Australië heb ik ze dat nog niet zien doen. Ik denk dat dit bedrijf iets minder gezellig was en dat ik andere bedrijven gezelliger had gevonden. Het ligt aan Parilla, de Aboriginals hadden gelijk: het is toch maar een koude plek.
<<<De werkzaamheden in beeld
Na mijn tijd op de boerderij ben ik met de bus naar de stad Adelaide gegaan. Een paar dagen van het mooie strand daar genoten en toen een kleine roadtrip gemaakt naar Melbourne, een stad die de meest Europese stad in Australië wordt genoemd. Dat merk je ook aan het weer. De zomer is amper voorbij, maar het is vandaag maar maximaal 17 graden. Ruim een week geleden was het hier 39 graden. Het resultaat is dat mensen veel over het weer klagen alsof je in Nederland bent! Ik koos ervoor om naar Melbourne te gaan, want daar zit nog een Twentenaar uit Wierden waar ik goed mee op kan schieten. Hij heeft een kaartje voor de F1 voor mij besteld en daar gaan we zondag naartoe. Australië heeft me een beetje verward: de mensen zijn relaxed en nemen de tijd, maar ze praten ook snel en ze zijn soms gehaast. Dit weekend zal ik bij de F1 wel zien wat het Australische tempo is. Tot ziens!
Wist je dat...
• Er valt gemiddeld zo'n 250 a 300 mm regen in, 'The Mallee', dit boerengebied van Australië. Vergeleken met een gemiddelde van 850 mm in buurland Nieuw-Zeeland is dat erg weinig. Nederland heeft een gemiddelde regenval van ongeveer 800mm. • Je krijgt zelfs reacties over je Twentse accent van andere Nederlanders in Australië. • Er zijn 44 miljoen kangoeroes in Australië. Er wonen 24 miljoen inwoners in het land, dus dat is bijna het dubbele van de bevolking! • Ook zijn er 1,2 miljoen wilde kamelen in het land. De kamelen zijn ruim honderd jaar overgebracht vanaf Afrika, en de cijfers laten zien dat ze nu een vruchtbaar bestaan leiden.
Ik denk dat ik in de komende periode nog wat in Azië rond ga kijken, misschien met een brommer of op de fiets. Ik heb nog geen datum in mijn hoofd van wanneer ik terug ga richting Nederland. Ik wil geen spijt krijgen van dingen die ik gemist heb! Na mijn jaar Australië wil ik nog een uitstap maken in Indonesië en eventueel eventueel Vietnam. Misschien ook Nieuw Zeeland, maar vooral de Aziatische landen, want daar is echt een cultuurverschil vergeleken met onze Westerse cultuur.
